Dyrekcja Generalna ds. Energii i Klimatu

Dyrekcja Generalna ds. Energii i Klimatu Historia
Fundacja 2008
Rama
Akronim DGEC
Rodzaj Kierownictwo ministerialne
Forma prawna Centralny departament ministerstwa
Siedzenie Puteaux France
Kraj  Francja
Organizacja
Kierunek Laurent Michel ( d ) (od2012)
Przynależność Ministerstwo Ekologii, Zrównoważonego Rozwoju i Energii
Stronie internetowej DGEC
Identyfikatory
SYRENA 120087010
Katalog usług publicznych rząd / administracja-centralna-lub-ministerstwo_172165

Generalna Dyrekcja Energii i Klimatu (DGEC) to francuski centralny dział administracja , która definiuje i wdraża Francji polityki energetycznej i dostaw mineralnych surowców . Należy do Ministerstwa Przemian Ekologicznych .

Historyczny

Początkowo odpowiedzialna za „opracowywanie i wdrażanie polityki rządu w dziedzinie energii i surowców”, Dyrekcja Generalna ds. Energii i Surowców (DGEMP) była częścią Ministerstwa Przemysłu przed 2008 r. ( Ministerstwo Gospodarki, Finansów i Przemysłu ) . W tamtym czasie obejmował on obsługę „surowców i podglebia”, czyli „odnawialne źródła energii i racjonalne wykorzystanie energii”; oraz dwie dyrekcje: „węglowodory” i „gaz, elektryczność i węgiel”. Ponadto odpowiada za monitorowanie działalności Komisji Energii Atomowej i jej spółek zależnych w zakresie działalności związanej z wytwarzaniem energii i dostawami podstawowych materiałów jądrowych.

Misje

Odpowiada za opracowywanie i wdrażanie polityki w zakresie energii, surowców energetycznych, a także walki z globalnym ociepleniem i zanieczyszczeniem atmosfery.

W tych sektorach jego misje można pogrupować wokół sześciu osi:

Organizacja

W skład DGEC wchodzą Dyrekcja ds. Energii, Służba ds. Efektywności Energetycznej i Klimatu oraz Poddyrecja ds. Ogólnych.

Kierunek energii obejmuje:

Dział klimatu i efektywności energetycznej obejmuje:

Do tej usługi dołączone jest National Observatory on the Effects of Global Warming .

Pod-dyrekcja ds. Ogólnych i syntezy pełni rolę funkcjonalnego centrum wsparcia i obserwacji gospodarczej.

Uwagi i odniesienia

  1. Dekret 82-768 z 9 września 1982 r. W sprawie organizacji administracji centralnej Ministerstwa Badań i Przemysłu.
  2. Dekret nr 81-858 z 15 września 1981 r. Dotyczący organizacji Ministerstwa Przemysłu
  3. Artykuł 4 dekretu z dnia 9 lipca 2008 r. W sprawie organizacji administracji centralnej Ministerstwa Ekologii, Energii, Zrównoważonego Rozwoju i Planowania Regionalnego
  4. Rozporządzenie nr 2010-1443 z dnia 25 listopada 2010 r. W sprawie uprawnień Ministra Ekologii, Zrównoważonego Rozwoju, Transportu i Mieszkalnictwa.
  5. Dekret nr 2012-773 z dnia 24 maja 2012 r. W sprawie uprawnień Ministra ds. Windykacji Produkcji
  6. Rozporządzenie nr 2012-772 z dnia 24 maja 2012 r. W sprawie uprawnień Ministra Ekologii, Zrównoważonego Rozwoju i Energii.
  7. Artykuł 4 dekretu nr 2008-680 z dnia 9 lipca 2008 roku w sprawie organizacji administracji centralnej Ministerstwa Ekologii, Energii, Zrównoważonego Rozwoju i Zagospodarowania Przestrzennego.
  8. Zarządzenie z dnia 9 lipca 2008 r . Zmienione .
  9. Dekret z dnia 10 czerwca 2020 r. Ustanawiający usługę o kompetencjach krajowych zwaną usługą nadzoru rynku pojazdów i silników (SSMVM) ( czytaj online )

Zobacz też

Link zewnętrzny