Dekret 1 st lutego 1792 , ogłoszony przez Zgromadzenie Narodowe w czasie Rewolucji Francuskiej , znacznie zwiększa procedury paszportów , które zostały zniesione na początku rewolucji. Dekret o25 czerwca 1791był w istocie bardzo liberalny, znosząc kontrole wewnętrzne i ustanawiając formalność kontroli tylko w przypadku wyjazdu z ojczyzny, środek mający na celu walkę z emigrantami rojalistycznymi .
Po dekrecie z lutego 1792 r. Natychmiast pojawiło się podobne prawo, a następnie kilka innych dekretów . Jednak te teksty regulacyjne nie były stosowane zbyt często.
Bezpieczne zachowanie istniała już w średniowieczu i podawane w celu zagwarantowania zarówno kupców i towarów one transportowane.
Obowiązkowe w XVII -tego wieku dla podróżnych wyjeżdżających za granicę i, w ramach starego reżimu, dla przejścia z prowincji do drugiej.
Rewolucja w imię wewnętrznej jedności zniosła paszporty wewnętrzne. Następnie ustawodawca przywrócił go po ucieczce króla do Varennes w czerwcu 1791 r. Ludwik XVI podróżował wtedy, bez opisu fizycznego, wpisany do paszportu baronowej Korff jako zarejestrowana służąca; paszporty nie były jeszcze indywidualne.
W paszporcie cudzoziemca należy podać jego obywatelstwo.