Standardowy Ethereum żeton(ERC20) (od „Ethereum Request for Comment ” ) jest używany do inteligentnych kontraktów w sieci Ethereum . Opracowany w 2015 r. ERC20 definiuje wspólną listę reguł, które token Ethereum musi wdrożyć. Oferuje programistom możliwość planowania obiegu nowych tokenów w ekosystemie Ethereum. Token ten stał się popularny z crowdfunding przedsiębiorstw poprzez ICO .
Tokeny ERC20 wykorzystują „ gaz ” jako koszt transakcji. Można je kupić w Ethereum. Transakcje z największą ilością gazu będą przetwarzane szybciej przez Blockchain .
Ethereum działa na Blockchain dzięki wirtualnej maszynie Ethereum. Tokeny ERC20 istnieją w łańcuchu bloków Ethereum.
Korzystają ze wszystkich zalet tej technologii, ale mają wady. Na przykład :
Token ERC20 może być walutą, udziałami firmy, punktami lojalnościowymi itp.
Wszystkie tokeny (ERC20 lub nie) są tworzone przez Smart Contract. Te inteligentne kontrakty są następnie odpowiedzialne za:
Aby otrzymać tokeny, musisz zapłacić w Ethereum. Na przykład za 2 Ethereum mogę otrzymać 15 tokenów oferowanych przez SmartContract.
Jednym z głównych zagrożeń związanych z inteligentnymi kontraktami (nie ERC20) jest to, że po wdrożeniu nie można ich już modyfikować.
Może to być katastrofalne w skutkach, jeśli Smart Contract jest słabo rozwinięty. Jeśli ma krytyczne błędy, jest już za późno. W latach 2015-2016 było kilka przykładów:
Ponadto jedna z dużych wad: jeśli chcemy, aby token był dostępny i / lub wymienny w serwisie Exchange, takim jak Binance, musi on opracować określony fragment kodu, aby móc się z nim komunikować. .
Przed utworzeniem ERC20 każda firma, która opracowała inteligentny kontrakt, musiała ponownie wymyślić koło, opracowując kilka metod, z których każda na swój sposób.
Oznaczało to, że dla każdego odrębnego Smart Contract, strony giełdy były również zobowiązane do opracowania fragmentu kodu dostosowującego się do danego tokena.
ERC20 odpowiedziała następnie na główne żądanie, pierwszy krok w kierunku standaryzacji tokenów blockchain.
Wytyczne ERC20 wymagają, aby Smart Contract opracował 6 obowiązkowych i 3 opcjonalnych funkcji.
3 opcjonalne funkcje:
6 obowiązkowych funkcji:
Jeśli chodzi o programowanie, deweloper, który musi stworzyć Smart Contract, musi po prostu zaimplementować interfejs ERC20.
Od czasu jego wdrożenia pod koniec 2016 roku na blockchainie Ethereum panuje duże szaleństwo, dzięki uproszczeniu korzystania z tokenów.
ERC20 jest stosowany przez wszystkie witryny Exchange na całym świecie, takie jak Binance lub HitBTC, ze względu na jego łatwość. Po prostu muszą opracować interakcje 9 funkcji ERC20, a katalog tokenów oferowanych przez te witryny eksploduje. Gdy tylko przeciętna osoba utworzy token ERC20, jest on bezpośrednio dostępny na tych stronach.
W połowie 2017 roku, po 6 miesiącach istnienia, tworzenie tokenów było tak łatwe, że każdy mógł stworzyć Smart Contract w mniej niż 2 minuty na wyspecjalizowanych witrynach, takich jak Token Factory, po prostu podając nazwę i maksymalną liczbę tokenów.
Pod koniec 2017 roku, rok po przyjęciu ERC20, Etherscan zidentyfikował ponad 40000 różnych tokenów. Ponadto te różne projekty przyniosły ponad 4 miliardy dolarów dzięki ERC20.
Funkcja Transfer () ERC20 zawiera błąd, który kosztował co najmniej 4 miliony dolarów w grudniu 2017 roku.
W przypadku normalnego użytkowania, aby kupić tokeny, musisz zapłacić za ethers, następnie Smart Contract odsyła tokeny z powrotem na adres kupującego.
Błąd występuje w przypadku, gdy osoba wysyła tokeny ERC20 zamiast wysyłać etery do Smart Contract. Będąc elementami łańcucha blokowego Ethereum, inteligentne kontrakty ERC20 akceptują tokeny jako dane wejściowe, ale niszczą je, ponieważ nie są rozpoznawane. Te tokeny są spalane na zawsze, kilkuset użytkowników na stałe straciło pieniądze.
Od 2018 roku zaproponowano kilka nowych specyfikacji RFC w celu naprawienia tego błędu: