Pierwotnie taniec społeczny jest społeczną formą praktyki tańca podczas spotkania. W pewnym sensie sprzeciwia się tańcom popularnym. Jeżeli ta definicja była wyraźnie ważne w końcu XIX e wieku, jeden robi w dzisiejszych czasach porównania między tymi dwoma formami tańców. Taniec towarzyski odróżnia się od tańca widowiskowego (forma sceniczna) i tradycyjnego tańcem charakteryzującym się brakiem zorganizowanej publiczności. Z drugiej strony niektóre tańce mogą być wspólne dla trzech gatunków (np. Walc , kwadryl ). Współcześnie, przez nadużycie języka , termin „ taniec towarzyski” zwykle określa społeczną wersję (w balu) tańców sportowych. W niektórych kontekstach może również odnosić się do wszystkich form tańców parowych (co jest również mylące)
Taniec towarzyski, zwany także tańcem towarzyskim lub „tańcem pary”, tańczy obecnie we Francji około 30 milionów ludzi.
Obecnie tańce towarzyskie uprawiane są w trzech formach.
Te tańce są na ogół tańcami kontaktowymi w przeciwieństwie do tańca liniowego i z wyjątkiem tańca liniowego .
Termin „taniec towarzyski” przyjmuje pierwotne znaczenie nazwy tańców towarzyskich , która była używana przed 1950 r. Na określenie wszystkich tańców dla dwojga. Następnie inne tańce praktykowane „na marginesie” tańców towarzyskich wzbogaciły panel tańców towarzyskich: tańce „łacińskie / łacińskie” i tańce „rock-swing”. Te tańce towarzyskie są nadal najczęściej praktykowanymi tańcami we Francji w dzisiejszych balach, tańcach herbacianych i innych kawiarniach na świeżym powietrzu. Oto przybliżony podział tańców towarzyskich.
Jeśli do nauczania tańców towarzyskich nie jest wymagany dyplom państwowy, a cały zawód nie jest zrzeszony przez żadną uznaną instytucję państwową, instruktorzy i nauczyciele tańca towarzyskiego i towarzyskiego mogą być szkoleni podczas staży, w prywatnych szkołach lub wyspecjalizowanych ośrodkach szkoleniowych.
Nawet jeśli tańce firmowe są stworzone przede wszystkim dla relaksu i przyjemności, istnieje wiele elementów technicznych, które są związane z tańcem.
Taniec w towarzystwie jest ogólnie praktykowany w parach (z wyjątkiem wyjątków) i nieuchronnie, aby jeździec był zrozumiany, konieczne jest kontrolowanie „prowadzenia”.
Wskazówki muszą być jasne, bez żadnych ruchów pasożytniczych. Wielu początkujących jest kuszonych (celowo lub nieumyślnie), aby nadać tempo lub zrobić małe kółka dla stylu, jednak jeśli jeździec nie zna z góry przełęczy, będzie miał duże trudności z rozróżnieniem prawdziwego prowadzenia ruchu pasożytniczego. Wtedy prowadzenie musi być tak płynne, jak to tylko możliwe, ponieważ każde zatrzymanie lub zmiana kierunku ręki może oznaczać określone działanie dla partnera. To na przykład dzięki wieczornym tańcom z różnymi jeźdźcami i różnymi podaniami, ręka „ustabilizuje się”.
Podstawowy krok jest specyficzny dla każdego tańca i jest naturalnie określony w zależności od rodzaju muzyki. Pozwala na bezpośrednie (i mechaniczne) trzymanie się muzyki. Ale przede wszystkim podstawowy krok jest punktem odniesienia dla pary, która, szanując go, zawsze będzie w fazie. Wykonanie kroku podstawowego składa się z kilku kroków.
Różne kategorie tańca można często rozpoznać po tym, jak stoją tancerze. Wyróżniamy postawy w ramce . Terminy te oznaczają powiązane, ale odrębne elementy. Generalnie nogi proste i wyprostowane do tańców towarzyskich, a nogi bardzo wygięte do tańców swingowych. Ale ogólnie rzecz biorąc, podstawą dobrego przewodnika jest utrzymanie i stabilność górnej części ciała (klatka piersiowa, głowa, barki, ramiona), to jest tak zwane ramy (po angielsku „rama”). Ustawienie jest bardzo ważnym aspektem tańca w parach, ponieważ stanowi główną wizualną wskazówkę, która pozwala dwóm tancerzom na wzajemne korygowanie swojej pozycji zgodnie z pozycją drugiego. Ponadto, z wyjątkiem wyjątkowych przypadków, dwie ramy muszą być zawsze równoległe (tj. Równoległe ramiona).
Połączenie to sposób, w jaki partnerzy odnoszą się do siebie. W zależności od tancerzy różni się znacznie między:
Praca nad połączeniem jest bardzo ważna w tańcu. Początkujący tancerz często będzie elastyczny i będzie stawał się coraz trudniejszy w miarę postępów (gdy pojawi się potrzeba wskazówek). Od pewnego poziomu, dzięki tańcowi, wzrasta wrażliwość tancerzy, a prowadzenie staje się wtedy bardziej elastyczne, zachowując finezję. Na ogół połączenie elastycznych i precyzyjnych wskazówek kwalifikuje tancerza jako „dobrego tancerza”. Symetrycznie, „dobry tancerz” będzie miał lekkie, ale wrażliwe połączenie.
