Diego Mexía Felipez de Guzmán

Diego Mexía Felipez de Guzmán Obraz w Infoboksie. Markiz de Leganés
autorstwa Antoine'a van Dycka , ok. 1634 r. Funkcjonować
Gubernator Księstwa Mediolanu
Tytuł szlachecki
Wicehrabia
Biografia
Narodziny 1580
Śmierć 16 lutego 1655
Mediolan
Zajęcia Polityk , wojskowy
Małżonkowie Polissena Spinola ( d )
Polissena Spinola ( d ) (od1628)
Inne informacje
Uzbrojony Armia hiszpańska
Stopień wojskowy Generał
Konflikt Wojna francusko-hiszpańska

Diego Mexia Felipez de Guzmán y Dávila (1580-1655), wicehrabia Butarque i pierwszy markiz Leganés, był politykiem i żołnierzem hiszpańskim.

Biografia

Jest najmłodszym synem Diego Velázqueza Dávila y Bracamonte, markiza Loriany i Leonora de Guzmán, ciotki Gaspara de Guzmána y Pimentela , hrabiego Olivares i księcia Sanlucar la Mayor , ministra i faworyta hiszpańskich królów.

Przez ponad 20 lat, od 1600 roku , wstąpił do służby Albert VII w tym hiszpańskich Niderlandów . Po śmierci Diego wrócił do Hiszpanii, gdzie jego kuzyn Gaspar de Guzmán został Valido . Pod jego patronatem Diego szybko stał się bardzo wpływowy. Był członkiem Rady Stanu w 1626 roku , a markiza de Leganés został mianowany w 1627 roku . W tym samym roku poślubił Polixenę Spinolę, córkę bardzo zamożnego generała Ambrogio Spinola , zanim wyjechał do Flandrii, aby zmusić prowincjonalne stany hiszpańskich Holandii do zaakceptowania projektu Gaspara de Guzmána d' Unión de Armas i bycia w stanie zapłacić za to 12.000 piechoty.

Po powrocie towarzyszył generałowi Ambrogio Spinola do La Rochelle obleganego przez Francuzów. Obaj korzystają z okazji, aby omówić sukcesję Księstwa Mantui , która doprowadzi do wojny o sukcesję Mantui . Po tej misji Diego piastował kilka ważnych stanowisk politycznych i wojskowych w hiszpańskich Niderlandach , co przyniosło mu tytuł Wielkiego Hiszpanii w 1634 roku .

24 września 1635 rzostał mianowany kapitanem generalnym i gubernatorem Księstwa Mediolanu . Szybko zaangażował się w wojnę francusko-hiszpańską oraz wojnę domową Piemontu przeciwko Francji, Parmie , Mantui i Sabaudii . On pokonuje Édouard Farnés , książę Parmy i Piacenzy i zmusza go do podpisania traktatu pokojowego w 1637 roku on także zapobiega Francuzów od podejmowania Valtellina i wygrał kilka zwycięstw przeciwko Sabaudii .

W 1638 Diego de Leganés podbił Bremę i Vercelli , aw następnym roku rozpoczął wielką ofensywę przeciwko Piemontowi . Zdobył wiele miast, ale poniósł miażdżącą porażkę pod Casale i poniósł klęskę w oblężeniu Turynu w 1640 roku .

Został odwołany w Hiszpanii w Listopad 1641i przejmuje dowództwo nad armią odpowiedzialną za odepchnięcie wojsk francuskich i katalońskich w powstaniu w Katalonii . Po pewnych sukcesach w obronie Tarragony poniósł kolejną klęskę w bitwie pod Lleidą , która przyniosła mu hańbę.

Linki zewnętrzne