Większość historyków z Brukseli , z XIX th wieku aż do 1980 roku, z Alexander Henne i Alphonse Wauters do Guillaume Des Marez , Paul Bonenfant i Mina Martens zaczęła historię Brukseli Karol z Lotaryngii i do castrum , że będzie zbudowałem tam.
Niedawno, w 1997 roku, teoria ta została radykalnie odrzucona przez Georgesa Despy'ego (1997).
Historycy ci opierają się na relacjach jednogłośnych średniowiecznych kronikarzy, takich jak Émond de Dynter , po łacinie Emondus Dynterus (1445), Petrus a Thymo (Peter van der Heyden) (1450), a nawet pieśni gestów (jak van Heelu) uważają Charlesa de Basse-Lotharingie za założyciela miasta Brukseli .
Tak więc kronikarz Petrus w Thymo pisze: „Sane gloriosus dux iste Karolus, main suum domicilium tenuit Bruxelle in palacio proavorum suorum, pro tunc sito inter duo brachia fluminis Senne prope ecclesiam sancti Gaugerici que tunc fuit capella ducis” , to znaczy - powiedzieć: „Niewątpliwie ten wspaniały książę Karol swoją główną rezydencję miał w Brukseli w pałacu swoich przodków, który w tym czasie znajdował się między dwoma ramionami rzeki Senne w pobliżu kościoła Saint-Géry, który był wówczas kaplicą. ”.
Ta historia była dobrze ugruntowana wśród duchownych, a nawet poetów, takich jak Jan van Boendale (1316) w jego Gestes du Brabant ( Brabantsche Yeesten ), powtórzono ją w tym wierszu w wersecie Thiois , mając jako źródło w dzisiejszych kronikach łacińskich brak hui:
W Brabantsche Yeesten of Jan van Boendale (koniec XIV th wieku), znajdujemy następujący fragment:
tusschen twee armen van der Sinnen [między dwoma odnogami Sekwany ] sine woninghe alsoe men weet [(był) jego dom, jak wiemy] dat nu tsinte Gurycs heet [to, co obecnie nazywa się (kościół) Saint-Géry ] dat was sine capelle, die hi dede maken [była jego kaplica, którą budował]Wyrażenie alsoe men weet daje nam wrażenie, że było to powszechne przekonanie tamtych czasów.
W XVII -tego wieku, w czasie napisał Jean-Baptiste Gramaye było jeszcze odręczny książki, które w dzisiejszych czasach zniknęła. Tak więc jednym ze źródeł Gramaye, który mówi o castrum, był uczeń Reynier le Wallon (Reynerus de Wael) powiedział o Brukseli, jak sam pisze: „Reynerus Scholarcha in Poemate de Initio Urbis”. Ten łaciński wiersz o pochodzeniu Brukseli zniknął.
Prace Adriaana Verhulsta podały w wątpliwość systematyczną centralną rolę castrumów w powstaniu miast naszych regionów, ale nie można zaprzeczyć, że rola ta mogła zostać spełniona w pewnych okolicznościach. W ten sposób Chloé Deligne (str. 50-51) przyjmuje tę podstawę z twierdzy sejmowej w Braine-le-Comte i stwierdza, że „ustanowienie hrabiego miało poważne konsekwencje dla struktury i rozwoju aglomeracji”, której odmówiono by Bruksela.
Jak to zawsze bywa w późnym średniowieczu, kiedy brakowało pism, możemy ufać tylko późniejszym tekstom i genealogiom, które się wzajemnie potwierdzają.
Dokumenty te, napisane ponad 300 lat po fakcie, jak to jest w przypadku prawie wszystko co związane z wydarzeń poprzedzających XI -tego wieku, należy zatem podchodzić z ostrożnością i rozwagą, jak wiedział lepiej niż ktokolwiek duże Mediewiści takich jak Wauters, Des Marez i Bonenfant. Napisane w czasach, gdy morfologia miasta nie była już taka, jak jego początki, nie jest wykluczone, że na tych kronikarzy wpłynął rodzaj konstrukcji, których byli świadomi, i znaczenie, jakie miało słowo castrum dla swoich czasów, to znaczy ufortyfikowany zamek, a nie obóz wojskowy wyłożony palisadą z kamienia lub drewna, jak za czasów Karola francuskiego.
Poza faktem, że zdarzenie jest opowiedziana trzysta lat po fakcie, nie dowodzi, że jest fałszywa, a kto wątpi, że Marsylia powstała w VI th wieku przed naszą erą. Pne przez Fenicjan jako świadectwo Strabona ( III th century AD. ) Został napisany dziewięć wieków po fakcie?
Żadne pisemne źródło z tamtych czasów nie pozwoliło na potwierdzenie wypowiedzi kronikarzy ani na ustalenie z całą pewnością istnienia tego castrum lub jego lokalizacji. Ale trudno jest przywołać ten okres, po prostu przeglądając późniejsze pisma średniowieczne.
Poza tym, skąd wiedzieli o istnieniu tego mało znaczącego, wręcz niesławnego władcy, którym był Karol Francji?
Prawdziwy pochlebca „wymyślił” postać o wiele wspanialszą niż ta, gdyby chciał dać szlacheckie listy z okazji narodzin Brukseli.
Ale ten stan rzeczy nie może być ani przekreślony pociągnięciem pióra, ani pominięty przez tych, którzy go kwestionują, co przedstawiłoby publicznie okrojoną dokumentację.
Jak podsumowuje Chloé Deligne „ Jedna z wielkich kontrowersji historiograficznych dotyczących Brukseli polega na ustaleniu, czy Karol Francji, książę Dolnego Lotharingie, potomek Karolingów, przybył, czy nie, aby założyć swój zamek na dnie doliny Senne pod koniec w X w. G. Des Marez, a następnie P. Bonenfant, zgodnie z teoriami „Pirennian”, uczynili z roli militarnej kluczowy element rozwoju Brukseli i nie miał wątpliwości, że castrum powstało na Ile Saint-Géry . P. Bonenfant, którzy uczestniczyli wielokrotnie w przygotowanie tej dokumentacji, próbował definiować strukturę post-karolińskiej castrum . "
Ostatnio, ze względu na późne świadectwa dotyczące Castrum , historyków, takich jak Georges Despy i Chloé Deligne , pytanie obecność Karola Francji i jego castrum .
Jeśli zlekceważymy to, co mówią ci kronikarze, zadowalając się podejrzeniem, że chcieli zawyżać pochodzenie książąt Brabancji i Brukseli, po co tylko kwestionować to, co mówią o pochodzeniu Brukseli i nie odrzucać wszystkich ich zeznań?
W ten sposób Chloé Deligne, zgodnie z teoriami Georgesa Despy'ego, w swojej książce Bruxelles et sa rivière , Brepols, 2003, podaje Brukseli czysto rzeczne i komercyjne pochodzenie.
Ta książka, która jest niezwykła i oryginalna w odniesieniu do relacji między Brukselą a jej rzeką, historii młynów, mistrzów handlu rybami, władzy nadanej przez dominację wody i fontann, również poświęca obszerne wyjaśnienia na temat pochodzenia Brukseli. „z wody”, które są tutaj badane.
Autor ten do ustalenia swojej tezy wykorzystuje metody strukturalizmu historycznego, polegające na wykorzystaniu „siatki deszyfrującej” lub z góry zdefiniowanego schematu. Konieczne jest „podkreślenie nowego wzorca rozwoju terytorialnego” (str. 82).
Przyznaje jednak, że ten diagram ma wady: „ten diagram wymaga poprawy lub dopracowania” (s. 82) i s. 61: „w obecnym kształcie badania nie pozwalają więc na rozwiązanie zagadki oryginalnej dokumentacji. Bruksela ”.
Autor ten faktycznie projektuje na początkach Brukseli z góry ustalony wzorzec społeczno-gospodarczy podobny do tego, który występuje w innych miastach portowych.
Unikając tradycji kronikarzy, zwolennicy tej nowej teorii zmuszeni są do stawiania wszelkiego rodzaju hipotez, z których kilka zacytujemy:
Jak widać, ta nowa hipoteza miasta zrodzonego z wody wymaga wielu adaptacji terenu (wyspy Senne byłyby sztuczne)! i słownictwo.
Ponadto teza ta nie wyjaśnia, kto sprawował w Brukseli władzę publiczną niezbędną dla bezpieczeństwa handlu.
Jednym z argumentów przywoływanych w celu udowodnienia pobytu w Brukseli ważnego władcy jest istnienie w tym dniu warsztatu monetarnego bijącego denary karolińskie, opatrzonego legendą BROCSA. Według Paula Bonenfanta utwory te są współczesne z instalacją Karola Francji w Brukseli. Według tego samego Paula Bonenfanta, zostali uderzeni w miejscu, w którym ustanowi on centrum swojej potęgi wojskowej jako księcia Basse-Lotharingie.
Jednym z głównych argumentów tych, którzy w ślad za Georgesem Despy'm kwestionują zarówno castrum, jak i jego budowę przez Charlesa de France'a w Brukseli, to brak znalezisk archeologicznych.
Błędem jest jednak twierdzenie, że żadne wykopaliska archeologiczne nigdy nie ujawniły najmniejszego śladu słynnego castrum . Rzeczywiście, podkonstrukcje przerobionego ogrodzenia castrum, zworników z piaskowca Lédien, które znajdowały się w starej Bramie Lwa zburzonej w 1594 roku, zostały odkryte w 1972 roku. ).
Poza tym argument braku znalezisk archeologicznych można również zwrócił się przeciwko zwolenników tej nowej teorii, do wykopu nigdy nie archeologiczne wykazały istnienie domów szczątków prymitywnego wiosce w X XX wieku ( Borch ) siedzibę obok broekbeek , ani grobli murowanych ( wal ), ani prac nad odwróceniem Senne (wtedy zwanego Braine), co zresztą jest bardzo trudne w czasach podstawowych technik.
Ta tradycyjna fundacja, datowana przez rząd Brukseli na rok 979, była przedmiotem oficjalnych obchodów w 1979 roku z okazji ceremonii tysiąclecia w Brukseli.
Nawet jeśli nie ma wątpliwości, że ten książę Karolingów był z języka romańskiego