| Fundacja | 1968 |
|---|---|
| Siedzenie |
Rue Jean de la Varende 14000 Caen |
| Lodowisko (arena) |
Lodowisko Caen la mer (1498 miejsc) |
| Zabarwienie |
Czerwono-granatowy z białymi paskami |
| Liga | Dywizja 1 |
| Kapitan | Pierre-Antoine Devin |
| Asystenci kapitanów |
Remi Colotti Andre Menard |
| Główny trener | Luc Chauvel |
| Prezydent | Christophe pasy |
| Stronie internetowej | hockeyclubcaen.com |
Hockey Club de Caen to francuski klub hokejowy założony w 1968 roku , który odgrywa w Division 1, drugiego francuskiego poziomie krajowym po lidze Magnus.
Gracze znani wcześniej jako Leopards są znani od 2001 roku jako Drakkars de Caen . Luc Chauvel jest trenerem od 2012 roku.
Caen Hockey Club powstał w 1968 roku . W 1976 roku klub po raz pierwszy w swojej historii awansował do National B ( 2 w kraju) i osiągnął wyczyn, jakim jest awans do finału Coupe de France . Drużyna Normanów przegrała w tym finale z Aigles de Saint Gervais .
W 1977 roku drużyna seniorów osiągnęła najwyższy poziom francuskiego hokeja na lodzie ( Nationale A ) po serii baraży z Tours , Briançon i Lyonem w Orleanie. Uczenie się jest trudne i HCC musi zadowolić się 10 th spot. Jako ostatni w mistrzostwach klub jest logicznie zdegradowany do Nationale B.
Drużyna z chorągiewkami zdobyła tytuł mistrza Francji B w 1979 roku po 17 zwycięstwach w 18 meczach i ponownie dotarła do Nationale A po serii baraży z Gap , Villard-de-Lans , Cross i Latającym Francuzem z Paryża . Tym razem udało się utrzymać Caen ukończeniu 6 th w sezonie 1979-1980 , dzięki czemu zakwalifikowała się do finału.
W 1982 roku klub Caen spadł, ale powrócił w następnym sezonie. Rebelote w 1984 roku, ale klub został powołany do wojska po ogłoszeniu upadłości Épinal (który wyprzedził go w grupie awansowej / spadkowej tylko z powodu różnicy bramek) oraz w 1985 roku. Tym razem klub spóźnia się na awans w National 1A, zmniejszono z dwunastu do dziesięciu zespołów w latach 1986-1987 . Odbywa się to w sezonie 1989-1990 . Jeśli zespół wygrywa Marcel Claret Trophy , nagradzając najlepszą sportową, to kończy się dobrze, a ostatni znajdzie 2 nd Echelon, przemianowany na „strefa 1”.
W 1992 roku klub, który wykazywał deficyt w wysokości 1,25 mln franków, ogłosił upadłość. Jest jednak sporządzone w Krajowym 2, rodzaj 4 th podziału zajął 2 th drugie miejsce tylko do Brześcia , które następnie montuje ambitny klub. W 1994 roku klub wygrał Nationale 2 po szczególnie zaciętym pojedynku z Cherbourgiem i awansował do… Nationale 1B.
W 1998 roku Caen został w końcu mistrzem Nationale 1 (dawniej Nationale 1B), pokonując Nantes w finale i wygrał bilet na pierwszy poziom francuskiego hokeja, przemianowany na „Elite League”. W 1999 roku , koniec Caen na 6 -go miejsca w sezonie.
Wicemistrz Francji i zwycięzca Coupe de France 2000Sezon 1999-2000 był najbardziej pomyślny dla Caennais. Zespół ma silne fińskie konotacje dzięki trenerowi Heikki Leime , bramkarzowi Juha Virenius, obrońcom Ari Lehmusvuori, Jukce Ollila, Kai Rautio i napastnikom Jouni Lahtinen, Ville Mikkonen i Mika Paananen.
Klub zajął w 2 -go miejsca w sezonie, wąsko dominuje Niebieskie płomienie Reims . Zwycięzca playoffs z Lions Lyon następnie Rouen Dragons (po sesji rzutu karnego po 5 th i finale), Caen Lamparty skłonił się w finale przeciwko niebieskie płomienie Reims w finale.
Wicemistrz Francji, HCC zdobył swój pierwszy krajowy tytuł w tym samym sezonie: Puchar Francji przeciwko Rouen Dragons (4: 1, gole Jean-Christophe'a Filippina , Rodolphe'a Garniera , Jasona Melonga i Jouniego Lahtinena).
Dzięki temu zwycięstwu Caen po raz pierwszy w swojej historii sięgnął po Puchar Europy w sezonie 2000-2001 . Łatwy zwycięzca Holendrów z Nijmegen i Hiszpanów z San Sebastián , Caennais zostali wyeliminowani przez Duńczyków z Herning . W mistrzostwach klub Norman wykończone bardziej skromne 8 th miejsce, i jest postrzegana w offseason zmuszony dać ją ze względów finansowych.
