Diego Muñoz Camargo (około 1529-1599) jest meksykańskim historykiem.
Diego Muñoz Camargo był synem Diego Muñoza, Hiszpana, który przybył do Nowej Hiszpanii w 1524 roku z członkami Królewskiej Audiencji . Bardzo blisko Cortésa , któremu towarzyszył w wyprawie do Hondurasu (1525-26), zbił fortunę na hodowli owiec. Osiedlił się w regionie Tlaxcala i miał syna, naszego historyka, pochodzącego od matki Indianki z Tlaxcaltec, której tożsamość pozostaje nieznana. Diego Muñoz Camargo był więc pół-rasą pierwszego pokolenia po Podboju . Jej matkę porzucił ojciec, który wychował ją w stylu hiszpańskim. Uważał się za Hiszpana. Uczył się w Mexico City, gdzie służył jako pazi na dworze wicekróla. Około 1560 roku poślubił Leonora Vazqueza, szlachcica z Tlaxcaltec. Następnie pracował w różnych zawodach, w tym jako tłumacz.
W 1577 r. Rada Indii rozesłała ankietę, która miała pomóc w opracowaniu „ Relaciones geográficas ”, opisów hiszpańskich posiadłości w Ameryce w poszczególnych regionach, w celu stworzenia spisu zasobów ludzkich i materialnych. Diego Muñoz Camargo został poproszony przez burmistrza alcade Tlaxcala o napisanie „Relacji” dotyczącej centrów administracyjnych Tlaxcala (Tepeticpac, Ocotelolco, Tizatlan i Quiahuitzlan) pod tytułem „ Descripción de la ciudad y provincia de Tlaxcala de las Indias y del mar océano para el buen gobierno y enmoblecimiento dellas ”. Praca zawiera również historię podboju Meksyku. Jest ilustrowany 157 winietami namalowanymi tuszem, z których niektóre są bardzo podobne do tych z „ Lienzo de Tlaxcala ”. Kiedy delegacja notabli Tlaxcaltec zostaje wysłana na dwór Filipa II w Hiszpanii, nasz autor towarzyszy jej jako tłumacz. W 1585 r. Podarował królowi odręczną kopię swojego dzieła przeznaczoną dla Biblioteki Królewskiej. Niemniej jednak zachował kolejną kopię, którą nadal modyfikował po powrocie z Hiszpanii i która jest znana pod nazwą „ Historia de Tlaxcala ”. Zmarł w 1599 roku.
Istnieją dwie wersje jego pracy: