Córki Ducha Świętego
Ten artykuł jest szkicem dotyczącym katolicyzmu .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
W Córki Ducha tworzą zgromadzenie zakonne urodzony w 1706 roku w Bretanii . Dwie założycielki, skromne pochodzenie, Marie Balavenne , wdowa i Renée Burel , pochodziły z portu Légué i parafii Plérin , niedaleko Saint-Brieuc ( Côtes-d'Armor ), gdzie na początku XVIII wieku nękało się rażąco. . th century . Zobowiązują się żyć razem po prostu w tym narodzie, w służbie Bogu, ubogim, chorym i dzieciom. Zachęca ich ksiądz Jean Leuduger , ksiądz diecezjalny, doktor teologii, dyrektor Missions de Haute-Bretagne.
Duchowość
Córki Ducha Świętego oddają cześć trzem Osobom Trójcy i poświęcają się w szczególny sposób Duchowi Świętemu, aby zostały napełnione miłością. Mają szczególne nabożeństwo do Maryi Dziewicy, którą uważają za „swoją patronkę i orędowniczkę w Duchu Świętym ”.
Historia
Niektóre daty :
- 1706 : założenie w Bretanii „ponieważ dzieci przesiadywały na nabrzeżu” ; ich białe ubrania bardzo szybko nadały im przydomek „Białe Siostry”. Następnie noszą nakrycie głowy Plérin .
8 grudnia 1706, dwie kobiety, Marie Balavenne i Renée Burel zobowiązują się służyć Bogu, służąc biednym, chorym i dzieciom. Marie Balavenne jest żoną kapitana z Port du Légué w Plérin , którego sześcioro dzieci adoptowała. Wspiera ich Dom Jean Leduger, koordynator misji bretońskich. Stał za budową La petite maison charitable du Légué , pierwszego domu Córek Ducha Świętego.
- 1789 : W przededniu Rewolucji 75 Córek Ducha Świętego mieszkało w 19 domach w Bretanii. Zawierucha rozprasza ich: są wyrzucani lub żyją w ukryciu. Niektórzy są więzieni. W latach 1800-1808 większość wspólnot została przywrócona, a inne powstały w całej Bretanii .
- XIX th century : one dostosować się do nowych sytuacji ubóstwa. W okresach częstych epidemii, zwanych przez prefektów, wykazują dużą dostępność.
- 1901 - 1905 : rozproszenie na całym świecie: Belgia , Holandia , Wielka Brytania , Stany Zjednoczone . Wycofanie się natomiast we Francji ze względu na prawo dotyczące kongregacji (są np. wypędzone z parafii Plounéour-Ménez , Plounéventer , Crozon i wielu innych w 1903 r.).
„Podczas gdy większość zgromadzeń się podporządkowuje, Córki Ducha Świętego wybierają opór i odmawiają rozwiązania swojego zgromadzenia. Rząd postanawia ich wydalić dekretem z1 st August 1.902 : W samym Finistère dotyczy 38 szkół. Ten dział będzie zatem wiedział między 6 a18 sierpniadwa tygodnie niesamowitego wzburzenia, w prawdziwej atmosferze wojny domowej. (...) Ostatecznie za interwencjami dowodzi 118 pułk piechoty stacjonujący w Quimper i 2 kolonialny pułk piechoty w Brześciu, ale postanawia się nie dawać im ani nabojów, ani amunicji” .
- 1936 : zostają założone w Mandżurii ( Manchoukouo ), skąd zostają wydaleni w 1951 roku .
- 1954 : wyjeżdżają do Afryki .
- 1962 : założenie firmy w Ameryce Łacińskiej .
Są obecni w trzynastu krajach. Według Dyrektorium Papieskiego z 2007 r. w 264 domach są 1372 zakonnice .
Połączenie
- 1994 : Zgromadzenie Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia z Briouze staje się częścią Córek Ducha Świętego.
- 2003 : Zgromadzenie Szpitalników Ducha Świętego z Poligny od Szpitalników Ducha Świętego staje się częścią Córek Ducha Świętego; Założenie świeckiej gałęzi Córek Ducha Świętego (świeckich konsekrowanych).
Uwagi i referencje
- Marie Torlay, Jean Leuduger, misjonarz apostolski w Górnej Bretanii , impr. Lefeuvre, 1990, 191 stron
- artykuł z okazji trzylecia zgromadzenia [1]
- strona internetowa zboru [2]
- Córki Ducha Świętego ... wczoraj dziś i jutro ... , 1996, drukarnia Cloitre
- Córki Ducha Świętego ... wczoraj dziś jutro ... , 1991, drukarnia Cloitre
- Fanch Broudic, „Zakaz Breton w 1902”, Coop Breizh, 1997, ( ISBN 2-909924-78-5 )
Bibliografia
- Konstytucje i Reguły Zgromadzenia Córek Ducha Świętego , Saint-Brieuc, L. Prud'homme,1837( OCLC 418076089 )
- André du Bois de La Villerabel , Dom Jean Leuduger: założyciel Zgromadzenia Córek Ducha Świętego , Saint-Brieuc, René Prud'homme,1924, 484 s.