W 2001 roku Caen musiał wrócić do Dywizji 3, a zespół został przemianowany na Drakkars . Klub awansował do D2 w pierwszym sezonie, a następnie do D1 w następnym roku po zwycięskim barażu z Walencją . W sezonie 2004-2005 Drakkars byli wicemistrzami D1 i wygrali baraże z drużyną Clermont-Ferrand . Po czterech latach w niższych ligach wrócili na najwyższy szczebel, który stał się „Ligue Magnus”.
Ostatnie trzy sezony przygoda: w 2006 roku, Caen, który korzysta z pojawieniem się Damien Fleury , zwycięzca Trophée Jean-Pierre Graff nagradzanie najlepszych młodych Championship, jest 12 th z 14; w 2007 roku, 11 th ; w 2008 roku , 14 th i odsyłane po zapora gospodarstwa wąsko stracił twarz Chamonix . W następnym sezonie Caen ponownie zaczął od zemsty i skończył wicemistrzostwo w D1, tylko przed Gapem . W następnym roku wkwiecień 2010Caen dominuje w sezonie zasadniczym Division 1 i odzyskuje swoje miejsce w Ligue Magnus, pokonując Brest w finale.
Od tego czasu klub Caen starała się utrzymać go: w 2011 roku ukończył 13 th i wygrał zapory konserwacji przeciwko Avalanche Mont-Blanc (3 Gry do 1), w 2012 roku 12 th z dziewięciu zwycięstw w 26 meczach. W latach 2013 i 2014, Drakkars skończył 14 th i ostatnią regularną kurczaka ale udało się uratować poprzez utrzymywanie odpowiednio tamę przeciwko Mulhouse (3 gry na 0) i Brześć (4 mecze do 3), zarówno promowane.
Sezon 2014-2015 rozpoczął się z trudem kontuzjami kilku „menedżerskich” zawodników, ale pojawienie się dwóch nowych zawodników i powrót kontuzji pozwoliło drużynie zachować nadzieję na grę w play-offach.
Logo Drakkars do 2018 roku
Logo Drakkars od 2018 roku
Szczegóły rozegranych finałów przedstawia poniższa tabela:
| Pora roku | Przeciwnik | Wynik | Zwycięzca | Komentarz |
|---|---|---|---|---|
| 1999-2000 | Niebieskie płomienie Reims | Porażka w Caen 1-3 Victory w Reims 0-1 |
Niebieskie płomienie Reims | Finał w obie strony |
| N O | Nazwisko | Nat. | Pozycja | Przyjazd |
|---|---|---|---|---|
| +030, | Dorian Heduit | Bramkarz | 2019 - Gothic Amiens U20 | |
| +031, | Charlotte cagigos | Bramkarz | Trenował w klubie | |
| +033, | Ronan Quemener | Bramkarz | 2019 - Piraci z Aalborga | |
| +003, | Jonathan janil | Obrońca | 2020 - Bokserki Bordeaux | |
| +004, | Thomas carminati | Obrońca | Pożyczka - Dragons de Rouen | |
| +005, | Tangui Jacquier | Obrońca | Trenował w klubie | |
| +013, | Guillaume Leucht | Obrońca | 2020 - Eisbären Berlin U20 | |
| +022, | Gašper Cerkovnik | Obrońca | 2018 - Pionierzy Chamonix Mont-Blanc | |
| +044, | Mathieu Mony | Obrońca | Pożyczka - Dragons de Rouen | |
| +096, | Remi Colotti - A. | Obrońca | 2017 - Żubry Neuilly-sur-Marne | |
| +098, | Emmanuel Alvarez | Obrońca | 2018 - Dukes of Angers | |
| +002, | Alexander Palis | Napastnik | Trenował w klubie | |
| +010, | Quentin Tomasino | Napastnik | Pożyczka - Dragons de Rouen | |
| +012, | Wolf Benoit | Napastnik | 2018 - Czarna Gwiazda Strasburga | |
| +015, | Eric Aurard | Napastnik | 2018 - Rycerze Jeziora Annecy | |
| +016, | Adam Maheut | Napastnik | Trenował w klubie | |
| +017, | Théophile Miquelot | Napastnik | Trenował w klubie | |
| +019, | Pierre-Antoine Devin -C. | Skrzydłowy | 2018 - Gamyo Épinal | |
| +024, | Pierre Chauvel | Napastnik | Trenował w klubie | |
| +027, | Lucas hacala | Napastnik | Trenował w klubie | |
| +027, | Bastien Zago | Napastnik | Pożyczka - Dragons de Rouen | |
| +045, | Alexandre Ferey | Napastnik | Trenował w klubie | |
| +072, | Andre Menard - A. | Napastnik | 2015 - Koguty z Courbevoie | |
| +077, | Joni Lavonen | Środek | 2019 - LeKi | |
| +080, | Jaroslav Prosvic | Napastnik | 2017 - Czerwone Diabły z Briançon | |
| U20 | Noah bardziej leniwy | Napastnik | Trenował w klubie |
Trener: Luc Chauvel
Dwa kluby kibiców zachęcają Drakkars de Caen . To jest KOP Drakkars de Caen i Fanatics de Caen .
Logo KOP.
Logo fanatyków.