Fatrasie to gatunek literacki ze średniowiecza (od XIII -go wieku i do Rabelais ). Łączy w sobie wiersze, w których znaczenie ustępuje dźwiękowi, zwłaszcza stosując systemy repetycji sylab. Przykład znajdujemy w La Farce de Maître Pathelin , gdzie ten ostatni naśladuje delirium, śpiewając piosenki we wszystkich językach. To nagromadzenie fraz z określonymi dźwiękami czasami ukrywa krytykę lub broszury dotyczące władzy.
Malraux potrafił napisać, że „publiczność w gąszczu średniowiecza nie była mniejsza niż Hieronima Boscha ”.
Fatrazja charakteryzuje się stałą formą: składa się z jedenastu linii, z których pierwszych sześć ma pięć stóp długości, a ostatnie pięć siedem stóp; jest on w całości zbudowany na dwóch rymach, według ścisłego układu, jak pokazuje ten przykład wybrany z Fatrasies of Arras , przedstawiony w jego oryginalnym języku: