Biały ząb

Biały ząb
Biały ząb widziany od wschodu
Geografia
Wysokość	4,358  m
Masywny	Alpy Pennińskie ( Alpy )
Informacje kontaktowe	46 ° 02 ′ 03 ″ północ, 7 ° 36 ′ 43 ″ wschód
Administracja
Kraj	szwajcarski
Kanton	Valais
Dzielnice	Visp , Sierre , Hérens
Wniebowstąpienie
Pierwszy	18 lipca 1862przez Williama Wigram i Thomas Stuart Kennedy z Jean-Baptiste Croz i Johann Kronig
Najprostszy sposób	przez lodowiec Manzette i chatę Dent-Blanche
Geologia
Skały	gnejs
Rodzaj	piramidalny szczyt
Geolokalizacja na mapie: kanton Valais Biały ząb Geolokalizacja na mapie: Szwajcaria Biały ząb

Dent Blanche jest prawie idealny gnejs piramida , która wznosi się na 4358  m w Valais Alpach , w kantonie Valais .

Toponimia

Legenda głosi, że Biały Ząb został błędnie nazwany przez mnicha, który był odpowiedzialny za sporządzenie mapy regionu. Północne zbocze obecnego Dent d'Hérens jest rzeczywiście pokryte śniegiem i lodem i dlatego zostało nazwane „Dent Blanche”. Ale mnich odwraca te dwa imiona. Dent d'Hérens jest również dalej od Val d'Hérens niż Dent Blanche.

W rzeczywistości ząb Hérensa przez długi czas był nazywany białym zębem. W 1682 roku Antoni Lambien umieścił Weisszehhorn („biały ząb”) na zachód od Matterhorn. Stał się „białym zębem” w 1820 roku, ale zamieszanie związane z nieprecyzyjnością map i różnymi nominałami zgodnie ze schematami i tradycjami sprawiło, że nazwy zostały wymienione około 1850 roku, aby ostatecznie uzyskać obecne nominały. W czasach małej epoki lodowcowej obecny Dent Blanche był mocno pokryty śniegiem.

Geografia

Sytuacja

Dent Blanche znajduje się w miejscowości Évolène ( dzielnica Hérens ), której stanowi jeden z najbardziej charakterystycznych symboli (podobnie jak Matterhorn jest symbolem Valais). Jest to jeden z pięciu szczytów o wysokości ponad 4000  m n.p.m., które tworzą pas wysokich szczytów nazywanych „koroną cesarską”: Weisshorn (4506  m ), Zinalrothorn (4222  m ), Ober Gabelhorn (4064  m) ), Matterhorn (4478  m ) i Dent Blanche (4358  m ).

Topografia

Historia

Krzyż zapieczętowany na szczycie Dent Blanche został poświęcony przez księdza Luca Devanthéry w 1966 roku podczas ceremonii, która odbyła się w chacie Dent-Blanche.

Podjazdy

• 1862 - Pierwsze wejście w 16 godzin Williama Wigrama i Thomasa Stuarta Kennedy'ego w towarzystwie przewodników Jean-Baptiste Croz , Johann Kronig , 18 lipca .
• 1874 - Southeast Face ER Whitwell z Johannem Lauerem i Christianem Lauerem, 21 sierpnia .
• 1889 - Pierwsze wejście na zachodnią granią przez Aloys Pollinger z Walterem Gröbli.
• 1925 - Pierwszymi kobietami, które wspięły się na Biały Ząb, były panna Gracey z Londynu i pani Harper z Sydney z panem Gursnessem z Londynu 12 lipca . Towarzyszyli im przewodnicy Martin Pralong i syn Evolène .
• 1926 - Pierwsza ściana północna odniosła sukces we wrześniu przez MW Kropfa z La Chaux-de-Fonds , w towarzystwie przewodników Jeana Genouda i Marcela Savioza z Zinal .
• 1928 - Pierwsze wejście wschodnią flanką, między grzbietem Quatre Ânes a północnym grzbietem, dokonała 16 sierpnia panna Maud Caairnay z Londynu w towarzystwie przewodników Théophile i Hilaire Theytaz z Zinal. W tym samym roku przewodnik Joseph Georges wspiął się na północną granią z Ivorem Armstrongiem Richardsem i Dorothy Pilley.
• 1944 - Korytarz zachodni - André Roch.
• 1963 - Pierwsza zima północnego grzbietu przez Jeana Gaudina i Pierre'a Crettaza.
• 1968 - W lutym alpinista i przewodnik górski Camille Bournissen pokonuje pierwszą zimę (i solo) na północnej ścianie Dent Blanche. Trudny wyczyn, który prawie kosztował go życie. Rzeczywiście, został uderzony spadającymi kamieniami lub lodem. Wyjaśnia ścieżkę swojej wspinaczki ( Video :, archiwum francuskojęzycznej telewizji szwajcarskiej ).
• 1969 - Bardziej bezpośredni wariant trasy Schneider-Steiner na północno-zachodniej ścianie, przez Camille Bournissen i Cyrille Pralong.
• 1973 - Pierwsza zima ściany północno-zachodniej przez Camille Bournissen z T. Brigger, S. Sernier i M. Siegenthaler.
• 1976 - Pierwsza samotna zima na North Ridge - André Georges.
• 1990 - Pierwsza zima ściany południowo-wschodniej, Stéphane Albasini i Christian Portmann, 6 lutego.
• 1990 - Pierwsza zima południowo-zachodniej ściany - Stéphane Albasini i Christian Portmann, 7 lutego.
• 14 sierpnia 1992- W Val d'Hérens odbywa się kilka wydarzeń upamiętniających, w tym wspinaczka niewidomego wspinacza Alaina Barrilliera w towarzystwie specjalistycznego przewodnika Jean-Guy Nendaza i przewodnika wysokogórskiego z Hérémence , Jean-Yves Dayera.

