Frederique Matonti

Frederique Matonti Biografia

Narodziny	29 sierpnia 1958
Narodowość	Francuski
Trening	Wyższa Szkoła Normalna dla Młodych Dziewcząt
Zajęcia	profesor uniwersytetu , politolog

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet w Nantes , Uniwersytet Paris Nord Sorbonne , Panthéon-Sorbonne
Różnica	Sygnet Legii Honorowej (2017)

Frédérique Matonti , ur29 sierpnia 1958jest politologiem i profesorem na francuskim uniwersytecie .

Biografia

Była studentka ENS de Sèvres (Lettres 1978), ma dyplom z filozofii (1985) i nauk politycznych (1999).

Wykładała kolejno w École normale supérieure, na Uniwersytecie Paris-XIII , na Uniwersytecie w Nantes oraz na Uniwersytecie Panthéon-Sorbonne .

Jej badania dotyczą socjologii partii politycznych, gender studies i historii intelektualnej, dziedziny, w której promuje perspektywę społecznej historii idei politycznych. Pracę doktorską poświęciła Nouvelle Critique , intelektualnemu czasopiśmie Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF), w szczególności badając społeczne źródła posłuszeństwa intelektualistów wobec partii. Uczestniczyła w zbiorowym przedsięwzięciu La Misère du monde w ramach swoich badań nad Frontem Narodowym , napisała biografię rewolucjonistki Marie-Jean Hérault de Séchelles i pracowała nad polityczną profesjonalizacją kobiet.

Jest członkiem rad redakcyjnych czasopism Actes de la recherche en sciences sociales , Raisons politiques i Société etpresents , a także kieruje zbiorem „Comptoir du politique” w wydaniach La Dispute .

Ponadto wchodzi w skład rady naukowej Fundacji Gabriela-Péri utworzonej z inicjatywy PCF.

Główne publikacje

• Płeć prezydencka, badanie porządku płci w polityce , Paryż, La Découverte , 2017
• maj-czerwiec 1968 , Ivry-sur-Seine, Éditions de l'Atelier / Éditions Ouvrières , 2008 (z Dominique Damamme, Borisem Gobille i Bernardem Pudalem)
• Płeć, gatunek et politique , Paryż, Économica, 2007 (z Catherine Achin, Lucie Bargel, Delphine Dulong et alii ).
• Intelektualiści komunistyczni: esej o posłuszeństwie politycznym, La Nouvelle Critique (1967-1980) , Paryż, La Découverte, 2005
• Demobilizacja polityczna , Paryż, Éditions La Dispute | La Dispute, 2005
• Hérault de Séchelles czyli nieszczęścia piękna , Paryż, La Dispute , 1998
• Zachowanie polityczne Francuzów , Paryż, Armand Colin , 1998

Nagrody

• Kawaler Legii Honorowej ,14 kwietnia 2017 r.

Uwagi i referencje

1. Matonti Frederique (1958 -....) , "  Katalog BNF  " na catalogue.bnf.fr (dostęp na 1 st lutego 2018 )
2. „  Matonti Frédérique  ” , na univ-paris1.fr (dostęp 10 stycznia 2018 r . ) .
3. Skład rady naukowej , gabrielperi.fr
4. Jean-Louis Fabiani , „  Matonti (Frédérique), Gatunek prezydencki. Badania kolejność płci polityki  " Politisa , N O  119,marzec 2017, s.  161 do 165 ( czytaj online ).
5. Jean-Marc Lachaud , „  Frédérique Matonti, Komunistyczni Intelektualiści. Esej o posłuszeństwie politycznym. La Nouvelle Krytyka (1967-1980)  ” pytania de komunikacji , N O  92006( przeczytaj online ).
6. Tanguy L'Aminot "  Frédérique Matonti: Gard de Séchelles lub nieszczęścia urody , 1998 (Sprawozdanie)  " Dix-Huitième Siecle , n O  32,2000, s.  643 ( czytaj online ).
7. Jean-Paul Monferran, „  Hérault de Séchelles, fortuny i nieszczęścia ciała w polityce  ” , o Ludzkości ,29 czerwca 1998.
8. Dekret z dnia 14 kwietnia 2017 r. o awansie i nominacji

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Norweska Baza Biblioteczna
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Zasoby badawcze  :
  • Kopiec
  • Kanał U
  • Rozpowszechnianie wiedzy École normale supérieure
  • Perseusz
  • Książki i pomysły