Dioda próżniowa

Dioda próżniowa jest lampy elektronowej Biuro wyrób diody i używany głównie na początku XX p  wieku.

Historyczny

W ramach badań nad systemem detekcji fal hercowych John Fleming wymyśla w 1903 roku pierwszy zawór detekcyjny. Ten detektor fal radiowych jest bardzo dobrze odbierany w czasach, gdy radioprzewodnik , zwany także kohererem , wynaleziony przez Édouarda Branly'ego , był praktycznie jedynym rozwiązaniem do wykrywania tych fal . Jest to bezpośrednie zastosowanie efektu Edisona odkrytego w 1880 roku .

Fizyk William Eccles  (in) nadaje temu urządzeniu nazwę diody.

Opis

Dioda próżniowa to lampa elektronowa składająca się z:

całość zamknięta jest w szklanej ampułce, w której została przeprowadzona bardzo wysoka próżnia; gdy katoda jest podgrzewana, emituje elektrony, które mogą być wychwytywane przez dodatnio naładowaną anodę względem katody. Maksymalny prąd, jaki może przepłynąć przez diodę, zależy od rodzaju katody i jej temperatury.

Aplikacje

Oprócz wykrywania funkcji , dioda pozwolił sprostowania z prądu zmiennego , zwłaszcza za pomocą różnych gazów lub diody rtęciowej .

W XXI XX  wieku, zastosowanie diody gazowej lub pod ciśnieniem jest ograniczone do szczególnych przypadkach, takich jak wzmacniacze lampy stosowane przez audiophiles . Diody te są również bardzo poszukiwane do naprawy starych radiotelefonów.

Diagram

Uwagi i odniesienia

Bibliografia

  1. Bernard, Machard, Historia lampy radiowej ,   wyd. Lacour, Nimes, 1989, s.  6

Uwagi

  1. Patent złożony 16 listopada 1904 r.
  2. Patent został udzielony 21 września 1905 roku.
  3. Przyrostek GTA wskazuje na inny kształt szklanej bańki.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły