Eustache Berat
Eustache Berat
| Narodziny |
4 grudnia 1791 Rouen |
|---|---|
| Śmierć |
29 listopada 1884 Granville |
| Podstawowa działalność | Nauczyciel rysunku |
| Gatunek muzyczny | Tekściarz |
| Instrumenty | Gitara |
Eustache Bérat , urodzony w Rouen 4 grudnia 1791 roku i zmarł w Granville 29 listopada 1884 roku, jest francuskim nauczycielem rysunku, muzykiem i autorem tekstów.
Biografia
Urodzony w N ° 23 St Stephen Street-Coopers, Berat był trzecim synem kupca „siedmiu skórzanych, olej i błękit pruski” Jean-Charles Berat. Skomponował słowa i muzykę do swoich piosenek, podobnie jak jego brat Frédéric , który miał w jakiś sposób przyćmić swojego starszego, ponieważ z dwóch braci to Eustache był pierwszym, który wystąpił jako autor piosenek, a Frederick podążył tylko za swoim starszym. w ten sposób.
Jedna z najbardziej oryginalnych i popularnych twarzy Normandii, „Père Bérat”, jak go potocznie nazywano, w młodości uczył się gry na skrzypcach, a następnie porzucił ją na rzecz gitary, na której nabył zadziwiający talent. utwory na ten instrument, które zostały opublikowane w Paryżu, ale użył tak dziwnego i trudnego dotyku, że te utwory były nie do zagrania dla nikogo poza nim.
Był autorem kilku piosenek, z których niektóre stały się bardzo popularne, np. Miłość , kupiec mebli , Ogień , Colette jest lepsza , ale przede wszystkim znalazłem człowieka coutiau , najbardziej znanego. Sława Eustache'a Bérata jako autora tekstów została wchłonięta przez jego brata Frédérica, któremu błędnie przypisano nawet niektóre jego kompozycje, między innymi piosenkę: I lost my coutiau , której sukces był ogromny. W latach czterdziestych XIX wieku. opublikował dość dużą liczbę romansów i melodii, z których niektóre, komediowe, miały swój moment sławy i które on sam chętnie śpiewał na świecie z niezwykłą werwą: Magic Lantern , Tac-Tac , Śmiech , Musette , Miłość Skrzypka , Wspomnienia z dzieciństwa , Babet itp.
Będąc nauczycielem rysunku w liceum w Rouen , Bérat opuścił Rouen około 1855 roku, aby spokojnie żyć na emeryturze w Neuilly, zachowując miłe wspomnienia o swoim bracie. Myślał wtedy o opublikowaniu zbioru lekkich wierszy, ale ten projekt nie miał kontynuacji. Rzeźbiarz Dantan zajął się Eustache Bérat, a jego portret został wyryty przez François Gelée, byłego Prix de Rome, po malarzu Rouen Édouard-Auguste Melotte ( Muzeum Sztuk Pięknych w Rouen ). Oprócz wielu znanych piosenek opublikował także wersety i elegie. Rysował też w bardzo oryginalny sposób, a jego komiczne szkice były niezwykle ciekawe.
Publikacje
- Wizyta byłego mnicha kartuzów w rolniczej kolonii Petit-Quevilly , zbiór wierszowany, impr. F. i A. Lecointe frères, Rouen, 1850, in-8 °, 4 s.
- Spacer po Val-de-la-Haye , elegy, Rouen, impr. przez E. Périaux, gd. za-8 °, 6 p.
- Moje pożegnanie z Rouen , postawy, Rouen, 1852, za-4 °, 4 s.
- Frédéric Bérat , elegia poświęcona Rouennais, Rouen, impr. F. i A. Lecointe frères, 1855, in-4 °.
- W Rouen, moim rodzinnym mieście Rouen, impr. E. Cagniard, 1867, in-8 °.
- List do biednych bogatych, Rady od ojca do syna dotyczące jego wejścia na świat , Rouen, impr. E. Cagniard, 1869, in-8 °, 10 s.
Bibliografia
- Charles Boissière, Eustache Bérat , Darnétal, impr. de Fruchart, 1857, in-8 °, 11 s. ( OCLC 457090598 ) .
- Prosper Viro (pseudonim Félix Andry), Eustache Bérat czy Modern Trouvère. List do M. le marquis de R. z portretem, Paryż, impr. E. Thunot, 1861, 63 s. ( OCLC 12276636 ) .
Źródła
- François-Joseph Fétis , Uniwersalna biografia muzyków i ogólna biografia muzyki , t. 2 , Bruksela, Firmin-Didot, 1881, s. 73 .