Głównymi grzbietami są grzbiet południowy, północny i grzbiet ENE, znany jako Cztery Osły, ponieważ został pokonany przez Johna Stafforda Andersona i GP Bakera, w towarzystwie przewodników Ulricha Almera i Aloys Pollingera,11 sierpnia 1882. To Pollinger, który dotarł na szczyt, zawołał: „A jednak jesteśmy czterema osłami, które można dosiąść w ten sposób.

Ekstremalna jazda na nartach

• 1985 - Dédé Anzévui, przewodnik górski i instruktor narciarstwa, pierwszy zjazd na nartach z Dent Blanche na południowo-zachodniej ścianie.
• 2011 - Gilles Sierro, przewodnik górski i instruktor narciarstwa, realizuje projekt21 czerwca nowe otwarcie narciarskie na południowo-zachodniej ścianie.
• 2015 - Gilles Sierro, Olivier Roduit i Yannick Pralong podpisują nowe zejście na południowo-zachodniej ścianie w weekend 1-2 sierpnia.
• 2019 - Paul Bonhomme, przewodnik górski, otwiera nową trasę po wschodniej stronie27 lutegoktórą ochrzcił Nico w hołdzie dla swojego brata Nicolasa, który zmarł w Gasherbrum VI w 1998 roku.

Alpinizm

Na południe od Dent Blanche na wysokości 3507 m npm znajduje się schronisko Dent-Blanche (schronisko Rossier), ostoja Swiss Alpine Club . Można do niego dotrzeć z Val d'Hérens przez lodowiec Manzette. Tu zaczyna się normalna trasa na szczyt.

W kulturze

La dent Blanche została opisana jako „potworna kokietka” przez Guy de Maupassant w jego opowiadaniu L'Auberge , opublikowanym w 1886 roku.

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Klasyfikacja szczytów alpejskich powyżej 4000 metrów

Linki zewnętrzne

• Dodatkowe informacje o tym szczycie
• Chata Dent-Blanche (zarządzana przez sekcję Alpine Club Jaman)
• Bivouac de la Dent-Blanche (zarządzany przez sekcję Alpine Club Jaman)

Bibliografia

1. d_36_45.indd
2. The Haute Route de Zinal, In the heart of the Imperial Crown , LES ALPES 3/2003, dostępne na sac-cas.ch/ , przeglądano 8 kwietnia 2012 r.
3. 5 szczytów ponad 4000 metrów , Zinal na terenie biura turystycznego Anniviers , konsultacja z 8 kwietnia 2012 r.
4. Journal de Genève , 18 lipca 1923
5. Journal de Genève , 15 września 1926
6. Journal de Genève , 17 sierpnia 1928
7. „  Obiecujący początek!  », Journal de Sierre ,13 lutego 1990
8. Journal de Genève , 17 sierpnia 1966
9. Lilian Martinez , „  Narciarstwo strome, południowo-zachodnia ściana Dent Blanche (4357 m)  ” , na Ski-Libre.com ,15 sierpnia 2011(dostęp 31 października 2019 )
10. „  Jazda na nartach ekstremalnych: pierwszy wyczyn w Dent Blanche  ” , na www.lenouvelliste.ch (dostęp 31 października 2019 )
11. Lilian Martinez , „  New Ski first on the Dent Blanche  ” , na Ski-Libre.com ,4 marca 2019 roku(dostęp 31 października 2019 )