Les Floriens lub Zakon Flora to zakon klasztorny inspirowany cystersami, założony w 1189 roku przez księdza Joachima de Fiore .
Papież Innocenty III , potępiając swoją książkę o Trójcy Świętej na Soborze Laterańskim w roku 1215, nie wypowiedział się ani przeciwko osobie Ojca Joachima, ani przeciwko jego klasztorowi, „ponieważ, jak mówi ten papież, nakazał pismem podpisanym własnoręcznie że jego dzieła zostały przekazane Stolicy Apostolskiej i że w tym piśmie oświadczył, że mocno wierzy we wszystko, w co wierzył Kościół rzymski ”. Pomimo tej deklaracji papieża Innocentego III, niektórzy nie przestali martwić zakonników Flore, podejrzewając ich o herezję, jak również ich założyciela. Biskup Basilicata był jednym z tych, którzy otwarcie wypowiadali się przeciwko nim; ale papież Honoriusz III przyjął ich obronę i listem, który napisał do tego prałata w roku 1217, zabronił mu dalszych ataków na tych mnichów z powodu herezji. Ponieważ nigdy nie przestali oczerniać tych mnichów na ten temat, a ich założyciel był nadal traktowany jak heretyk, ten sam papież w roku 1221 skierował bullę do arcybiskupa Cosenzy i biskupa Bisaccii . przez co rozkazał im opublikować w całej Kalabrii, że uważa ojca Joachima za ortodoksyjnego i przywiązanego do wiary katolickiej; że przestrzeganie, które ustanowił, było bardzo zbawienne i że powinni ukarać tych, którzy mieliby czelność zaatakować ten rozkaz i znieważać go.
To prześladowanie, które wywołało przeciwko zakonnikom Flore, nie przeszkodziło rozprzestrzenić się ich zakonu i poczynić postępów; ale później nieszczęścia tamtych czasów zatarły pamięć o kilku klasztorach, z których mnisi się wycofali, nie mogąc już tam żyć, zarówno z powodu głodu, jak i innych nieszczęść, które dotknęły miejsca, w których się znajdowali. Grégoire de Laude przywraca tylko trzydzieści cztery, z których zachowaliśmy pamięć, z których cztery klasztory dziewcząt, w tym św. Heleny, na terytorium Wagi , w pobliżu miasta Amalphi, które założyło życie Ojciec Joachim jest głównym. Wszystkie te klasztory były posłuszne klasztorowi Flore, którego opat był generałem zakonu. Mateusz był pierwszym następcą księdza Joachima i rządził zakonem aż do roku 1231, który opuścił, aby objąć stolicę biskupią w Cerenzie. Ojciec Rota zlecił naprawę zrujnowanego kościoła w 1576 r., Przyozdobił go i zbudował wioskę znaną obecnie jako San Giovanni in Fiore . Jego następcy ułatwili wykonanie tego, co postanowiono w kapitule Citeaux z 1505 r., Która miała zjednoczyć wszystkie klasztory zakonu Flore z klasztorem Cîteaux, którego klasztory znajdowały się w Kalabrii i Basilicata.
W 1505 roku opactwo San Giovanni in Fiore i jego filie zostały włączone do Zakonu Cîteaux. W 1515 r. Inne klasztory dołączyły do zakonu kartuzów lub dominikanów , a ostatecznie w 1570 r. Nie pozostał żaden samodzielny klasztor, a zakon przestał istnieć.
Florianie byli ubrani w grubą białą suknię i wyglądali podobnie jak w przypadku Zakonu Citeaux. Chodzili boso, aw chórze zakładali podkoszulek na zwykłe ubranie.