Ernest Vaughan

Ernest Vaughan Akwaforta przedstawiająca Ernesta Vaughana około 1875 roku. Biografia

Narodziny	10 stycznia 1841 Saint-Germain-en-Laye ( d )
Śmierć	21 stycznia 1929(88) Paryż
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Dziennikarz , pisarz

Ernest Vaughan , urodzony w Saint-Germain-en-Laye on10 stycznia 1841i zmarł w Paryżu dnia21 stycznia 1929, jest francuskim patronem prasowym i administratorem cywilnym. Założyciel gazety L'Aurore w 1897 roku, wraz z Georgesem Clemenceau był głównym architektem publikacji broszury J'accuse ...! przez Émile Zola inStyczeń 1898.

Biografia

Karierę zawodową rozpoczął na dole drabiny jako praktykant tapicerski, ale już w wieku 20 lat prowadził fabrykę. Politycznie był bardzo naznaczony przez Proudhona i wstąpił do Międzynarodówki w 1867 roku. Został aresztowany w 1871 roku za udział w spotkaniu na rzecz Komuny , ale udało mu się wyjechać na wygnanie do Brukseli .

Publikował w różnych gazetach, a następnie w 1881 r. Został menadżerem L'Intransigeant , którego szefem jest Henri Rochefort . Relacje między dwoma mężczyznami były do ​​tego stopnia trudne, że w 1888 roku doszło do separacji. Vaughan przejął wówczas kierownictwo socjalistycznego dziennika Petit Lyonnais .

W Październik 1897, stworzył L'Aurore z Urbainem Gohierem i Georgesem Clemenceau . Korzysta na tym interwencja belgijskiego posła Georgesa Loranda u belgijskich kapitalistów. . Dziennik, publikowany doSierpień 1914, pozostanie wierny swoim stopniowym zobowiązaniom. Jednym z tylko otwarcie dreyfusistów paryskich gazet , publikuje J'accuse ...! the13 stycznia 1898. Był to ogromny sukces prasowy, który przez kilka miesięcy doprowadził do dziennego nakładu ponad 100 000 egzemplarzy.

Vaughan opuścił prasę w 1903 r. Następnie przez 16 lat zajmował stanowisko dyrektora szpitala Quinze-Vingts , opublikował swoje wspomnienia w 1902 r. I zmarł w 1929 r.

Publikacje

• Bracie Jean. Nowe i stare , opowieści i mieszanki, pierwsza seria: Étrennes aux délissants , 1866
• Satyry polityczne  : (1) Na polowaniu! ... (2) Bismarck. Jego Wysokość porusza się ... 1870
• Pozdrowienia od Frère-Jean , 1875
• Maison Cochery et Cie, posty i telegrafy , 1883
• Intermezzo , wiersz po Henri Heine , z Charlesem Tabaraudem, 1884
• Le Pillori de l'Intransigeant , przedmowa Henri Rochefort , 1885
• Pamiątki bez żalu , przedmowa Francisa de Pressensé , 1902
• Pomoc dla niewidomych w Czechach , 1908 r
• Notatka historyczna o piętnastce , 1909
• Piętnastka, czym one są, czym powinny być , 1910

Uwagi i odniesienia

1. Mathieu Bidaux, Ernest Vaughan, czerwony szef , Rouen, L'Écho des waves, 2013.
2. Jean-Baptiste Duroselle , Clemenceau , Fayard 1988 str.  794
3. Elementy biograficzne według Ernesta Vaughana, Souvenirs sans regrets , Paryż: Félix Jouven, 1902.

Bibliografia

• Mathieu Bidaux, Ernest Vaughan: czerwony szef , Rouen, L'Écho des waves,2013, 256  pkt. ( ISBN  9782918616160 )
• Mathieu Bidaux, Ernest Vaughan, republikanin w Normandii , Rouen, wyd. broszury historyczne, 2013.