Eglon van der Neer

Eglon van der Neer Obraz w Infobox. Autoportret , 1696, Muzeum Uffizi .
Narodziny 1635/36
Amsterdam
Śmierć 3 maja 1703
Dusseldorf
Czynność Malarz
Mistrz Jacob van Loo
Tata Aernout van der Neer
Małżonkowie Marie Duchatel ( w ) (od1681)
Adriana Spilberg ( w ) (z1697)

Eglon van der Neer (1635/36, Amsterdam -3 maja 1703, Düsseldorf ) to holenderski malarz ze Złotego Wieku , syn malarza Aernouta van der Neera . Najpierw malarz scen historycznych i portretów, potem zajął się malarstwem pejzażowym.

Biografia

Mając co najmniej pięcioro młodszego rodzeństwa, został ochrzczony podobnie jak oni w Nieuwe Kerk w Amsterdamie. Jego ojciec ożenił się i osiadł w tym mieście w 1629 roku. W Amsterdamie był uczniem malarza Jacoba van Loo . Po trzyletnim pobycie w Orange we Francji, od 1654 r. Jako malarz dla Friedricha von Dohna (1621–1688), gubernatora Księstwa Orańskiego , wrócił do Amsterdamu, gdzie poślubił Marię Wagensvelt, córkę „zamożnego prawnika z Rotterdamu”. w lutym 1658 r. W 1663 r. przeniósł się z rodziną do Rotterdamu, gdzie Adriaen van der Werff został jego uczniem. Pozostał tam do śmierci żony w 1677 r. W 1679 r. Przebywał w Hadze, gdzie w 1680 r. Został członkiem Confrérie Pictura . Później tego samego roku osiadł w Brukseli i poślubił tam malarkę miniaturystkę Marie Du Chastel. Da mu dziewięcioro dzieci. W Brukseli został oficjalnym malarzem króla Hiszpanii Karola II . Jednak kilka lat później, po zbombardowaniu miasta przez Francuzów, zdecydował się opuścić Brukselę. Po śmierci drugiej żony, poznawszy córkę zmarłego niedawno malarza palatynackiego Johannesa Spilberga, udaje mu się zostać oficjalnym malarzem nadwornym księcia-elektora Jeana-Guillaume'a de Neubourg-Wittelsbacha w Düsseldorfie , który zauważyłem to już w Brukseli. Eglon van der Neer będzie mieszkał w Düsseldorfie aż do swojej śmierci w 1703 roku.

Styl

W pierwszym okresie swojej kariery, w Amsterdamie i Rotterdamie, van der Neer malował głównie sceny rodzajowe i portrety, które pokazują jego umiejętność posługiwania się szeroką gamą różnych stylów. Jego wewnętrzne sceny naznaczone są wpływem malarzy, takich jak Pieter de Hooch , Gerard ter Borch , Gabriel Metsu i Frans van Mieris de Oudere . Z kolei namalował bardzo niewiele scen biblijnych, a pierwsze, które stworzył, są bardzo podobne do scen rodzajowych i przedstawiają postacie we współczesnych wnętrzach jego czasów. Następnie w Brukseli i Düsseldorfie Van der Neer umieszcza swoje obrazy historyczne w naturalnym środowisku, na tle krajobrazu. W tych pracach wzoruje się na niemieckim malarzu Adamie Elsheimerze . Jego „czyste” krajobrazy, które nie reprezentują postaci zaczerpniętych ze źródeł literackich, wykazują inne wpływy stylistyczne, w tym przypadku Jana Brueghela Starszego i Jacquesa D'arthois . Większość obrazów van der Neera jest niewielkich rozmiarów i przedstawia bardzo zastosowany i wykończony styl. Niemniej jednak, gdy wymagała tego scena lub zlecenie, potrafił również tworzyć obrazy o większym formacie.

Trochę działa

Uwagi i odniesienia

  1. Kolekcja autoportretów z Muzeum Uffizi , (it) Wolfram Prinz (et aut.), „La Collezione di autoritratti: Catalogo generale” , w Gallerie degli Uffizi, Gli Uffizi , Florencja, Centro Di,1980( 1 st  ed. 1979), 1211  , str. ( ISBN  88-7038-021-1 ) , str.  1027.
  2. Liedtke, W. (2007), holenderskie malarstwo w Metropolitan Museum of Art , str. 512.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne