Ernest Dieltiens

Ernest Dieltiens
Prezentacja
Narodziny 19 kwietnia 1848
Grobbendonk
Śmierć 3 sierpnia 1920(w wieku 72 lat)
Pulderbos
Narodowość belgijski
Zajęcia Budowa:
• domów prywatnych
• budynków użyteczności publicznej.
Dyplom Architekt
Trening Królewska Akademia Sztuk Pięknych w Antwerpii
Grafika
Osiągnięcia • Kościół Saint-Norbert (Antwerpia),
• Kościół Notre-Dame et Saint-Jaques (Arendonk),
• Kościół Saint-Pierre (Lille)
Nagrody • Kawaler Orderu Leopolda,
• Belgijski Prix de Rome w architekturze
Środowisko rodzinne
Tata Joseph Corneel Dieltiëns
Matka Maria regina verhoeven
Rodzina Żona: Leonardine De Cuyper

Ernest Dieltiens , urodzony dnia19 kwietnia 1848w Grobbendonk ( Belgia ) i zmarł dnia3 sierpnia 1920w Pulderbos ( Belgia ) jest belgijskim architektem działającym w Antwerpii , ale także na północy Campine .

Biografia

Ernest Dieltiens był potomkiem XVII-wiecznej rodziny, która produkowała wyroby stolarskie, rzeźby i drewniane rzeźby kościelne w regionie Grobbendonk. Był trzecim z 12 dzieci Josepha Corneela Dieltiënsa (1817 - 1900) i Marii Reginy Verhoeven (1823 - 1894). Ernest poślubił Leonardine De Cuyper, z którą miał ośmioro dzieci. Jego syn Maurice (1889-1947) poszedł w ślady ojca i również został architektem.

Kariera

W 1859 roku, w wieku 11 lat, zdobył drugą nagrodę w konkursie trzynastu szkół „podstawowych” w kantonie Herentals, aw 1860 r. Pierwsze miejsce w podobnej imprezie w kantonach Herentals, Geel i Westerlo. W 1864 r. Studiował architekturę w Antwerpii. Przez cztery lata odwiedzał pracownię architektoniczną Proost, a przez trzy lata pracownię architektów Jean-Louis i François Baeckelmansów. Około 1870 r. Zdobył pierwszą nagrodę na organizowanym co trzy lata przez Société des Beaux -Arts d'Anvers, aw następnym roku zdobył Prix ​​de Rome , co umożliwiło mu odbycie podróży turystycznych. Studiowanie za granicą kosztem państwa. Pobyt Dieltiensa w Antwerpii zbiegł się z okresem ekspansji miejskiej. Fakt, w połączeniu z jego umiejętnościami, dał mu znaczne zatrudnienie. W 1881 roku, w szczególności przez szlacheckie rody Cogels i Osy, została założona spółka SA Wschodu Antwerpii . przekształcenie wiejskiego regionu Zurenborg w obszar miejski. W 1882 r. Rada miejska zatwierdziła nowy plan ulic, który dał zielone światło dla prac budowlanych w tym regionie. Firma zajmująca się nieruchomościami zwykle współpracowała z tymi samymi architektami, a Ernest Dieltiens był jednym z nich. W sumie Ernest Dieltiens zaprojektował ponad dwieście domów, a także większe budynki, takie jak domy starców i domy dziecka, kościoły i zamek. W 1898 roku poproszono go o zaplanowanie dawnego dworca Gare de l'Est w Antwerpii, który jest obecnie dworcem centralnym ze względu na rozbudowę miasta. Jego plany zostały zaakceptowane przez Komisję ds. Zabytków, ale gdy szacowany koszt wykończenia przekroczył dopuszczalną cenę, prace kontynuował architekt Louis Delacenserie .

Śmierć

Ernest Dieltiens zmarł nagle latem 1920 roku w Pulderbos w wieku 72 lat. Został pochowany na cmentarzu w Berchem (Antwerpia).

Praca (wybór)

