Ernest Daltroff

Ernest Daltroff Biografia
Narodziny 17 listopada 1867
Sainte-Cecile
Śmierć 3 lutego 1941(w 73)
Nowym Jorku
Pogrzeb Quogue ( w )
Narodowość Francuski
Zajęcia Perfumiarz , przedsiębiorca
Małżonka Madeleine Briet ( d )

Ernest Daltroff , urodzony dnia17 listopada 1867w Sainte-Cécile (Saône-et-Loire) i zmarł dnia3 lutego 1941w Nowym Jorku jest francuskim perfumiarzem i przedsiębiorcą . Jest założycielem perfum Caron .

Biografia

Urodził się Ernest Léon René Lucien Daltroff 17 listopada 1867w Sainte-Cécile (Saône-et-Loire) w rodzinie z klasy średniej z Rosji . Jego ojciec, Louis Daltroff, jest szefem działu w Departmental Railway (CFD) z Mâcon do Paray-le-Monial . Jego matka Ida-Caroline Bing jest elegancką kobietą, która perfumuje się i czasami pozostawia kroplę perfum za uchem syna.

W młodości Ernest Daltroff podróżował, a następnie pracował w przemyśle odzieżowym. W 1900 r. Odwiedził Wystawę Powszechną .

Wkrótce po wystawie, zapamiętując zniewalające zapachy kwiatów, owoców i przypraw oraz rozwijając wyjątkową wrażliwość i pamięć węchową, bez specjalnego szkolenia, zdecydował się na zawód perfumiarza.

W 1903 roku wraz ze swoim bratem Raoulem założył warsztat w Asnières-sur-Seine w dawnej perfumerii „Emilia”, 12 avenue de la Lauzière. Następnie w 1904 roku, w wieku trzydziestu siedmiu lat, założył firmę w siedzibie zlokalizowanej w samym sercu Paryża, przy rue de la Paix 10 . Już planując wejście na rynek międzynarodowy, częściowo przyjął nazwę małej „Mercerie Parfumerie Caron” przy 20 rue Rossini w Paryżu , kupionej od Madame Anne-Marie Caron na1 st sierpień 1903. Wybiera Parfums Caron , krótkie imię, które jest łatwe do zapamiętania i można je wymawiać w kilku językach, gdy jest kojarzony z Francją, zamiast jego imienia, które brzmi obco, w kraju, który wciąż jest dotknięty sprawą Dreyfusa .

W 1906 roku poznał FELICIE Wanpouille, młodego modystka , która pracowała w tej samej rue de la Paix; przedstawia go swoim klientom i staje się jego współpracownikiem i muzą.

Ernest tworzy perfumy, Félicie butelki, razem wprowadzają na rynek wspaniałe kobiece perfumy, takie jak Narcisse Noir w 1911 r., N'aimez Que Moi w 1917 r. Dzielą się inicjatywami dotyczącymi marketingu produktów, oprócz ich prezentacji, jak donosi anegdota. w magazynie Realities donosi, że Ernest Daltroff przypadkowo upuścił i rozbił butelkę swoich perfum podczas wizyt u potencjalnych dystrybutorów, pozostawiając trwałe wspomnienie po swojej wizycie.

Po I wojnie światowej , w 1918 roku, Ernest Daltroff został zaproszony na Bronx International Exposition of Science, Arts and Industries w Nowym Jorku ze swoim konkurentem Coty'm . Tam zdobył nagrodę dla najbardziej dynamicznej firmy, która otworzyła rynek amerykański na okres międzywojenny .

Następuje wiele kreacji, w tym: Blond Tobacco ,   By Plane ,  Fleurs De Rocaille czy Christmas Night  ; w swojej innowacyjnej palecie, podobnie jak François Coty, Daltroff często włączał bazy produkowane przez M. Naefa i Fabriques de Laire, w szczególności Mousse de Saxe .

W 1923 roku otwarto sklep Caron przy Piątej Alei w Nowym Jorku.

W 1934 roku Ernest Daltroff, który zawsze był przekonany, że mężczyzna powinien nosić perfumy, wypuścił Pour Un Homme . W tamtych czasach mężczyźni używali głównie wód kolońskich. W tym samym roku zarejestrował nazwy Bellogia i En Avion w kanadyjskim Urzędzie ds. Znaków Towarowych.

