Rosyjska obrona

Rosyjska obrona , znany również jako obronę Petrov , jest otwarcie w szachach . Otrzymuje się go po ruchach 1.e4 e5 2.Nf3 NF6 .

Historyczny

Wiadomo od renesansu , to obrona został szczegółowo analizowane przez jednego z założycieli Petersburg szachy szkoły , Alexandre Petrov (1794-1867).

Wilhelm Steinitz znalazł symetryczną linię, która prowadzi do wyrównanej partii (3.d4).

Przed I wojną światową , Frank Marshall używane to bardzo skutecznie.

Podczas turnieju w Petersburgu w 1914 roku Emanuel Lasker znalazł sekwencję prowadzącą do wymiany dam, która często kończy się zerem (patrz linia Lasker poniżej).

Po tym turnieju Siegbert Tarrasch napisał, że rosyjski rząd powinien uhonorować Marshalla za konsekwencję w grze na gorszym początku.

Od tego czasu rosyjska obrona popadła w względne zapomnienie, zanim zrehabilitowali ją były mistrz świata Władimir Kramnik i izraelski Boris Guelfand .

Analiza

Na pierwszy rzut oka rosyjska obrona wygląda na zaciekłą kontratak, ale w rzeczywistości słynie z prowadzenia szybkich remisów na wysokim poziomie. Jednak może to być trudne. Jest często używany przez graczy szukających solidnych pozycji z czarnymi, zwykle z remisem jako celem.

Wśród profesjonalnych graczy jego siła jest taka, że ​​białe czasami wykonują ruch inny niż 2.Sf3, aby tego uniknąć. Tak więc, podczas 2009 World Cup Szachy , Judit Polgár , Maxime Vachier-Lagrave i Serguei Kariakine zdecydowaliśmy się na części głupców (1.e4 e5 2.Bc4), rzadkiego otwarcia, podczas ich gry przeciwko Guelfand.

Warianty

3.Cxe5

Ten ruch prowadzi do otwartych wariantów Petrova.

3.d4

Ten ruch charakteryzuje wariant Steinitz, który prowadzi do zamkniętych wariantów obrony rosyjskiej.

Przykłady części

Aleksandr Grichtchouk - Boris Gelfand , Rosja , 2006 (adnotacje Gelfand)

1. e4 e5 2. Sf3 Sf6 3. Sxe5 d6 4. Sf3 Sxe4 5. d4 d5 6. Gd3 NC6 7. oo Fe7 8. c4 Sf6 9. NC3 Fe6 10. cxd5 Sxd5 11. Te1 oo 12. a3 Gf6 13. Fe4 h6 14. Gc2 Sde7 15. Fe3 Sf5 16. Ce2 Te8 !? 17. Hd3 g6 18. Hd2 Sxe3 19. bxe3 Gg4 20. Sc3 Ca5 ?! 21. Hf2 Sc4 22. Gb3 Sd6 23. Tad1 ?! (23. e4! Gf3 24. e5!) Gf5 24. h3 Kg7! 25. Wf1 c6 26. Ce5 Fe6 27. Gxe6 Wxe6 28. e4 Wxe5! 29. dxe5 Gxe5 30. Wxd6 !? Hxd6 31. Hxf7 + Wh8 32. Hd1? (32 Q2!) Wf8 33. Wxd6 Wxf7 34. Wd3 Wg7 35. b4 Wf8 36. Sd1 We7 37. Sf2 We6 38. g3? (38. Kf1) b6 39. Kg2 c5 40. bxc5 bxc5 41. Td5 c4 42. Cg4 Gg7 + 43. Ta5 Gd4 44. Ta6 + Gb6 45. a4 c3 46. a5 c2 47. axb6 c1D 48. bxa7 + We7 49 Ta2! Hf1 + 50. Wh2 Hf8 51. a8D Wxa8 52. Wxa8 De2 +! 53. Wg1 De1 + 54. Rh2 h5 55. Ta7 + Wd8 56. Ta8 + Wc7 57. Ta7 + Wb8 58. Wf7 hxg4 59. hxg4 Hxe4 60. Wf4 Hd5 61. Wb4 + Wc7 62. Wf4 Hd1 63. Wg2 Wd6 64 .Wf6 + We5 65.Wf4 g5 0-1 (jeżeli 66.Wf5 + We4 67.Wxg5 ?? wtedy 67...Hd2+).


Peter Svidler - Étienne Bacrot , Morelia / Linares , 2006 (przypisy Svidlera)

1. e4 e5 2. Sf3 Sf6 3. Sxe5 d6 4. Sf3 Sxe4 5. NC3 Sxc3 6. dxc3 Fe7 7. Gf4 oo 8. Dd2 Sd7 9. ooo Sc5 10. Fe3 Te8 11. Bc4 Fe6 12. Gxe6 Sxe6 13. h4 Hd7 14. Hd3 Da4! 15. Sg5 Sf8 16. Hd5 !? Gxg5 17. hxg5 De4! 18. c4 Hxd5?! 19. Hxd5 Hd7 20. Hd3! f6 21. Tc3 Tac8 22. Th4 Te7 23. Thc4 Cb6 24. Gxb6 axb6 25. gxf6 gxf6 26. a4 Wf8 27. Wd2 Tg7 28. g3 We8 29. Tf3 Tg6 30. Th4 h6 31. Te4 + Wd7 32. Te6 Tf8 33 c4 h5 34 Tf5? Tg4! 35. b3 h4 36. gxh4 Wxh4 37. Wfxf6 Wxf6 38. Wxf6 We7 39. Te6 + Wf7 40. Te3 Th1 41. Wf3 + We7 42. Wf3 Te1 + 43. Wf4 Wf6? 44. Th3! Te2 45. W7 Wxf2 + 46. We3 Wb2 47. Wxc7 Wxb3 48. Wd4 Wb4 49. Wd7! Wxa4 50. Wxd6 + We7 51. Wxb6 Ta7 52. c5 Wd8 53. We5 Wc7 54. Th6 Ta5 55. Th7 + Wb8 56. Th8 + Wa7 57. d6 Wxc5 + 58. We6 Tc6 59. We7 1-0.

Uwagi i referencje

  1. Współczesna praktyka otwarć w grze w szachy Victora Kahna, wyd. le triboulet s.93
  2. Analiza sięgająca czasów Luisa Ramíreza de Lucena (źródło: (w) Raetsky Pan chetverik, Petroff Defense s.  5).

Bibliografia