| Przewodniczący Zgromadzenia Regionalnego Sycylii | |
|---|---|
| 30 maja 1947 -5 czerwca 1951 | |
| pierwszy ( d ) Giulio Bonfiglio ( d ) | |
| Senator Królestwa Włoch | |
| 20 października 1939 -5 sierpnia 1943 |
| Narodziny |
1 st lipiec 1875 Villalba |
|---|---|
| Śmierć |
21 kwietnia 1963 r.(w wieku 87 lat) Palermo |
| Narodowość | Włoski |
| Zajęcia | Polityk , sędzia |
| Partie polityczne |
Fronte dell'Uomo Qualunque Narodowa Partia Faszystowska (Październik 1932-1943) |
|---|
Ettore Emmanuele Cipolla ( Villalba ,1 st lipiec 1875- Palermo ,21 kwietnia 1963 r.) Jest włoskim politykiem i sędzią , pierwszym przewodniczącym Zgromadzenia Regionalnego Sycylii .
Członek mieszczaństwa ziemskiego, syn notariusza Nicolò Cipolla i Orsoli Pantaleone. W 1917 ożenił się z Concettą Salamone, z którą nie miał dzieci.
Posiadacz Laurea w prawo na Uniwersytecie w Palermo wCzerwiec 1896, pod wpływem postaci prawników Santi Romano i Vittorio Emanuele Orlando w ich konceptualizacji rządów prawa , Ettore Cipolla wszedł do sądownictwa w 1899 roku.
Od 1898 r. podporucznik rezerwy, walczył w tym stopniu w czasie I wojny światowej .
Został mianowany prokuratorem w prokuraturze generalnej przy sądzie apelacyjnym w Palermo, a następnie zastępcą sędziego pokoju w Niscemi wstyczeń 1900 i asystent sądowy w sądzie w Palermo w maj 1901. Jest na przemian pretorem w Butera wmaj 1903, Villarosa wLuty 1904, Bronte wmaj 1905. Wygląda na to, że był wtedy zagrożony za to, że sprzeciwiał się małżeństwu mafioso z sierotą, nieletnią i niedołężną szwagierką. Został powołany do Piana dei Greci inListopad 1905, a następnie do Misilmeri inKwiecień 1908.
Uznany za swoje umiejętności zawodowe, awansował na tymczasowego pretora Tribunal de Marineo inSierpień 1908, następnie mianowany zastępcą prokuratora królewskiego w sądzie cywilnym i karnym w Caltanissetta we wrześniu następnego roku.
W Listopad 1914, był zastępcą prokuratora generalnego w Sądzie Apelacyjnym w Palermo, następnie przeniesiony w lipcu 1916 do Prokuratury Królewskiej przy Sądzie Cywilnym i Karnym w Ferrarze oraz do Prokuratury L'Aquila wMarzec 1922. Po wstąpieniu do prokuratury królewskiej przy sądzie w Palermo w czerwcu, został prokuratorem królewskim w sądzie cywilnym i karnym w Vigevano , w lipcu tymczasowo przydzielony do sądu apelacyjnego w Palermo, gdzie był zastępcą prokuratora generalnego wgrudzień 1922.
Podczas gdy Mussolini stopniowo wprowadza swój dyktatorski reżim , Ettore Cipolla kontynuuje karierę jako doradca sądu kasacyjnego wListopad 1927 i prezes wydziału Sądu Apelacyjnego w Palermo, prokurator generalny w Sądzie Kasacyjnym w Palermo w dniu 27 lipiec 1928, a następnie w Sądzie Apelacyjnym w Trieście w latach 1932-1935.
Wstąpił do Narodowej Partii Faszystowskiej wPaździernik 1932 w Rzymie.
Potem zastępuje rzecznika generalnego w sądzie kasacyjnym Rzymu w przypadku jego niezdolności przed siedzi na Naczelnej Rady Sądownictwa z dniagrudzień 1936 w grudzień 1938, i reprezentować, od 12 maja 1938, Ministerstwo Publiczne przed Senatem ukonstytuowało się jako Wysoki Trybunał Sprawiedliwości.
W 1940 został mianowany rzecznikiem generalnym Sądu Najwyższego Królestwa i rzecznikiem generalnym Najwyższej Rady Sądownictwa w Najwyższym Sądzie Kasacyjnym.
Stały współpracownik Rivista Penale w okresie faszystowskim , popiera tezy zgodne z ideologią Mussoliniego.
Został mianowany senatorem Królestwa w 1939 roku , i usiadł na Komisji Finansów do 1943 roku.
Emerytowany w kwiecień 1944, opuścił magistrat w sierpniu, a następnie został deportowany przez zastępcę wysokiego komisarza Scoccimarro za udział w faszystowskim reżimie i za przeprosiny. Na jego ostatniej emeryturze wczerwiec 1945, otrzymał honorowy tytuł Prokuratora Generalnego Najwyższego Sądu Kasacyjnego i w tym samym miesiącu został oskarżony przez Komisję Czystkową.
Jako monarchista stanął w pierwszych sycylijskich wyborach regionalnych w 1947 r. na liście Qualunquist Liberal-Democratic Block, jednocząc swoją partię Fronte dell'Uomo Qualunque z Partią Liberalną na uczelnię w Caltanissetta i został wybrany z 10 989 preferencjami .
Podczas pierwszej sesji sejmiku wojewódzkiego w dniu 25 maja, nie osiągnięto porozumienia w sprawie mianowania przewodniczącego władzy wykonawczej i przewodniczącego zgromadzenia. Pod koniec negocjacji prowadzonych przez Giuseppe Alessi z sił prawicowych, objął przewodnictwo w Autonomicznym Regionie dla chadecji, gdy Ettore Cipolla został wybrany prezesem sycylijskiego zgromadzenia regionalnego na30 maja 1947.
Jest mocno kontestowany przez lewicę za jego związki z faszystowską władzą i za jego pisma broniące, że interes państwa ma pierwszeństwo przed sprawiedliwością.