Tobar Doktryna została sformułowana w 1907 roku przez Karola Tobar , ministra spraw zagranicznych Ekwadoru .
Odnosi się do uznania rządu państwa na poziomie międzynarodowym, zwłaszcza w przypadku zmiany rządu. Uznanie rządu jest jednostronnym aktem, na mocy którego państwo uznaje za prawomocne rządy innego państwa.
Doktryna Tobara zaproponowała, aby każdy rząd powstały w wyniku puczu został zatwierdzony w wolnych wyborach, zanim zostanie uznany na arenie międzynarodowej.
Jej celem było zmniejszenie zagrożenia rewolucją i wojną domową poprzez podkreślenie konieczności działania wszystkich rządów na rzecz ustanowienia demokracji i poszanowania rządów prawa .
Odniósł pewien sukces w Ameryce Środkowej, posuwając się do tego stopnia, że został włączony do traktatu z 20 grudnia 1907, między Kostaryką , Gwatemalą , Hondurasem , Nikaraguą , Salwadorem i Ekwadorem . Jednak nigdy nie został uznany poza Amerykami i nie jest zasadą prawa międzynarodowego .
Doktryna Tobara ustąpiła miejsca Doktrynie Estrady (1930).