W 1939 r. Wzrost antysemityzmu zepchnął Ernesta Daltroffa na wygnanie w Stanach Zjednoczonych. Przybył na początku 1940 roku na pokładzie liniowca Manhattan i został zarejestrowany na Ellis Island . Następnie Félicie przejęła stery domu do 1962 roku z perfumiarzem wyszkolonym przez Daltroffa Michela Morsettiego.

Ernest Daltroff nigdy nie wrócił do Europy i zmarł w Nowym Jorku dnia 3 lutego 1941. Spoczywa na cmentarzu w małym miasteczku Quogue w hrabstwie Suffolk (Nowy Jork) .

Potomkowie

W 2000 roku perfumiarz Richard Fraysse stworzył dla domu Caron, w hołdzie Ernestowi Daltroffowi, który przed wygnaniem do Stanów Zjednoczonych stworzył formułę perfum Lady Caron , na których butelce wygrawerowana jest Statua Wolności . „Wyzwaniem było wyobrazić sobie, co chciałby zrobić pięćdziesiąt lat później dla Amerykanów. ” .

Ernest Daltroff jest opisywany przez Nathalie Chahine jako najbardziej subtelny perfumiarz swoich czasów, którego praca najbardziej przypominała pracę malarzy i muzyków. Jego dziedzictwo jest kontynuowane w świecie perfum i wciąż wpływa na współczesnych perfumiarzy, podkreśla Michael Edwards. 

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

  1. [obrazek] Akt urodzenia .
  2. Annick Le Guérer, Le EDP: Od początków do dnia dzisiejszego Odile Jacob2005, 416  s. ( ISBN  978-2-7381-8783-3 , czytaj online ) , str.  198-199-200.
  3. Jean-Marie Martin-Hattemberg, Caron , Mediolan (dwujęzyczny),2000, 208  str. ( ISBN  978-2-84113-861-6 , prezentacja online )
  4. Asnières sur Seine Heritage Guide, strona 111 .
  5. (w) Susan Irvine, Perfume , Random House Value Publishing,1995, 160  pkt. ( ISBN  978-0-517-14159-5 , czytaj online ) , str.  102.
  6. Jean Watin-Augouard, francuskie marki luksusowe , Paryż, Eyrolles,2009, 325  s. ( ISBN  978-2-212-54493-0 , czytaj online ) , str.  66.
  7. Uwaga: pisownia różni się w zależności od dokumentu, znajdujemy: Vanpouille, Wanpouille, jak na akcie stanu cywilnego lub Wampouille.
  8. Romain Alès, prezes Caron perfumes, w rozmowie z Anne-Cécile Beaudoin, „The essence of man - Caron”, 4-stronicowy dodatek do numeru 3418 Paris Match od 20 do 26 listopada 2014 r.
  9. Czwartkowe wydarzenie .
  10. (w) Realities Numbers 146-151 , Realities, miesięcznik,1963( czytaj online ) , s.  23.
  11. (w) Nigel Groom, New Perfume Handbook , Springer Science & Business Media,1997, 437  s. ( ISBN  978-0-7514-0403-6 , czytaj online ) , str.  53.
  12. Thomas Dominguès i Alexis Toublanc w odcinku 12 - Patte (s) Guerlain , 3 września 2014 [1] na Auparfum.com.
  13. (w) Geoffrey Jones, Beauty Imagined: A History of the Global Beauty industry , Oxford, Oxford University Press,2010, 412  s. ( ISBN  978-0-19-955649-6 , czytaj online ) , str.  107.
  14. [image] Arts & Decoration, tomy 21-22, 1924, str.  64 .
  15. The Official Men, numery od 22 do 25, 1981 s.  33
  16. Colette Monsat, 1934, Pour un Homme Caron , 10 sierpnia 2012 na Madame Figaro .
  17. (w) The Canadian Patent Office Record and Register of Copyrights and Trade Marks, Tom 63, Issues 9-12, page 1940
  18. (en) Wynik pasażera na Libertyfoundation.org.
  19. (en) Findagrave.com .
  20. (w) Nathalie Chahine Beauty: The Twentieth Century , Universe2000, 339  s. ( ISBN  978-0-7893-0512-1 , czytaj online ) , str.  336.
  21. (w) Michael Edwards, Perfume Legends: francuskie damskie perfumy , Michael Edwards, 19961996, 295  str. ( ISBN  978-0-646-27794-3 ).