| Ebudza ebudzá | |
| Kraj | Demokratyczna Republika Konga |
|---|---|
| Liczba mówców | Pierwszy język: 226 000 (1985) |
| Typologia | SVO |
| Klasyfikacja według rodziny | |
|
|
| Kody językowe | |
| ISO 639-3 | bja |
| IETF | bja |
| Glottolog | budj1234 |
| Guthrie | B37 |
Język Budza lub ebudja to język bantu używany przez Budzów . Jest to język aglutynujący, z klasą nominalną i tonalną . Nazywana jest też na różne sposoby: budja, buja, ebuja, embudja, kibudza, limbudza, mbudja.
Język ten jest stosunkowo bliski lingali i ma również silny wpływ na jego słownictwo.
Budja jest identyfikowana przez C.37 w klasyfikacji Guthrie .
Obszar, na którym mówi się Budja, koncentruje się na Bumbie i rozciąga się na zachód do rzeki Djambo i terytorium Lisali , na północ do rzeki Dua , na zachód do rzeki Lulu i Basoko w prowincji Orientale . Obszar ten jest ograniczony od południa rzeką Kongo .
Pism opublikowanych w Budji jest bardzo niewiele. Językiem wykładowym jest lingala lub francuski w regionie. Jednak konwencjonalny system pisania przyjęty przez lingwistów z Zairu w 1976 r. został dostosowany do buddy.
Budja jako język bantu ma siedem klas nominalnych.