Narodziny |
1834 Dzielnica Paryża |
---|---|
Śmierć |
2 maja 1908 14. dzielnica Paryża |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Antropolog , antykwariusz |
Eugène Boban lub André Eugène Boban-Duvergé (11 marca 1834w Paryżu 10 th -2 maja 1908w Paryżu 14 e ), był francuskim antykwariusz specjalizujący się w prekolumbijskiej Mezoameryki starożytności w okresie obrotowym, który nastąpił rozwój licznych muzeach i zbiorach etnograficznych, w tym Musée d'Ethnographie du Trocadéro . Zatrudniony jako ekspert przez państwo, a także przez kolekcjonerów, amerykanistów i kuratorów, był od około 1860 do 1890 roku głównym sprzedawcą amerykańskich antyków; Wiele sztuk nabyte w drugiej połowie XIX -go wieku wzrosła w dłoniach. Wśród nich wymknęły się, bez jego wiedzy lub przy jego współudziale, niektóre imitacje, w tym mityczne kryształowe czaszki Paryża i Londynu.
Eugène Boban urodził się w 10 th dzielnicy Paryża na10 marca 1834, syn René Victora Bobana i Laurence Michèle Simon.
Dopiero pod koniec XX -go wieku, według badań muzeum pochodzenia i autentyczności zbiorów że osobowość Eugène Boban zaczął przyciągać uwagę świata akademickiego, jak niewiele wiadomo w jego życiu. Antykwariusz z siedzibą w Meksyku (pod kontrolą Francji w latach 1863-1867), w latach siedemdziesiątych XIX wieku wprowadził do oficjalnych dokumentów, w ramach których w ramach Komisji Naukowej Meksyku , zebrał reprezentatywne fragmenty kultur przedhiszpańskich. Ministerstwo Edukacji Publicznej poprosiło go również o przesłanie prac na Wystawę Powszechną w 1867 roku .
W wielu dokumentach jest przedstawiany jako „handlarz antykami cesarza Maksymiliana ”. Prowadzi prekolumbijski sklep z antykami w Mexico City . Około 1870 r. Przeniósł się na Paris rue du Sommerard, a następnie w 1882 r. Na bulwar Saint-Michel. W latach 1884–1885 wrócił do Meksyku, aby otworzyć czteropokojowy sklep muzealny, Museo científico, który oferował antyki i ciekawostki z różnych regionów. i czasy. W 1886 roku opuścił Meksyk - prawdopodobnie w wyniku skandalu wywołanego próbą sprzedaży do Muzeum Narodowego kryształowej czaszki, która okazała się fałszywa. Po krótkim pobycie w Nowym Jorku w 1887 roku na stałe wrócił do Paryża i otworzył sklep w Montrouge.
Od 1888 do 1895 roku, kontynuując swoją działalność, pracował dla kolekcjonera Eugène Goupil, któremu w 1888 roku sprzedał całą swoją wówczas meksykańską kolekcję. Klasyfikuje swoje zbiory i pomaga im je wzbogacać, odkrywając i negocjując nowe utwory, pisząc ogłoszenia i album. Negocjuje w szczególności zakup kolekcji rękopisów meksykańskich JMA Aubina , o których pisze katalog.
W swojej karierze brał udział w dwóch kongresach amerykanistów (Nancy 1875 i Kopenhaga 1883) oraz trzech wystawach światowych w Paryżu (1867 - być może nie osobiście - 1878, 1889).
Był członkiem Société d'Ethnographie (od 1869), Société d'Anthropologie i Sociedad Mexicana de Geografía y Estadística (od 1976) i miał powiązania z wieloma osobistościami świata akademickiego, takimi jak Ernest-Théodore Hamy , założyciel Muzeum Etnograficznego Trocadéro , Léon de Rosny , Emmanuel Domenech czy Gumersindo Mendoza , dyrektor Muzeum Narodowego. Jego ekspertyzy poszukiwali zagraniczni specjaliści, tacy jak szwajcarski antropolog HJ Gosse , włoski przyrodnik E. Giglioli , szwedzki anatom GM Retzius .
Eugène Boban poślubił 5 grudnia 1895(Paryż 3 rd ) Marie Héloïse Langlois i zmarł2 maja 1908w swoim domu przy 18 rue Thibaud, w 14 th dzielnicy Paryża .
