EMD GP7

EMD GP7 GP7 z wysokim nosem zachowany w Muzeum Kolejnictwa w Toronto. Identyfikacja

Budowa	październik 1949 - maj 1954
Producent (y)	Dywizja General Motors Electro-Motive
Numer	2724

Charakterystyka techniczna

Układ osi	Bo'Bo'
Rozstaw	standardowe (1435  mm )
Cylindry	16
Maksymalna prędkość	105 km/h

EMD GP7 jest przełącznik droga typu diesel lokomotywy produkowane przez GM EMD od października 1949 do maja 1954. Pierwszy GP7 zostaną dostarczone do Kolei Północnej i Zachodniej Chicago w 1949 roku W sumie, EMD będzie produkować łącznie 2,724 jednostek, które będą być w służbie w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku.

Szesnastocylindrowy silnik wysokoprężny EMD 567B wytwarza moc napędową tej lokomotywy. Każdy z szesnastu cylindrów ma pojemność 567 cali sześciennych, czyli około sześciokrotność całkowitej pojemności silnika Toyoty Corolli . Wolno obracający się diesel wytwarza 1500 koni mechanicznych do zasilania generatora wytwarzającego 600 woltów prądu stałego  ; generator ten dostarcza energię do czterech dużych silników elektrycznych zamontowanych na wózkach, z których każdy zasila jedną oś lokomotywy. Silnik wysokoprężny napędza również dużą sprężarkę powietrza, która dostarcza sprężone powietrze do układów hamulcowych lokomotywy i pociągu. Są GP7 z wysokim nosem , rzekomo dlatego, że ich kabiny znajdowały się za częścią maski, z ograniczoną widocznością z przodu.

Uwagi i referencje

1. (en) Mike Brazeau, „  Lokomotywa General Motors EMD GP7  ” w GM Heritage Center , GM (dostęp 12 stycznia 2015 r. )
2. (w) "  Canadian National No. 4803  " , na Toronto Railway Historical Society ,2015(dostęp 12 stycznia 2015 )