Fontanny Leda (dawniej zwana rue Vaugirard fontanny lub fontanny Odniesieniu ) jest paryski fontanny dnia 1807 , które uległy przemieszczeniu.
Pod rządami Pierwszego Cesarstwa cesarski dekret z2 maja 1806nakazuje wykonanie piętnastu nowych paryskich fontann. François-Jean Bralle , inżynier hydrauliki miasta Paryża, jest autorem kilku z tych neoklasycystycznych fontann, takich jak fontanna Fellah , fontanna Palm i fontanna Censier .
Jeśli chodzi o tę ostatnią, to Achille Valois , uczeń Chaudeta , jest odpowiedzialny za wykonanie dekoracji rzeźbiarskiej fontanny zaprojektowanej przez Bralle'a.
Został zbudowany na końcu rue du Regard , na rogu rue de Vaugirard, zanim został przeniesiony i ponownie zmontowany z tyłu fontanny Medyceuszy . Nazywała się fontanną Regard , nazwa ta pochodzi od starego spojrzenia fontann Francini umieszczonych na wodnym akwedukcie Rungis, akwedukcie Arcueil . Oparta o ścianę fontanna była zwieńczona trójkątnym frontonem ozdobionym orłem, ambiwalentnym symbolem Pierwszego Cesarstwa i rzymskiego boga Jowisza . To rzeczywiście ten ostatni, przemieniony w łabędzia, który wypluł wodę z fontanny.
W 1856 roku podczas budowy rue de Rennes w ramach prac Haussmanna zdemontowano fontannę. Przekazany Senatowi przez prefekta Sekwany , został podniesiony między przyporami umieszczonymi z tyłu fontanny Medyceuszy, którą również trzeba było przesunąć o trzydzieści metrów (w kierunku Pałacu Luksemburskiego ) ze względu na otwarcie rue de Médicis .
Pod koniec prac ( 1862 ) pod kierunkiem architekta Senatu Alphonse de Gisors fontanna została wyposażona w nową podstawę (z czterema pilastrami otaczającymi trzy maski z brązu), nowy fronton flankowany przez dwie nimfy wydłużone ze względu na dłuta Jeana-Baptiste-Julesa Klagmanna (1810-1862) i półkulę przeznaczoną do wizualnego połączenia go z tylną ścianą fontanny Medyceuszy, ze starej fontanny zachowała się jedynie płaskorzeźba przedstawiająca Ledę i łabędzia 1807.
Obramowana pilastrami ozdobionymi delfinami oplatającymi ogonami instrumenty Neptuna (trójząb, ster), centralna płaskorzeźba przedstawia Ledę leżącą na skraju Euroty , która pieści pod spojrzeniem Kupidyna szyję (w relief) łabędzia z brązowym dziobem, z którego tryskała woda do półeliptycznej misy.
Fontanna na tyłach fontanny Medyceuszy (1900).
Fontanna w dzisiejszych czasach.
Fragment jednego z trzech otworów wentylacyjnych.