Tradycja muzyki perskiej wykorzystuje dwanaście różnych systemów modalnych , znanych jako dastgâh . Termin ten raz określonych trybach związanych miesięcy i dopiero w XIX th wieku używano go wymienić jeden z Makam . Główne dastgâhs, których jest siedem, są uzupełnione pięcioma avaz , które są małymi modami uzupełniającymi i pochodnymi.
Każdy dastgâh przedstawia schematy złożonych heptatonicznych wzorów melodycznych, z których muzyk może improwizować. Nuty nie są jednak temperowane, więc są „ćwierćtony”. Dastgâh obraca się wokół melodii centralnych ( gûshé ) służących jako rdzenie, które muzyk zna z doświadczenia. Wymienionych jest od 450 do 200 tych melodii, zgodnie z różnymi motywami różnych mistrzów.
Avaz-e Abu Ata - Avaz-e Afshari - Bayat-e Tork - Chahârgâh - Avaz-e Dashti - Bayat-e Isfahanie - Homâyun - Mâhur - Nava - Râstpanjgâh - Segâh - Shur