Tytuł |
Księżniczka Hohenzollern-Sigmaringen Marquise Pepoli |
---|---|
Dynastia | Dom Hohenzollernów-Sigmaringenów |
Imię urodzenia | Friederike Wilhelmine prinzessin von Hohenzollern-Sigmaringen |
Narodziny |
24 marca 1820 Sigmaringen ( Księstwo Hohenzollern-Sigmaringen ) |
Śmierć |
7 września 1906 Forlì ( Włochy ) |
Tata | Karol z Hohenzollern-Sigmaringen (1785-1853) |
Matka | Antoinette Murat (1793-1847) |
Małżonka | Gioacchino Pepoli (1825–1881) |
Dzieci |
Laetizia (1846-1902) Antonietta (1849-1887) Luisa Napoleana (1853-1929) |
Religia | rzymskokatolicki |
Księżniczka Frederique (Frida) z Hohenzollern-Sigmaringen (w języku niemieckim , Friederike Wilhelmine prinzessin von Hohenzollern-Sigmaringen ), ur.24 marca 1820w Sigmaringen i zmarł dnia7 września 1906w Forlì , młodsza córka Charlesa de Hohenzollern-Sigmaringena (1785-1853) i Antoinette Murat jest członkiem książęcej rodziny Hohenzollern-Sigmaringen , która przez małżeństwo została markizą Pepoli.
Urodził się w 1820 w Sigmaringen, Frédérique de Hohenzollern-Sigmaringen ślub w zamku Sigmaringen w5 grudnia 1844Joachim Marquis Pepoli ( 1825 - 1881 ), wnuk Joachima Murata i Caroline Bonaparte, posła do parlamentu włoskiego, ministra finansów Emilii Romanii i polityka Królestwa Sardynii . Państwo młodzi są kuzynami. Sojusz ten jest uważany za mezalians przez Fryderyka Wilhelma IV , króla Prus i jest jednym z niewielu morganatycznego małżeństw Hohenzollern z XIX th century .
Z tego związku pochodziło troje dzieci:
Po mianowaniu Joachima Pepoliego na stanowisko ministra pełnomocnego Włoch w Rosji , Frederique przeniosła się z mężem do Sankt Petersburga , gdzie pozostali12 lutego 1863 w 13 listopada 1864. Para wita elitę społeczną rosyjskiego miasta. Po powrocie do Włoch Frédérique i Joachim mieszkają w Bolonii, gdzie ten ostatni został burmistrzem w 1866 roku. W latach 1868-1870 para osiedliła się w Wiedniu, ponieważ Joachim został mianowany ambasadorem w Austro-Węgrzech . Od 1870 roku Joachim Pepoli zakończył karierę dyplomatyczną i polityczną. Zmarł w 1881 roku, pozostawiając Frederique jako wdowę na 25 lat.
Dziekan jej rodziny Frédérique zmarł w Forli dnia 7 września 1906.