Dora Bianka

Dora Bianka Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 6 listopada 1895 lub 6 listopada 1896
Warszawa
Śmierć 8 września 1979
Chesnay
Imię w języku ojczystym Dorota Kucembianka
Narodowość Polskie
Czynność Malarz

Dorota Kucembianka znana jako Dora Bianka , urodziła się w Warszawie dnia6 listopada 1895lub 1896 i zmarł w Chesnay dnia8 września 1979, jest polskim malarzem i ilustratorem ze szkoły paryskiej.

Biografia

Pochodząca z zamożnego pochodzenia (ojciec magistratu), uczyła się w Warszawie w szkole dla młodych dziewcząt założonej przez hrabinę Cecylię Plater-Zyberk , zarezerwowanej dla dobrego towarzystwa, które uczy kobiety ambitności.

W przededniu pierwszej wojny światowej przeniosła się do Paryża, aby kontynuować naukę. Pasjonatka rysunku, Dora brała udział w zajęciach plastycznych w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu w warsztacie Humberta i wbrew radom rodziny chciała rozpocząć karierę artystyczną. Jednak wkrótce po wystawieniu jej pierwszych prac, w styczniu 1919 roku wyszła za mąż za młodego żołnierza Wspólnoty Narodów, który walczył we Francji, Charlesa Jamesa Kelynacka. Podąża za nim do Melbourne (Australia), gdzie nadal maluje i wystawia.

Małżeństwo zakończyło się jednak niepowodzeniem i w 1921 r. Wróciła do Paryża, gdzie ponownie nawiązała kontakt ze środowiskami artystycznymi i awangardowymi: malarzy z Montparnasse i surrealistami. Jego styl był wówczas bardzo inspirowany fowizmem. Na początku lat dwudziestych często podróżowała do Hiszpanii, gdzie odwiedziła Juana Miro. Pasjonuje się również cyrkiem, który staje się jednym z jej ulubionych tematów i jest kontynuacją tras koncertowych Fratelliniego. Zaprzyjaźnia się z Georgesem Rouault .

Prezentowana przez Joan Miró , wystawiała w Salon d'Automne i Salon des Indépendants w latach 1924-1925, a następnie od 1926 w Salon des tuileries . Jego pierwszy transport do Salon d'Automne reprezentuje La loge des Fratellini.

Fondation de France przez Fondation Rose Taupin-Dora Bianka, nagrody rocznej dotacji dla młodego malarza, w szczególności, Szkoła Sztuk Pięknych w Paryżu .

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. online Archives Paryż, 7 th arrondissement, 1979, akt zgonu n o  884, 7D 287 Ocena widok 17/31
  2. Cahiers du Narodowe Muzeum Art Moderne n o,  97-98, 2006, str.  81
  3. Warunki przydziału

Linki zewnętrzne