Incastellamento

Incastellamento to termin wywodzący się z języka włoskiego i przetłumaczony na język francuski jako „enchâtellement”. W większości przypadków słowo to odnosi się do działań polegających na ufortyfikowaniu siedlisk przez zamek, zwłaszcza w średniowieczu . Historyk Pierre Toubert użył tego terminu w celu uwzględnienia wzrostu wiejskich ufortyfikowanych w Lazio pomiędzy X TH i XII -tego wieku. Te zamki , które źródła nazywają castra lub castella , na ogół dominują w siedliskach zgrupowanych razem na wzniesionym miejscu i chronionych przez ogrodzenie.

Ostatni pomysł, ten ruch inkastacji był analizowany w szczególności na obrzeżach Morza Śródziemnego ( Lazio , Roussillon , Langwedocja …), ponieważ incastellamento wykorzystało górskie tereny obronne. Aby podkreślić ten sam charakter przegrupowania wiosek, ale poza miejscami siedzącymi,  historyk Robert Fossier (zwłaszcza w Pikardii) zaproponował termin „  enklawa ” .

Incastellamento należy rozumieć jako jeden z figur wzrostu gospodarczego, jako jeden ze sposobów, w których można sterować wstrząsów populacji obserwowanych w X TH i XI th wieku.

Incastellamento Włochy

W Prowansji

Pierwszy incastellamento występuje w Prowansji na przełomie X TH i XI th stulecia. Chociaż zjawisko incastellamento jest również wynikiem militaryzacji terytorium, aspekt ten jest drugorzędny. Obecność Saracenów miała znacznie mniejszy wpływ w Prowansji: często to pan decyduje i organizuje tworzenie ufortyfikowanego i wieżowcowego siedliska.

Uwagi i odniesienia

1. Castrum i Castellum w liczbie pojedynczej, te dwa imiona należą do drugiej neutralnej deklinacji, która tworzy dopełniacz w i oraz liczbę mnogą w a , www.etudes-litteraires.com (dostęp: 16 kwietnia 2019).
2. „  Church and Society in the West: VII th - XI th century  ” na www.books.google.fr (dostęp 18 października 2016 ) .
3. [PDF] Mariacristina Varano przestrzeń religijną i przestrzeń polityczna w kraju, w prowansalskim średniowiecza ( IX th - XIII th stulecia). Przykład Forcalquier i jego regionu , praca magisterska obroniona na Uniwersytecie Aix-Marseille I, 2011, s.  353 (dostęp 16.04.2019).

Bibliografia

• A. Bazzana, P. Guichard, J.-M. Poisson, Fortyfikowane siedliska i organizacja przestrzeni , Maison de l'Orient, 1983.
• F. Bougard, „  Incastellamento  ”, Encyclopedic Dictionary of the Middle Ages , Cerf, 1997.
• M. Bourin, Średniowieczne wioski w Bas-Langwedocji. Geneza towarzyskiego: X e - XIV TH wieku , tom 1: W zamku w miejscowości: X th - XII th wieku , L'Harmattan 1987.
• A. Catafau, Les Celleres i narodziny wioski w Roussillon , PU Perpignan, 1998.
• André Guillerme, Les Temps de l'eau , Seyssel, Champ Vallon , pot.  "Środowiska",1983, 264  str. ( ISBN  2-01-000488-4 , ISSN  0291-7157 ) , rozdz.  II („Zaklęcie”).
• P. Toubert, Struktury średniowiecznego Lacjum. Południowe Lacjum i Sabine z IX TH do końca XII TH , francuski School of Rome, 1973.