E. Boban nie był ani archeologiem, ani odkrywcą i zbierał swoje dzieła od różnych ludzi, w tym tubylców, zwykłych obywateli lub specjalistów, takich jak archeolog Leopoldo Batres , lub mieszkańców Francji lub przejeżdżających, takich jak dr Fuzier na poczcie w Veracruz, którego kolekcję kupił około 1880-1881 lub meksykański Auguste Génin . XIX wieku jego pozycja antykwariusza Maksymiliana i jego stosunki z oficerem mechanikiem Louisem Toussaint Doutrelaine ułatwiły mu dostęp do wykopalisk. Jego utwory wydają się pochodzić głównie z Basenu Meksyku, Veracruz , Oaxaca , Jukatanu , marginalnie Durango czy Ameryki Południowej.
Wiele prekolumbijskich sztuk sprzedawanych we Francji w drugiej połowie XIX -go wieku tranzycie przez niego. Jeśli trudno jest poznać poszczególne sprzedaże dokonywane w jego sklepach, mamy informacje o ważniejszych transakcjach. Tak więc w 1869 roku przekazał około pięćdziesięciu dzieł, głównie z Teotihuacan, do muzeum Saint-Jean d ' Angers , obecnie w Logis Pincé . W 1875 roku sprzedał prawie 2000 sztuk odkrywcy Alphonse'owi Pinartowi , który w 1878 roku sprzedał je Musée d'Ethnographie du Trocadero, przyszłemu Musée de l'Homme, jego pierwszej oficjalnie zarejestrowanej darowiźnie. Część z nich została następnie przeniesiona do Narodowego Muzeum Ceramiki w Sèvres i do Muzeum Historii Naturalnej w Lille . W 1908 roku sprzedał około 600 sztuk do Muzeum Historii Naturalnej w Rouen . Z drugiej strony nie znamy przeznaczenia ważnej kolekcji zakupionej w 1888 roku przez Eugène'a Goupila. Pomimo podejścia do amerykańskich instytucji czy muzeów wydaje się, że niewiele jego dzieł sprzedano w Stanach Zjednoczonych.
Archeologia i etnologia są obecnie na wczesnym etapie i często zbiera się i docenia przedmioty kolekcjonerskie bez zwracania uwagi na kontekst ich odkrycia. Starożytności prekolumbijskie są nadal słabo rozumiane, a błędy interpretacyjne są częste. To podatny grunt dla sprzedaży podróbek. Zainteresowanie osobą Bobana zaczęło się na początku lat 90. XX wieku od ekspertyz i badań dotyczących cenionych przez ezoteryków kryształowych czaszek , przeprowadzonych w Smithsonian Institution głównie przez J. MacLarena Walsha. Według niej, większość z tych czaszek tranzytem E. Boban i imitacje będzie produkowany w XIX th wieku Niemczech od brazylijskiego kwarcu. W latach 1885-1886 taka czaszka, najwyraźniej odkryta przez Leopoldo Batresa i zaproponowana przez Bobana do Muzeum Narodowego Meksyku, zostałaby odrzucona, ponieważ została zidentyfikowana jako fałszywa. W 1986 roku Esther Pasztory zakwestionowała autentyczność kolejnej gwiazdy z kolekcji Boban kupionej przez Pinart, maski Xipe Toteca z Musée de l'Homme, powierzonej następnie Luwru.
Nie można wiedzieć, czy antykwariusz w tym przypadku oszukał, czy też dał się oszukać. Problem z pewnością nie ogranicza się do jej towarów. On sam ostrzegał niektórych kolekcjonerów przed podróbkami wykonanymi w Meksyku i znał niektóre źródła z nazwy, w tym dwa francuskie. Miał też wykonane ze swoich utworów odlewy, oferowane jako takie w celach reklamowych organizatorom kongresów amerykanistycznych.
To są katalogi z ogłoszeniami
Kolekcja E. Eugène Goupil w Paryżu. Posągi, statuetki i figurki mitologiczne w twardych skałach, terakocie i metalach. Broń, ozdoby, instrumenty muzyczne i różne przybory. Dawna kolekcja Boban, śl