Forma prawna | Organizacja non-profit |
---|---|
Cel | Rozwój rekreacyjnej praktyki kajakarstwa i kajakarstwa morskiego |
Obszar wpływów | Quebec , Kanada |
Fundacja | 1969 |
---|---|
Założyciele | Normand Morin, Max Bauchet, Alain Thériault, Géraud-Vialle Soubrane, Pierre Lalonde, Roger Rousseau, Paul St-Hilaire, Lise St-Hilaire, Pierre Leroux, Thérèse Joubarne |
Siedzenie |
Montreal , Quebec , Kanada |
---|---|
Kluczowe dane |
Pierre Trudel Max Bauchet Pierre Leroux |
Prezydent | Jean A. Plamondon |
Dyrektor wykonawczy | Marie-Christine Lessard |
Pracowników | 01-10 |
Stronie internetowej | canot-kayak.qc.ca |
Canot Kayak Quebec jest organizacją non-profit zajmującą się rekreacją wodną na świeżym powietrzu. Jest to pierwsza organizacja kajakowa, która została uznana przez rząd Quebecu za organizację zarządzania i bezpieczeństwa w swojej dziedzinie. Pochodząca ze stowarzyszeń organizacja stanowi dla państwa dźwignię rozwoju w zakresie zorganizowanego wypoczynku i jest częścią Rady ds. Wypoczynku Quebecu. To działa w rozwoju rekreacji praktyce z flatwater kajakarstwa , Whitewater kajakarstwa , kajak-Camping , canography i kajakarstwa morskiego z każdej konkurencji. Promuje bezpieczeństwo na łodziach poprzez kampanie informacyjne, zapewnia szkolenia instruktorów kajakarstwa, kajaków morskich i ratownictwa górskiego oraz aktywnie działa na rzecz ochrony szlaków kajakowych w Quebecu, przy wsparciu kilkuset członków i wolontariuszy.
Już w 1968 roku odbyły się pierwsze spotkania mające na celu rozwinięcie idei powołania federacji kajakowo-kempingowej . Inicjatywa wyszła od klubów kajakowo -kempingowych Les Portageurs de Montréal , Rabaska de Québec i Les Canotiers du Nord-Ouest québécois. W 1969 roku komponent rywalizacyjny włączył się do dyskusji za pośrednictwem klubów kajakarstwa górskiego Voyageurs de Montréal i Echohamok de Beaupré . Fédération québécoise du canot-kayak-camping narodziła się tego roku, w maju 1969 roku , aby reprezentować entuzjastów outdooru na kempingu kajakowym, sporcie wyczynowym z kajakiem górskim i promować spływy kajakowe.
Pierwszymi członkami organizacji zarządu były Normand Morin, Max BAUCHET Alain Theriault, Géraud-Vialle Soubrane Pierre Lalonde Roger Rousseau, Paul St-Hilaire, Lise St-Hilaire Pierre Leroux, Teresa Joubarne.
We wczesnych latach siedemdziesiątych , pod przewodnictwem Pierre'a Lalonde, FQCKC uczestniczyła w pierwszych wymianach Biura Franco-Québécois pour la Jeunesse, w tworzeniu Confédération des Sports du Québec, a także Fédération québécoise. du Plein Air i otrzymał pierwsze dotacje od Wysokiej Komisji ds. Młodzieży, Rekreacji i Sportu. Organizacja wyprodukowała również pierwsze karty przewodników rzecznych, prowadziła warsztat produkcji kajaków i kajaków oraz zorganizowała pierwsze kursy szkoleniowe dla nauczycieli. Kursy inicjacyjne z biwakowania kajakowego i kajakarstwa rzecznego trwały 9 dni, natomiast kurs instruktorski 15 dni. Pod przewodnictwem Thérèse Joubarne, a następnie Pierre'a Leroux od listopada 1972 roku , Federacja znacznie się rozwinęła . Z pomocą Wysokiej Komisji udało się zatrudnić pracowników, a mianowicie Raymonda Coleta, który był dyrektorem wykonawczym od stycznia 1972 do września 1974 , oraz Maxa Baucheta jako dyrektora technicznego w kajakach .
W 1973 roku ukazuje się przewodnik po rzekach Quebecu . Ma być obszerny i otwarty dla różnych typów kajakarzy i kajakarzy i zawiera ogromną ilość informacji zebranych po raz pierwszy w książce. Ten przewodnik, wydany od tamtego czasu cztery razy, jest z pewnością jednym z narzędzi opracowanych przez organizację, które było najczęściej używane przez lata. Ponadto Federacja uruchomiła szkołę pływania kajakiem po białej wodzie z Rivière aux Sables w Jonquière, gdzie organizowała mistrzostwa Kanady. W 1974 roku Irman Bolduc przejął stery organizacji jako dyrektor generalny, stanowisko to piastował przez następne dwa lata.
Rok 1976 był punktem zwrotnym w historii Federacji. W rzeczywistości w ostatnich latach kajakarze byli niezadowoleni z podziału budżetów i energii, deklarowali, że są słabo reprezentowani, niezadowoleni z wizerunku FQCKC i kwestionowali samą strukturę organizacji. W tym czasie komponent outdoorowy umocnił się i po kilku latach bezskutecznych poszukiwań wspólnej płaszczyzny, z powodu rozbieżnych wizji i ideologii, oddzielił się od komponentu konkurencyjnego. Filozofia, cele, potrzeby i programy między zajęciami sportowymi z jednej strony a aktywnością na świeżym powietrzu z drugiej nie szły już ze sobą w parze. To historyczne głosowanie, które doprowadziło do rozłamu, odbyło się podczas specjalnego zgromadzenia w maju i nadało organizacji jej obecne powołanie: reprezentowanie miłośników sportów wodnych w kajakach. FQCKC zmieniło nazwę i stało się Fédération québécoise du canot-camping (FQCC) z Pierre Trudel jako dyrektorem generalnym, który pozostanie na swoim stanowisku przez prawie 40 lat.
W 1982 roku utworzono strukturę treningową z trzema odgałęzieniami, kajakiem spokojnym wodnym, kajakiem wodnym białym i biwakiem kajakowym , z pięcioma (5) poziomami progresji, a także drugą edycją przewodnika po rzekach, przemianowaną na Canotable Rivers i Jeziora Quebecu . Pięć lat później, w 1987 r. , Szkolenie ratownicze w wodach górskich zostało dodane do komponentu zapobiegania i bezpieczeństwa w wodach białych.
W 1993 roku FQCC założyło Canot-camping La Vérendrye we współpracy z Société des establishmentments de plein air du Québec (SÉPAQ). Organizacja ta ma na celu zapewnienie dostępnego miejsca do przeżycia biwakowania kajakowego w jego najbardziej autentycznej formie, w ramach sieci ponad 800 km utrzymywanych i oznakowanych szlaków kajakowych oraz 1500 km nieoznakowanych.
W 1994 r. Siatka treningowa została przeprojektowana, aby dostosować się do zmian w aktywności, szczególnie w wodach górskich. Obecna struktura wynika z tych zmian i zmierza w kierunku większej dostępności do samodzielnej praktyki.
W 1998 roku , na prośbę miejscowych praktyków, do zakresu działalności dodano kajakarstwo morskie , aby wesprzeć miłośników tej aktywności na świeżym powietrzu i rozwinąć strukturę treningową zbliżoną do kajakowej. Po tej integracji FQCC staje się Fédération québécoise du canot et du kayak (FQCK)
Od 1999 do 2000 roku, tomy 1 i 2 trzeciej edycji Przewodnik do Quebec szlaków kajakowych pojawił . W tym samym roku FQCK objął kierownictwo Festiwalu Żywej Wody Haute-Gatineau , którego pierwsza edycja odbyła się w 1997 roku .
Zgodnie z art. 26 ustawy o bezpieczeństwie w sporcie FQCK przyjęła przepisy bezpieczeństwa w 2002 r . Niniejsze rozporządzenie obejmuje kilka elementów, takich jak jakość miejsc, wyposażenie uczestników, kontrola zdrowia uczestników, szkolenie i szkolenie uczestników, standardy uprawiania sportu i sankcje. przypadku nieprzestrzegania przepisów bezpieczeństwa, określających ramy regulacyjne dla praktyki.
Ponadto FQCK współpracował z Ministerstwem Turystyki (Quebec) w celu stworzenia narzędzi rozwojowych dla nowych niebieskich tras projektu Sentier maritime du Saint-Laurent . Ten szlak wodny na rzece św. Wawrzyńca przeznaczony dla małych łodzi o płytkim zanurzeniu, głównie do pływania kajakiem morskim , powstał w 2005 roku i od tego czasu jest koordynowany przez FQCK. Ponadto w tym roku wznowiono Przewodnik po szlakach kajakowych , a dziś Na stronie FQCK znajdują się strony internetowe poświęcone rzekom, których informacje są uzupełnieniem informacji zawartych w Przewodniku.
Obecnie istnieją cztery poziomy szkolenia dla praktykujących, od początkowego do bardzo zaawansowanego treningu, drugi poziom jest ukierunkowany na samodzielną praktykę. Każdy poziom odpowiada dyplomowi Instruktora i istnieją trzy poziomy Trenerów, pełniących rolę ambasadorów praktyki. Szkolenie z ratownictwa górskiego jest wspólnym programem Lifesaving Society od 2008 roku.
Od 2010 roku FQCK pracuje nad projektem georeferencing szlaków kajakowych, projekt w partnerstwie z Quebec Rady Rekreacji oraz Ministerstwa Zasobów Naturalnych i przyrody w Quebec , zachowanie maszyny Portage, rustykalne kempingach, dostępu pogotowia itp na terenie publicznym.
W 2018 roku nowa dyrektor generalna FQCK, Marie-Christine Lessard, podjęła się zmiany nazwy i logo z okazji 50-lecia organizacji. Plik29 stycznia 2019 r FQCK oficjalnie zmienia nazwę na Canot Kayak Québec.
Canot Kayak Québec jest finansowany głównie ze składek członkowskich oraz sprzedaży swoich produktów i usług. Ponadto, oficjalnie uznana przez rząd Quebecu za organizację przyczyniającą się do zrównoważonego rozwoju zajęć na świeżym powietrzu i profilaktyki w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa, otrzymuje wsparcie finansowe od Ministerstwa Edukacji, Rekreacji i Sportu na okres trzech lat. dzięki Programowi uznania i finansowania krajowych organizacji czasu wolnego.
Demokratyczna struktura Canot Kayak Québec gwarantuje zarządzanie odpowiadające potrzebom jej członków, ponieważ organizacja istnieje dzięki ich woli, która decyduje o jej kierunku, zarządzaniu i finansowaniu. Członkowie - stowarzyszeni, korporacyjni, indywidualni, rodzinni lub życiowi - pochodzą ze wszystkich regionów Quebecu, a nawet ze Stanów Zjednoczonych . Zarząd organizacji składa się z siedmiu członków wybieranych przez delegatów korporacyjnych, indywidualnych i życia członków na walnym zgromadzeniu spośród kandydatów, którzy, w wyznaczonym czasie, przedstawił swoją kandydaturę w wyborach na stanowiska do być przewodniczącym lub innym stanowiskiem dyrektorskim. Rada dyrektorów zbiera się tak często, jak uzna to za konieczne, na wniosek przewodniczącego lub trzech dyrektorów.