Fundacja Jean-and-Jeanne-Scelles
Fundacja Jean-and-Jeanne-Scelles
Logo Fundacji
| Forma prawna | Fundacja uznana za obiekt użyteczności publicznej |
|---|---|
| Cel | Abolicjonizm |
| Obszar wpływów | Francja |
| Fundacja | 1993 , Francja |
|---|---|
| Założyciele | Jean Scelles i Jeanne Scelles |
| Siedzenie | 14, rue Mondétour , 75001 Paryż |
|---|---|
| Prezydent | Yves Charpenel |
| Sekretarz generalny | Stephane Jacquot |
| Przynależność międzynarodowa | międzynarodowa federacja abolicjonistów |
| metoda | spotkanie, wsparcie, profilaktyka, rzecznictwo, szkolenie |
| Stronie internetowej | www.fondationscelles.org |
Fundacja Jean-et-Jeanne-Scelles , powszechnie znana jako Fundacja Scelles , ma na celu przeciwdziałanie przyczynom i skutkom prostytucji w celu jej zniknięcia. Uważa, że prostytucja jest pogwałceniem praw człowieka, równości, godności i źródłem przemocy społecznej i osobistej. Utworzony w 1993 roku przez Jeana Scellesa i Jeanne Scelles-Millie , od 1994 roku jest uznawany za obiekt użyteczności publicznej .
Historia i działalność
Fundacja ta, utworzona w 1993 roku przez małżeństwo Scellów, walczy z prostytucją w jej różnych formach. Zajmowała się ograniczaniem wykorzystywania seksualnego w różnych krajach świata. Od 1994 roku jest uznawany za obiekt użyteczności publicznej .
Na potrzeby swojego działania tworzy i zarządza cieszącą się renomą wyspecjalizowaną organizacją dokumentalną - Centrum Międzynarodowych Badań i Dokumentacji nad Wykorzystywaniem Seksualnym (CRIDES). Sześć lat później, w 2000 roku, ośrodek ten zgromadził ponad 4000 dokumentów.
Podobnie jak Ruch Nest , Fundacja Scelles ma silną tendencję do abolicjonizmu. Przedstawia prostytutki jako ofiary skazane na samotność i rozpacz.
Fundacja i jej centrum dokumentacyjne CRIDES kolejno publikują różne pliki i raporty , przeznaczone dla menedżerów, prasy i międzynarodowej opinii publicznej. Ich drugie dossier, opublikowane wWrzesień 1999, zajmuje się międzynarodowym prawem karnym: sposobem zwalczania seksualnego wykorzystywania dzieci.
Światowy Raport o seksualnym wykorzystywaniem w świecie , którego opublikowanej w 2014 roku, jest uważany za „chłodzenie” , pokazując ogrom przychodów z tego handlu, przeważająca organizacji piramida, podziału sektorowego, sieci rekrutacji, hotele, stron , współudział władze w różnych krajach, bierna i czynna korupcja .
Misje
Trzy główne misje wynikają z jego celu korporacyjnego:
- Poznaj komercyjne wykorzystywanie seksualne. W tym celu utworzyła obserwatorium odpowiedzialne za gromadzenie wszystkich informacji związanych z komercyjnym wykorzystywaniem seksualnym na świecie.
- Zrozumienie komercyjnego wykorzystywania seksualnego poprzez współpracę multidyscyplinarną, pracę ekspertów (prawników, socjologów, stowarzyszeń policyjnych w tej dziedzinie) poprzez publikację arkuszy tematycznych, książek i dokumentów audiowizualnych.
- Zwalczaj komercyjne wykorzystywanie seksualne. Poprzez działania rzecznicze wobec lokalnych, krajowych i europejskich wybieranych urzędników oraz poprzez działania uświadamiające i prewencyjne poprzez organizowanie konferencji.
Organizacja
Fundacja Scelles jest uznaną fundacją pożytku publicznego . Został on zarządzany przez zarząd pod przewodnictwem Yves Charpenel od5 października 2010. Przewodniczyła mu była minister Nicole Fontaine . Jego codzienne działania koordynuje zespół stałych pracowników z siedzibą w Paryżu .
Lista kolejnych prezydentów
- 1994-1996: Jean Scelles , były bojownik ruchu oporu, działacz chrześcijański;
- 1996-2004: Philippe Scelles;
- 2004-2006: Nicole Fontaine , była przewodnicząca Parlamentu Europejskiego, była minister;
- 2006-2010: Philippe Scelles;
- od październik 2010 : Yves Charpenel , były sędzia (były pierwszy rzecznik generalny Sądu Kasacyjnego).
Publikacje
- Międzynarodowe prawo karne: sposób na zwalczanie wykorzystywania seksualnego dzieci , CRIDES rekord n o 2 Scelles FundacjiWrzesień 1999.
- Prostytucja i AIDS , Fundacja Scelles, 1999.
- Światowy raport na temat wykorzystywania seksualnego na świecie , Éditions Economica , Paryż, 2014.
Uwagi i odniesienia
- Coquart i Huet 2000 , s. 267.
- Dekret uznający fundację za zakład użyteczności publicznej Dekret Légifrance z 22 grudnia 1994 r
- Coquart i Huet 2000 , s. 267, 297.
- Coquart i Huet 2000 , s. 297.
- Della Giusta i Vanessa E Munro 2013 , s. 95.
- Coquart i Huet 2000 , s. 283.
- Guinamard, Rivière et Colas 2015 , s. 78.
Bibliografia
- (en) Marina Della Giusta i profesor Vanessa E Munro, Demanding Sex: Critical Reflections on the Regulation of Prostitution , Ashgate Publishing, Ltd.,2013, 216 str. ( ISBN 978-1-4094-9617-5 i 1-4094-9617-1 , czytaj online ).
- Louis Guinamard, Tancrède Rivière i Geneviève Colas, Nowe twarze niewolnictwa: Razem przeciwko handlowi ludźmi , Éditions de l'Atelier,2015, 224 s. ( ISBN 978-2-7082-4468-9 i 2-7082-4468-X , czytać online ).
- Elizabeth Coquart i Philippe Huet, Czarna księga prostytucji , Paryż, Albin Michel,2000, 301 str. ( ISBN 2-226-11573-0 i 9782226115737 , czytaj online ) , str. 190, 267, 283, 287, 295, 297.