Emmanuel Collard
Emmanuel Collard
Emmanuel Collard na 6-godzinnym Le Castellet w 2011 roku
| Data urodzenia | 3 kwietnia 1971 |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | Arpajon |
| Narodowość | Francja |
| Jakość | Kierowca rajdowy |
|---|
Emmanuel Collard to urodzony we Francji kierowca wyścigowy3 kwietnia 1971w Arpajon ( Essonne ).
Wielka nadzieja na światowe sporty motorowe w jego początkach, nigdy nie dostał się do Formuły 1 , ale z powodzeniem przeszedł do wyścigów Endurance .
Biografia
Autor błyskotliwej kariery w kartingu (został mistrzem świata w kategorii Formuły A w 1988 roku), Emmanuel Collard przeszedł do sportów motorowych w 1989 roku, w mistrzostwach Francji Formuły Renault , które zakończył na drugiej pozycji od pierwszego sezonu. Towarzyszy mu reputacja małego cudownego dziecka, a nawet występował zimą po pierwszych testach w Formule 1 , za kierownicą Ligiera . W wieku 18 lat został w ten sposób najmłodszym kierowcą w historii, który ścigał się w Formule 1 (rekord przedwczesności, którego pobił Nico Rosberg dopiero w 2002 roku ).
W 1990 roku został regularnym kierowcą testowym Ligiera i jednocześnie kontynuował wspinaczkę w serii jednomiejscowych. W 1990 roku wygrał mistrzostwa Francji Formuły Renault, a następnie po błysku w Formule 3 w 1992 roku osiągnął mistrzostwo Formuły 3000 , gdzie odnosił mniejsze sukcesy. Zawsze u bram Formuły 1 kontynuuje testy w różnych zespołach, takich jak Benetton , Williams i Tyrrell . To właśnie z zespołem Tyrrell wydaje się, że najbliżej zadebiutuje w Grand Prix, ale z powodu braku budżetu zespół brytyjski musi zrezygnować ze swojego zaangażowania. Ken Tyrrell wyrazi przy tej okazji swoje niezrozumienie, widząc tak utalentowanego kierowcę, który nie korzysta ze wsparcia finansowego.
Od 1995 roku Collard startował także w Porsche Supercup , w którym szybko stał się jednym z najlepszych kierowców i który wygrał w 1996 roku. Dzięki temu został oficjalnym kierowcą Porsche w kategorii Endurance i sprawił, że Porsche GT1 zadebiutowało zwycięsko. , w mistrzostwach GT. Na początku 1997 roku nazwisko Collarda nadal regularnie krążyło na padoku Formuły 1, tym razem z myślą o możliwym zastąpieniu rozczarowującego japońskiego kierowcy Shinjiego Nakano na Prost Grand Prix . Ze względu na odmowę Mugena Hondy poświęcenia swojego jeźdźca, Prost musi zrezygnować z tej zamiany. Wydawało się, że godzina Collarda w końcu zadzwoniła, gdy Olivier Panis został kontuzjowany podczas Grand Prix Kanady w 1997 roku (tego samego dnia Collard był bliski zwycięstwa w 24-godzinnym wyścigu Le Mans ) i został wezwany w następnych dniach do wzięcia udziału w testach przygotowawczych dla Francuzów. Grand Prix . Ale ku zaskoczeniu wszystkich, Alain Prost w końcu decyduje się zatrudnić Jarno Trulli , wspieranego przez Flavio Briatore , byłego właściciela zespołu Ligier, który stał się Prostem.
Gdy drzwi F1 ponownie się przed nim zamykają, Collard decyduje się ostatecznie przejść na wyścigi Endurance, w których staje się jednym z kierowców, którym największe zespoły zabiegają o względy. Zwycięzca międzynarodowych mistrzostw sportowych prototypów w 1998 i 1999 na Ferrari 333 SP JMB Racing (załoga z Vincenzo Sospirim ), zwycięzca 24-godzinnego wyścigu Daytona w 2005 roku, wygrał także mistrzostwa Le Mans Series w 2005 i 2006 konto Pescarolo Sport, a także 12-godzinny wyścig w Sebring w 2008 roku na Porsche RS Spyder z Team Penske . W 2011 roku ponownie zdobył mistrzostwo Le Mans Series dla zespołu Pescarolo .
Nagrody
- Kartingowy mistrz świata Formuły A w 1988 roku
- Mistrz Francji Formuły Renault w 1990 ( 2 e w 1989)
- Zwycięzca 4 Hours of Zhuhai w 1996 (mistrzostwa BPR)
- Porsche Supercup w 1996 roku (z JMB Racing )
- Zwycięzca 2 Hours 30 w Brnie, Misano, RAC Tourist Trophy w Donington , 2 Hours 30 w Anderstorp, Nürburgring i Le Mans w 1998 r. (FIA SportCar Championship - 6 zwycięstw)
- Zwycięzca Petit Le Mans w 1998 roku (IMSA GT; 4 th w 2002 roku)
- Zwycięzca międzynarodowych mistrzostw sportowych prototypów w 1998 i 1999 roku (wtedy z SR1)
- Zwycięzca 2 godzin 30 w Barcelonie i 500 kilometrów na torze Monza w 1999 roku (FIA SportCar Championship - 2 zwycięstwa)
- Zwycięzca prekwalifikacji Le Mans w 1999 roku
- Zwycięzca 24-godzinnego Spa w 1999 ( 3 e w 2002 i 2004)
- Zwycięzca klasy GT podczas 24-godzinnego wyścigu Le Mans w 2003 roku
- Zwycięzca testu Daytona w 2005 roku
- Zwycięzca 24-godzinnego wyścigu Daytona w 2005 roku
- Zwycięzca testu Le Mans w 2005 roku
- Zwycięzca z 1000 kilometrów od Monzy w 2005 roku ( 2 nd w 2007 roku, 4 th w 2004 roku)
- Zwycięzca 1000 kilometrów Stambułu w 2005 i 2006 roku
- Zwycięzca mistrzostw Le Mans Series w 2005, 2006 i 2011 ( 2 e w 2005, 3 e w 2007)
- Zwycięzca 1000 kilometrów od Spa w 2006 ( 2 e w 2005 i 2007 )
- Zwycięzca z 1000 km Nürburgring w 2006 roku ( 3 rd w 2007 roku)
- Zwycięzca 1000 kilometrów Donington w 2006 roku
- Zwycięzca 1000 kilometrów Jaramy w 2006 roku
- Zwycięzca 12-godzinnego wyścigu w Sebring w 2008 roku
- Zwycięzca klasy LMP2 podczas 24-godzinnego wyścigu Le Mans 2009
- Zwycięzca 6 godzin w Castellet i 6 godzin w Estoril w 2011 roku
- 2 nd z 6 godzin Watkins Glen w 2004
- 2 e Test Daytona w 2006 roku
- 2 e testu Paula Ricarda w 2005 i 2006 roku
- 2 tys. Kilometrów od Silverstone w 2007 roku
- 3 e Test Le Mans 2006
- 3 e Test Sebringa w 2006 i 2007 roku
- 3 e 6 godzin Vallelunga w 2007 roku
- 3 e testu Paula Ricarda z 2011 roku
Wyniki w 24-godzinnym wyścigu Le Mans
Uwagi i odniesienia
- Emmanuel Collard, na przełomie swoich marzeń w F1. Francuz ma duże szanse zadebiutować w Grand Prix w 1997 roku w Tyrrell. , www.liberation.fr, 10 sierpnia 1996.
- (en) Collard trzyma linę, aby zastąpić Panis humanity.fr , 19 czerwca 1997