W rugby , A próba jest akcja gry spłaszczenia piłkę do przeciwnika w-celu. Ta akcja pozwala zdobyć pięć punktów i podjąć próbę transformacji o wartości dwóch dodatkowych punktów.
Technicznie, próba jest przyznana:
Rugby pochodzi od piłki nożnej praktykowane pierwszej połowy XIX th century i pierwotnie tylko ważne, aby być w stanie strzelać bramki przez wykopanie piłki między słupkami. Noszenie piłki w bramce przeciwnika pozwalało „próbować” zdobyć tę bramkę, a tym samym przekształcić próbę.
Od 1887 r. Punkty przyznawano za wyróżnione próby. Po raz pierwszy ustalona w pewnym momencie wartość stopniowo wzrosła do pięciu punktów od 1992 roku .
Jeśli podwyższenie prawdopodobnie zostałoby zdobyte przy braku faulu przeciwnika, sędzia może przyznać rzut karny. W protokole zawodów widnieje pod tym nazwiskiem: żaden zawodnik nie jest strzelcem.
Począwszy od 2017 roku, rzut karny jest wart siedem punktów; w istocie nie ma już potrzeby jej przekształcania. Pierwsza nieprzetworzona próba rzutu karnego została przyznana Republice Południowej Afryki przeciwko Francji w10 czerwca 2017 r.
Rzuty karne są najczęściej przyznawane po fazach zbiorowych, scrumie lub maulie , nieregularnie sprawdzanym w pobliżu linii bramkowej. Rzadziej wynikają z wślizgu bez piłki, dobrowolnego napastnika lub nieregularnego wyprowadzenia piłki poza boisko przez zawodnika.
Próba konwersji jest wykonywana z punktu za miejscem, w którym podwyższenie zostało punktowane. Linia pomiędzy miejscem, w którym podwyższenie zostało punktowane, a miejscem próby konwersji jest równoległa do linii bocznej. Odległość między linią bramkową a miejscem próby konwersji jest wybierana przez rzucającego, jest to ta, którą uważa za najbardziej sprzyjającą powodzeniu swojej transformacji. Drużyna przeciwna ustawia się za linią bramkową.
Transformacje są warte dwa punkty za sukces. Są to zazwyczaj kopnięcia „na miejsce”. Reguła dopuszcza transformacje w postaci drop kick, ale ta opcja, bardziej losowa, jest zachowywana tylko przez drużyny goniące za wynikiem.
W przeciwieństwie do rzutu karnego, przeciwnicy mogą próbować kontrować piłkę, biegnąc w kierunku kopiącego („szarża”), gdy tylko zacznie się zamach w tył. Jeżeli sędzia uzna, że obrońcy zaatakowali zbyt wcześnie, zarządza się kolejną próbę transformacji bez możliwości interwencji obrońcy w tym czasie.
W przeciwieństwie do futbolu amerykańskiego, obrona nie może zdobywać punktów przy konwersji .
Przygotowanie próby transformacji.
Daniel Carter próbuje transformacji.