Jeżeli obie koncepcje edukacji artystycznej i kulturalnej oraz specjalistycznej edukacji artystycznej również podlegają francuskiemu systemowi edukacji, zasady, które nimi kierują, określa Ministerstwo Edukacji Narodowej, Szkolnictwa Wyższego i Badań albo Ministerstwo Kultury i Komunikacji, lub wspólnie przez oba organy nadzorcze.
Podobnie te systemy edukacji i nauczania są wdrażane w ramach placówek lub struktur zależnych, jeśli chodzi o sektor publiczny, lub władze lokalne (szkoły, kolegia, licea, konserwatoria itp.) Lub, zasadniczo w przypadku szkolnictwa wyższego, z jednego lub drugi z dwóch nadzorujących ministerstw (uniwersytety, CEFEDEM, CFMI, wyższe konserwatoria itp.).
W przypadku drugiej z wymienionych koncepcji chodzi o nauczanie początkowo spełniające cele edukacji artystycznej, a następnie specjalizacja w perspektywie poradnictwa zawodowego lub na co najmniej wysokim poziomie praktyki amatorskiej w dziedzinie muzyki, tańca , teatr lub sztuka cyrkowa, zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie Oświaty:
„ Publiczne placówki oświatowe zajmujące się muzyką, tańcem i teatrem zapewniają wstępną edukację, usankcjonowaną świadectwami studiów, która zapewnia przebudzenie, inicjację, a następnie zdobycie podstawowej wiedzy niezbędnej do samodzielnej praktyki artystycznej. Uczestniczą także w edukacji artystycznej dzieci w wieku szkolnym. Mogą zaoferować wstępny cykl kształcenia zawodowego, zakończony uzyskaniem dyplomu krajowego.
Szkoły wyższe zajmujące się muzyką, tańcem, teatrem i sztukami cyrkowymi zapewniają kształcenie w zakresie sztuk widowiskowych, w szczególności artystów wykonawców, nauczycieli i techników. Są one odpowiedzialne za państwo i są upoważnione przez ministra właściwego do spraw kultury do wydawania dyplomów krajowych na warunkach określonych w dekrecie. "
-