  1. Antwerpia :
    • 1876-1882: Albert Grisarstraat 17-23 (profesor Claraplein 1) (Antwerpia): sierociniec dla dziewcząt (później: szpital dziecięcy „Good-Engels”) w stylu neogotyckim;
    • 1880: Walvisstraat 37, 39, 41, 43, 45, 47, 49, 53: domy w stylu neoflamandzkim i neoklasycystycznym renesansowym;
    • 1882: Waalse Kaai 14: Zuiderpershuis. Od ~ 1975 roku budynek ten służy jako teatr i światowe centrum kultury.
    • 1884: Dageraadplaats 26, 27, 28: domy w stylu neoflamandzkiego renesansu;
    • 1884-1885: Kleinebeerstraat 43 do 59: domy w stylu neoflamandzkiego renesansu;
    • 1887: Grotehondstraat 57, 59, 61: trzy domy w stylu klasycystycznym; Filomenastraat 11 i 15: domy w stylu neoklasycznym;
    • 1887-1889: Kleinehondstraat 8 do 18: rezydencje w stylu neoflamandzkim, neoklasycznym i eklektycznym renesansu;
    • 1888: Lange Van Ruusbroecstraat 54 do 78: domy w stylu neoklasycystycznym i neorenesansowym; Ramstraat 3 do 15: neoklasycystyczne domy;
    • 1888-1889: Grotebeerstraat 55 do 83: domy w stylu neoklasycystycznym, neorenesansowym i eklektycznym;
    • 1890: Filomenastraat 17, 23 i 25: domy w stylu neoklasycznym; Leemputstraat 35 do 73: domy w stylu neoklasycystycznym; Grotehondstraat 51 i 53: domy w stylu neoklasycystycznym;
    • 1890-1892: Wolfstraat 3 i 7 do 35: domy w stylu neoflamandzkiego renesansu i w stylu neoklasycystycznym; Nottebohmstraat 30, 34, 38, 40, 44 do 54: domy w stylu neoflamandzkim i neoklasycystycznym renesansowym;
    • 1891: Uitbreidingstraat 472 do 508: domy w stylu neoklasycystycznym; Filomenastraat 4 i 6: domy w stylu neoklasycznym;
    • 1892: Grotehondstraat 12, 14 i 16: domy w stylu neoklasycystycznym; Nottebohmstraat 28: dom w stylu neoflamandzkiego renesansu; Dolfijnstraat 1 do 17: domy w stylu neoklasycystycznym i neorenesansowym; Lange Altaarstraat 29: dom narożny w stylu neoflamandzkiego renesansu;
    • 1894: Tweelingenstraat 31 do 43: domy w stylu neoklasycystycznym i neoflamandzkim renesansu; Grotehondstraat 22 do 26: domy w stylu neoklasycystycznym; Schorpioenstraat 26 do 38: domy w stylu neoklasycystycznym i neoflamandzkim renesansu;
    • 1897-1899: Cogels-Osylei 32 do 40 i 33 do 43: na rondzie: zabytkowe kamienice w stylu neoklasycystycznym;
    • 1900: Leemputstraat 23 do 33: domy w stylu neoklasycystycznym;
    • 1901: Uitbreidingstraat 44 do 50: domy w stylu neoklasycznym; Generaal Van Merlenstraat 31, 33, 35, 37, 46: kamienice w stylu neorokokowym; Leysstraat 28: monumentalny budynek narożny w stylu neobarokowym;
    • 1901-1904: Dageraadplaats: kościół św. Norberta w stylu neogotyckim;
    • 1905: Osylei Cogels 77, 79, 81; domy w stylu eklektycznym; Waalse kaai: różne magazyny. Rubenslei i Van Eycklei: wiele domów (obecnie brak).
  2. Gdzie indziej
    • 1878: Grobbendonk (droga między Herentals i Nijlen ): Goorkasteel, zwany także zamkiem Den Huger . Zbudowany we współpracy z Eugeen Dieltiens;
    • 1898: Herentals: pomnik wojny chłopskiej ;
    • około 1900: Lille , Rechtestraat 48: willa we współpracy z Eugeenem Dieltiensem;
    • 1901: Arendonk: kościół Notre-Dame et Saint-Jaques ;
    • 1909-1910: Halle ( Zoersel ): ratusz w stylu eklektycznym (obecnie: biblioteka);
    • 1911-1913: rekonstrukcja kościoła św. Marcina w Halle-Zoersel;
    • 1912-1914: Lille: kościół Saint-Pierre (z wyjątkiem wieży);
    • 1913: Pulderbos ( Zandhoven ): rozbudowa i przebudowa neogotyckiego kościoła Notre-Dame .

Nagrody i wyróżnienia

Galeria

Uwagi i odniesienia

Źródła

Bibliografia

  1. Nazwisko pisane było przez wieki zgodnie z ewolucją wymowy: Dieltkens, Dieltiëns, Dieltjens ... Pisownia ponownie się zmieniła w pokoleniu Ernesta. Trema na drugim „e” z „Dieltiëns” nadal pojawiała się w imieniu ojca, ale nie została powtórzona w aktach urodzenia dzieci. Z powodu tych różnic niektóre źródła nieprawidłowo wskazują inną pisownię. Mniejszość źródeł podaje również datę urodzenia 18 kwietnia 1848 r .; ale większość, podobnie jak nekrolog, wskazuje 19 kwietnia.
  2. Młodszy brat Ernesta Dieltiensa.

Linki zewnętrzne