Narodziny |
20 sierpnia 1889 Kukhi, Gruzja ( Imperium Rosyjskie ) |
---|---|
Śmierć |
10 maja 1952 Tbilisi , Gruzja ( ZSRR ) |
Narodowość | Rosyjski, gruziński, radziecki |
Kraj zamieszkania | Imperium Rosyjskie , Gruzja , Francja , ZSRR |
Zawód | malarz |
Podstawowa działalność | obraz |
Inne działania | dekoracje teatralne |
Trening | nauka i sztuka |
Dopełnienia
Szalone lata dwudzieste na Montparnasse
David Kakabadzé (po gruzińsku დავით კაკაბაძე), urodzony dnia20 sierpnia 1889w Kukhi w Imerethia ( Georgia , potem w Imperium Rosyjskim ) i zmarł 10 maja 1952w Tbilisi , Gruzja (wówczas w ZSRR ), to awangardowy gruziński malarz , grafik i scenograf, który był również badacz sztuki, innowator w dziedzinie kinematografii, a także fotografem. W swoich pracach łączy nowatorską interpretację współczesnej sztuki europejskiej i gruzińskiej tradycji narodowej.
Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej we wsi w zachodniej Gruzji, niedaleko miasta Choni . Dzięki sponsorowaniu lokalnych filantropów studiował nauki przyrodnicze na Wydziale Fizyki i Matematyki Uniwersytetu w Sankt Petersburgu, który ukończył w 1916 r. Jednocześnie pobierał lekcje malarstwa w pracowni Lwa Dmitrijewa. - Kavkazski i bada starożytną sztukę gruzińską.
Po krótkim okresie pracy jako malarz i pedagog w Tyflisie wyjechał w 1919 roku do Paryża i zainteresował się modernizmem. Jest członkiem Stowarzyszenia Artystów Niezależnych i wystawia wspólnie z dwoma rodakami Lado Goudiachvili i Chalvą Kikodzé . Jego malarstwo ewoluuje od fowizmu do kubizmu i do abstrakcji. Jego pierwsze prace odtwarzają krajobrazy natury w Imerethia, jego rodzinnej prowincji. Następnie zainteresował się „malowaniem bez tematu” i pracował nad technikami malarskimi, używając metalu, szkła, witraży lub innych materiałów jako substytutu malarstwa. Następnie odrzucił swój styl kubizmu na rzecz rzeźby i bardziej abstrakcyjnego malarstwa: zwrócił się ku sztuce bardziej ekstremalnej: dziesięć jego prac było wystawionych w Nowym Jorku w 1926 r. Ponadto, zainteresowany kinetyką, w 1923 r. zbudował kamerę filmową dającą iluzję reliefu i tym samym stał się jednym z pionierów kina trójwymiarowego. Jest także gospodarzem konferencji poświęconych różnym aspektom sztuk wizualnych.
W 1927 r. Wrócił do Gruzji. Ponownie maluje pejzaże Iméréthie w postaci monumentalnych tablic, dodając do nich pejzaże przemysłowe. Jest także producentem scenografii dla Teatru Koté Mardjanichvili , Opery w Tbilisi i kina. W 1928 roku został profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Tbilisi i pozostał tam do 1948 roku: pod naciskiem władz porzucił formalizm i dostosował się do dogmatu sowieckiego realizmu.
W 1931 roku wyprodukował film dokumentalny „The Old Monuments of Georgia”.
Zmarł w wieku 62 lat po zwolnieniu ze stanowiska nauczyciela.