Skóra licowa jest skóra o stanie nienaruszonym na jej górnej powierzchni. Jest to obszar skóry o największej gęstości włókien. Sprawiają, że jest to wytrzymały i miękki materiał. Z czasem skóra licowa będzie mniej szorstka i będzie miała bardziej równomierną patynę niż inne rodzaje skóry.
„Kwiat” odnosi się do powierzchni skóry. Jest to zatem struktura skóry właściwej, w której wszczepiane są włosy i która jest również najbardziej gęsta.
Skóra licowa, nawet wysokiej jakości, zachowuje szorstkie brzegi skóry, takie jak: zagojone zadrapania, drobne blizny, ukąszenia owadów, naturalne zmarszczki na szyi czy ślady niektórych żył. Po wybraniu skóry, opalacz poradzi sobie z obecnością tych szorstkości. Rzeczywiście, skóra licowa nie podlega żadnym innym zmianom poza samym garbowaniem. Wykorzystywana jest cała grubość skóry, a skóra jest odsłonięta stroną licową.
Skóra licowa jest czasami poddawana obróbce wykończeniem anilinowym . Jest to cienkie przezroczyste wykończenie, aby zachować naturalny wygląd skóry.
Aby ukryć szorstkość kwiatu, skórę można lekko przeszlifować, to wierzchnia skóra pozostaje grubą skórą. Korygowana skóra licowa jest poddawana większej ilości szlifowania, aby ujednolicić jej powierzchnię. Jest to skóra nieco mniej gruba. Ta rektyfikacja zmienia nieodłączne właściwości skóry, takie jak trwałość, oddychalność, a tym samym jej wytrzymałość w czasie.
Rozdzielenie skórę pozwala na oddzielenie się dwóch grubościach ziarna i podzielonego skóry . Ta ostatnia z wyglądu jest mniej miękka niż w przypadku skóry licowej. Skórka skóry jest zatem częścią skóry znajdującą się na boku ciała zwierzęcia. Skórę można polakierować w celu uzyskania bardziej estetycznego wyglądu (wyglądem zbliżonego do skóry licowej) lub przekształcić ją w aksamit.