Finsteraarhorn
| Finsteraarhorn | ||||
 Finsteraarhorn | ||||
| Geografia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Wysokość | 4274 m | |||
| Masywny | Alpy Berneńskie ( Alpy ) | |||
| Informacje kontaktowe | 46 ° 32 ′ 15 ″ na północ, 8 ° 07 ′ 34 ″ na wschód | |||
| Administracja | ||||
| Kraj | szwajcarski | |||
| Kantony |
Valais Bern |
|||
|
Okręgowa Gmina |
Goms Interlaken-Oberhasli |
|||
| Wniebowstąpienie | ||||
| Pierwszy | 19 sierpnia 1828 przez Jakoba Leutholda i Johanna Wahrena | |||
| Najprostszy sposób | z chaty Finsteraarhorn na południowo-zachodnim zboczu | |||
| Geologia | ||||
| Skały | Amfibolity | |||
| Rodzaj | Szczyt piramidy | |||
Geolokalizacja na mapie: kanton Valais
| ||||
Finsteraarhorn jest najwyższym punktem w Alpach Berneńskich masywu na 4,274 metrów nad morzem poziomie , na granicy kantonów Valais i Berno w Szwajcarii . Szczyt jest szczególnie widocznym punktem orientacyjnym ze względu na swój punkt i stromą ścianę.
Z geologicznego punktu widzenia należy do masywu Aar i składa się z amfibolitu .
Alpinizm
- 1812 - Próba wejścia i prawdopodobnie pierwsze wejście ( nie potwierdzone ) przez Arnolda Abbühla, Josepha Bortisa i Aloisa Volkera, 16 sierpnia .
- 1828 - Pierwsze poświadczone wejście na szczyt przez Jakoba Leutholda i Johanna Wahrena, 19 sierpnia , obecną normalną trasą, która zaczyna się od schroniska Finsteraarhorn ( Finsteraarhornhütte ) na południowo-zachodnim zboczu, aby dotrzeć do północno-zachodniego grzbietu. Dwaj mężczyźni byli przewodnikami geologa i badacza Franza Josepha Hugi, który musiał się zatrzymać z powodu skręcenia.
- 1842 - Drugie wejście J. Sulgera, A. Aplanalpa, Johanna Jauna starszego i H. Lorenza
- 1904 - Ostroga północno-wschodnia Gustava Adolfa Haslera i Fritza Amattera, 15 i 16 lipca
- 1970 - Paul Etter wykonuje pierwsze zimowe wejście na północno-wschodni filar