Bezwładność to energia zużyta na poruszanie się / zmuszanie jeźdźca do ruchu. Jest to element, którego niekoniecznie odczuwamy, gdy zaczynamy, ale im bardziej wrażliwi się stajemy (to znaczy, kiedy rozluźniamy nasze przewodnictwo), tym bardziej jest to odczuwalne. Optymalne jest prowadzenie „jak mysz komputerowa”, bez najmniejszego wysiłku. W rzeczywistości istnieje mniejszość dziewcząt, które są „bardzo trudne do poruszania się” oraz inne, które są bardzo wrażliwe, otwarte i lekkie w prowadzeniu (w każdym przypadku około 5%). W tym drugim przypadku dziewczyna będzie miała olśniewającą możliwość postępu.
Tancerz ma dobrą podstawową technikę, jeśli opanuje poprzednie punkty.
Tancerz może mieć najlepszą technikę na świecie, ale nigdy nie jest przyjemnie tańczyć z zimną „ścianą”, która tylko następuje. Tancerz może wyrazić siebie z dwóch warunków: po pierwsze, zrozumieć wskazówki lub działania następcze partnera; po drugie, poczuć, że jego wyraz twarzy nie będzie przeszkadzał w łączeniu się i prowadzeniu. Stamtąd wszystko jest dozwolone. Najbardziej naturalnym wyrazem jest zaznaczanie „przerw” (zaznaczonych muzycznych przerw), często poprzez „ zamrożenie ” (całkowite zatrzymanie całego ruchu). Potem mogą pojawić się gesty, okrągłe ramiona, okrągłe nogi, mniej lub bardziej techniczne, zawsze z uwzględnieniem wskazówek.
Na pewnym poziomie lub gdy partnerzy dobrze się dogadują, dziewczyna może chwilowo przejąć kontrolę nad prowadzeniem. Ten ostatni zwraca następnie uwagę na dziewczynę, która może wtedy w pełni wyrazić siebie. We wszystkich przypadkach wyrażenie pozwala doświadczyć tańca i dobrze się bawić. W rzeczywistości możemy powiedzieć, że wszystkie poprzednie techniki mają na celu jedynie pomóc tancerzom w ekspresji i czerpać przyjemność z tańca.
Istnieje różnica między wyrażaniem siebie za pomocą muzyki a nie podążaniem za nią w ogóle. W tym drugim przypadku ma się wrażenie, że tancerze recytują choreografię mechanicznie. Można jednak wyrazić siebie w harmonii z muzyką, zainspirować się nią, a nawet antycypować sekwencje muzyczne (przerwy, mosty, refren, intro, finał).
Podania są najbardziej wizualnym aspektem tańca na desce, ale niekoniecznie najbardziej technicznym. Dobry tancerz szybko nauczy się nowego podania, a początkujący będzie musiał skupić się na podstawowym kroku, ułożeniu stóp, ciała i dłoni, czyli elementach, które staną się naturalne dzięki technice. Podania są w pełni prowadzone (zwykle), więc dziewczyna z odpowiednią techniką nie musi ich znać, aby za nią podążać.
Często jeździec zapomina o swoich starych przepustkach. Jeśli zdarzy się, że przemyśli się stare podania za pomocą techniki, myślenie o podaniach staje się coraz bardziej nieświadome. Karnety można dostosowywać do muzyki i łączyć łańcuchami, co daje wiele możliwych interpretacji.
Taniec można wykonywać w dowolnym miejscu i dowolnej scenerii, są jednak elementy, które zostały zoptymalizowane i uregulowane.
PiętroW pokojach dla edukacji tanecznej we Francji, gleba podlega regulacji (Dekret n o 2008-263 z dnia 14-03-2008 - Art R462-1.): Obszar ewolucji tancerzy nie powinno stanowić bezpośrednio na twardej podłodze ( klejony parkiet, beton, płytki itp.). Aby zachować zgodność z przepisami, parkiet należy układać na legarach .
Ostrzeżenie: Taniec na płytkach, pokryciu syntetycznym, cementowym, a nawet klejonym parkiecie powoduje zmęczenie mięśni i ścięgien, a także ryzyko przedwczesnego starzenia się kolan.
Produkty przesuwneSą zwykle używane tam, gdzie podłoże nie jest wystarczająco śliskie (należy pamiętać, że wiele zakładów zabrania tych produktów).
Wieczorem gra świateł jest mniej ważna niż w klubach nocnych, a sala jest bardziej doświetlona, aby tancerze mogli się widzieć. Światła są często stałe lub powolne ruchy, aby zbytnio nie przeszkadzać tancerzom.
MuzykaMuzyka to bardzo charakterystyczny element wieczorów. Oprócz tematów (rock, salsa, salon itp.), Każdy DJ ma bardzo specyficzny styl muzyczny, a także własne wersje lub muzykę, którą gra jako jedyny. Jakość muzyki ma duże znaczenie dla postrzeganej jakości wieczoru.
PraktykiWarsztaty to dość głośne wydarzenia w świecie tańca, które pozwalają wiele się nauczyć w jeden weekend. Zazwyczaj kursy oferują udział w wieczorach, które pozwalają ćwiczyć.
Latem odbywają się „obozy”, czyli tygodnie treningów w całości poświęconych tańcu (dzienne treningi, pokazy i konkursy oraz wieczorki towarzyskie).