Edwin Bonnefoy

Edwin Bonnefoy
Przykładowe zdjęcie artykułu Edwina Bonnefoya
Portret Edwina Bonnefoya około 1901 roku.
Biografia
Narodziny 27 lutego 1836
w Lorgues ( Francja )
Święcenia kapłańskie 8 września 1858
Śmierć 20 kwietnia 1920(w wieku 84 lat)
w Aix-en-Provence ( Francja )
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 13 marca 1893przez
kardynała Richard de la Vargne
Arcybiskup Aix-en-Provence
5 kwietnia 1901 - 20 kwietnia 1920 (śmierć)
Poprzedni Francois-Xavier Gouthe-Soulard Maurice River następujący
Biskup La Rochelle
26 listopada 1892 - 5 kwietnia 1901
Poprzedni Pierre-Marie-Etienne-Gustave Ardin Émile Le Camus następujący
Herb
„Cum Maria master Iesu”
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

François Joseph Edwin Bonnefoy (urodzony w Lorgues on27 lutego 1836, zmarł w Aix-en-Provence dnia20 kwietnia 1920) był arcybiskupem Aix-en-Provence od 1901 do 1920 roku .

Biografia

Szkolenie i pierwsze lata praktyki

Edwin Bonnefoy urodził się w Lorgues , w stanie Var on27 lutego 1836. Jego pierwsze zaangażowanie religijne miało miejsce z Oblatami Maryi Niepokalanej . Święcenia kapłańskie przyjął w 1858 r. Przez Eugène de Mazenod , ówczesnego przełożonego tego zakonu. Następnie wyjechał na seminarium Fréjus .

W 1868 r. Wyjechał z Prowansji do Paryża, gdzie wstąpił do duchowieństwa.

W czasie wojny francusko-pruskiej 1870 roku pełnił funkcję wikarego w kościele św Ambrożego i kapelan z karetką . Pod koniec Komuny Paryskiej pozostało niewiele czasu w kościele Saint-Germain-des-Prés, a następnie przez trzynaście lat został proboszczem kościoła Madeleine . Obdarzony "arystokratycznymi gustami", lubi ten kościół.

W 1890 r. Został proboszczem kościoła Saint-Jean-Baptiste w Neuilly-sur-Seine .

Biskup La Rochelle (1892-1901)

Plik 26 listopada 1892zostaje biskupem La Rochelle . Jest on zalecany19 stycznia 1893przed konsekracją w Notre-Dame de Paris dnia12 marca 1893. Ten etap jego życia oznacza również zmianę jego opinii publicznych i politycznych. Z paryskiego arystokraty obudziły się idee demokratyczne i liberalne . Jego krótki episkopat musiał stawić czoła wielu trudnościom: diecezjalna instytucja Notre-Dame-de-Recouvrance boryka się z poważnymi trudnościami finansowymi, a niższe seminarium duchowne w Montlieu jest zagrożone zamknięciem. W swojej działalności polega w szczególności na Jean-Auguste Eyssautierze , przełożonym Recouvrance i przyszłym biskupie La Rochelle.

Arcybiskup Aix-en-Provence (1901-1920)

Plik 22 czerwca 1901Edwin Bonnefoy zostaje nowym arcybiskupem Aix-en-Provence , zastępując Xaviera Gouthe-Soularda . Nie mogąc mieszkać w pałacu biskupim, w którym do tej pory mieszkali wszyscy arcybiskupi Aix, zatrzymał się w hotelu w dzielnicy Saint-Jean.

Jego episkopat naznaczony był dwoma ważnymi wydarzeniami o znaczeniu ogólnokrajowym: trzęsieniem ziemi 11 czerwca 1909 r., Które spowodowało śmierć 46 osób w regionie Aix-en-Provence oraz, pięć lat później, wybuch I wojny światowej . Te tragedie ujawniają osobowość arcybiskupa mniej zadziornego niż jego poprzednicy i niewątpliwie bardziej umiarkowanego.

Na krótko przed wybuchem Wielkiej Wojny Edwin Bonnefoy zajął stanowiska polityczne, wzywając do głosowania w wyborach parlamentarnych w 1914 r. Na kandydata sprzyjającego wznowieniu stosunków dyplomatycznych z Watykanem .

Osobowość arcybiskupa

Po przybyciu na czele archidiecezji Aix-en-Provence , Le Mémorial d'Aix zauważa, że ​​człowiek ten jest „prałatem o wielkim wyróżnieniu w duchu i manierach; wyróżnia się w kazaniach emerytalnych oraz w bardziej intymnych przemówieniach wielkich ślubów, na które często zapraszany jest nawet poza jego jurysdykcją, aby znaleźć w tych posługach poza diecezjalnych ważne zasoby dla dzieł diecezjalnych, które są mu bliskie. "

Bronie

Lazur, promienny krzyż łaciński Albo wódz Argent naładowany trzema różami Gules.

Uwagi i odniesienia

  1. "bp BONNEFOY AIX abp" w Pamięci Aix , nr 29-30, 64 th  lat 14 kwietnia 1901, str. 1.
  2. (w :) „Arcybiskup François-Joseph Edwin Bonnefoy †” , umieszczona na catholic-hierarchy.org.
  3. Jean-Rémy Palanque (reż.), Diecezja Aix-en-Provence , „Historia diecezji Francji. 3 ”, wyd. Beauchesne, Paryż, 1975, s. 224.
  4. Diecezja Aix-en-Provence , op. cit. , s. 225.
  5. André Cosson, Herbarz obecnych francuskich kardynałów, arcybiskupów i biskupów, rezydencjalny i tytularny 1 stycznia 1917 r. , Paryż 1917 r., H / Daragon éditeur, 288p. Dostępne w Gallica

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny