W UML , wykorzystując schemat rozmieszczenia jest statyczny widok, który jest używany do reprezentowania wykorzystania infrastruktury fizycznej przez system i jak elementy systemu są dystrybuowane i relacjach między nimi. Elementy używane przez diagram wdrażania to przede wszystkim węzły , składniki , skojarzenia i artefakty . Charakterystykę fizycznych zasobów materialnych i środków komunikacji można określić stereotypem.
Węzły ( węzły ), reprezentowane przez sześcienne, to mechaniczne komponenty infrastruktury, takie jak router , komputer , osobisty asystent ... Mogą to być inne węzły lub artefakty . Te węzły wewnętrzne wskazują środowiska wykonawczego zamiast infrastruktury fizycznej.
Te elementy , reprezentowane przez pola prostokątny z dwoma prostokątami wystającą z lewej strony, to, że poszczególne części układu badanego.
Te połączenia są głównie dwa rodzaje: stowarzyszenia lub zależności .
Te związki reprezentowane przez proste linie są łącza komunikacyjne są ustalone pomiędzy poszczególnymi składnikami systemu.
W zależności , reprezentowane przez strzałki pustych podlegają standardowych zasad UML 2.0.
W tym kontekście artefakt to sposób definiowania pliku, programu, biblioteki lub bazy danych zbudowanej lub zmodyfikowanej w projekcie. Te artefakty implementują kolekcje składników, które są używane lub tworzone na jednym z etapów procesu wdrażania.