Krykiet na igrzyskach olimpijskich

Krykiet na igrzyskach olimpijskich Generał
Sport Krykiet
1 ponowne pojawienie się Paryż, 1900 (Letnie Igrzyska)
Organizatorzy Międzynarodowy Komitet Olimpijski
Wydania 1
Trials 1 (męski)

Nagrody
Posiadacz tytułu UK

Jedyny testowy krykiet na igrzyskach olimpijskich odbył się w 1900 roku w Paryżu , z udziałem dwóch męskich drużyn, naprzeciw siebie podczas jednego meczu. UK jest oficjalnie uznawany za zwycięstwo Francji , mimo że spotkanie, zorganizowane w ramach Powszechnej Wystawie 1900 , przeciwstawia graczy dziedzinie klub angielski do większości brytyjskich członków dwóch paryskich klubów.

Historyczny

1896: brakująca data

Krykiet był w programie Igrzysk Olimpijskich 1896 w Atenach , opublikowanych w poprzednim roku. Jest klasyfikowany jako „Athletic Games” z „  tenis trawnika  ” i muszą być zorganizowane „zgodnie z przepisami o Marylebone Cricket Club  ”. Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego Games rozważa udział zespoły z Malty i Korfu , co daje nadzieję na to wystarczającej liczby uczestników. Ostatecznie ze względu na brak uczestników wydarzenie nie jest organizowane.

1900: jedyny występ

Organizacja

W 1900 roku w ramach Wystawy Powszechnej 1900 w Paryżu zorganizowano igrzyska olimpijskie pod nazwą „Międzynarodowe Zawody w Ćwiczeniach Fizycznych i Sportach” . Obecnie rzadko używa się terminu „olimpijski”. Za organizację „Igrzysk lekkoatletycznych” odpowiada Związek Francuskich Towarzystw Sportowych w Lekkoatletyce (USFSA). Plik27 maja 1899komisja odpowiedzialna za organizację tych igrzysk lekkoatletycznych wyznacza piętnaście zajęć, które chce, aby były wykonywane w ramach tych zawodów. Krykiet jest jednym z nich.

Konkurs zarezerwowany dla amatorów . Cztery zespoły wejść, a program Konkurs obejmuje trzy gry, wszystko odbędzie się Velodrome de Vincennes i zobacz, francuski zespół musiał zmierzyć się z zespołem kolejno belgijski na 4 i 5 sierpnia , zespół holenderski 11 i 12 sierpnia oraz zespół angielskiego 19 i 20 sierpnia . Nie ma wpisowego, a za każdy mecz zwycięska drużyna musi otrzymać obiekt artystyczny, a wszyscy gracze otrzymają pamiątkę.

Jednak Holandia i Belgia ostatecznie nie zarejestrowały drużyny: przez jakiś czas nie doszło do współorganizowania zawodów z tymi dwoma narodami i nie prezentowały one drużyny na imprezach krykieta, co pozostawia tylko jedną mecz do gry. Protokół z posiedzenia holenderskiej federacji krykieta 16 lipca stwierdza, że ​​zaproszenie do udziału w zawodach zostało odrzucone z powodu braku funduszy.

Gra

Po wycofaniu się Belgii i Holandii zaplanowano tylko jeden mecz krykieta na Igrzyska 1900 , między drużyną francuską a drużyną angielską . Drużyna francuska, a raczej „drużyna paryska” składa się z zawodników rekrutowanych z klubów zrzeszonych w USFSA . Większość jego członków to Anglicy i pochodzą albo z Albion Cricket Club , aktualnego mistrza Francji USFSA, albo ze Standard Athletic Club .

Drużyna angielska nie jest drużyną narodową. Oto gracze z Devon i Somerset Wanderers , którzy odbywają trzy gry tournee po Francji. Przybywają dzień przed konfrontacją w Paryżu. Tylko dwaj z nich, Alfred Bowerman i Montagu Toller, znali i będą znać najwyższy poziom w Anglii, ale każdy z nich rozegrał tylko kilka meczów krykieta „  pierwszej klasy  ” z Somersetem .

Trwa mecz miejsce na Velodrome de Vincennes 19 i 20 sierpnia . La Vie Au Grand Air , oficjalna publikacja Igrzysk, opisuje krykieta jako mało znany sport dla wtajemniczonych, a publiczność składa się z kilku żandarmów. W kapitanowie obu zespołów zgodę na dwanaście gracze za powstawanie zamiast jedenastu zalecanej przez prawa krykieta .

Każda drużyna ma dwie rundy do zdobycia, a drużyna angielska z łatwością pokonuje drużynę francuską. Na początku strzelała 117 przejazdów w swoim pierwszym biegu, na co „Francuzka” odpowiedziała 78 biegami. Anglicy zdobywają punkty w 145 wyścigach na pięć wyeliminowanych w wyznaczonym dla nich czasie, a francuskiej drużynie udało się zdobyć tylko 26 wyścigów w drugiej rundzie.

Uchwyt Zespół Wynik Najlepszy perkusista Najlepszy miotacz przeciwnika
1 Wędrowcy z hrabstwa Devon 117 Frederick Cuming (38) W. Andersen ( 4 /? )
2 USFSA 78 Warkocz J (25) FW Christian (7 /?)
3 Wędrowcy z hrabstwa Devon 145/5 Alfred Bowerman (59) F. Roques (3 /?)
4 USFSA 26 W. Andersen (8) Montagu Toller ( 7/9 )
Devon County Wanderers pokonał USFSA 158 biegami .

Żaden z zawodników nie wiedział wtedy, że bierze udział w igrzyskach olimpijskich, ale impreza została oficjalnie uznana przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski w 1912 roku . Wielka Brytania i Francja otrzymują odpowiednio tytuły mistrza olimpijskiego i wicemistrza.

Medale "
Zespół Gracze
Médaille d'or, Jeux olympiques Devon i Somerset Wanderers Charles Beachcroft ( c ), Arthur Birkett , John Symes , Frederick Cuming ,
Montagu Toller , Alfred Bowerman , Alfred Powlesland , William Donne ,
Frederick Christian , George Buckley , Francis Burchell , Harry Corner
Médaille d'argent, Jeux olympiques USFSA Timothée Jordan , Arthur Schneidau , Robert Horne , Henry Terry ,
F. Roques , William Anderson , Douglas Robinson , William Attrill ,
W. Browning , Arthur McEvoy , Philip Tomalin ( c ), J. Braid

Zanik programu olimpijskiego

Krykiet był w programie Igrzysk Olimpijskich 1904 w Saint-Louis w Stanach Zjednoczonych , ale ostatecznie żadna impreza nie została zorganizowana. W 1905 roku The Międzynarodowy Komitet Olimpijski , odwiedzając Londyn , uczestniczył w spotkaniu między Middlesex i RPA . W 1908 roku igrzyska miały się odbyć w Rzymie . Organizatorzy planują imprezę krykieta, która odbędzie się w Villa Borghese . Jednak erupcja Wezuwiusza w 1906 r. Skłoniła włoski rząd, który potrzebował funduszy na odbudowę obszaru katastrofy, do zażądania przeniesienia igrzysk do innego miasta. Londyn je dostaje. Przewodniczącym komitetu organizacyjnego Igrzysk w 1908 roku jest Lord Desborough . Grał w krykieta w Harrow School i został prezesem Marylebone Cricket Club w 1911 roku . Mimo to krykieta nie ma w programie Igrzysk w Londynie: dyskusje na temat jego włączenia pozostają nierozwiązane.

Chociaż żadne wydarzenie krykieta nie zostało wzięte pod uwagę na Igrzyskach Olimpijskich od jedynego meczu w 1900 roku , dwa stadiony używane do testu krykieta cieszyły się zaszczytem goszczenia wydarzeń olimpijskich: wydarzenia z Igrzysk Olimpijskich w Melbourne w 1956 roku odbywały się na stadionie Melbourne Cricket Ground i mecze piłki nożnej odbywały się w 'Gabba w Brisbane . Są one połączone przez Pana w 2012 roku  : „Dom Cricket” wita próbach łuczniczych w Gry w Londynie .

Podobnie, kilku krykiecistom udało się zabłysnąć w innych wydarzeniach. Johnny Douglas , w szczególności, zdobył złoty medal w boksie w 1908 roku, zanim został kapitanem w reprezentacji Anglii .

Krykiet rzadko pojawia się w zawodach sportowych: impreza została zorganizowana na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1998 roku w Malezji, a potem musiały być zawody krykieta na Igrzyskach Azjatyckich w 2006 roku , zostało odwołane. Test zaplanowano na Igrzyska Azjatyckie 2010 w Chinach .

Perspektywy

Międzynarodowa federacja krykieta, Międzynarodowa Rada Krykieta (ICC), podpisała Światowy Kodeks Antydopingowy Światowej Agencji Antydopingowej w 2006 roku , co jest warunkiem wstępnym uznania tego sportu przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl). Krykiet został uznany przez MKOl od końca 2007 roku , status przyznany mu przez dwa lata, sześć lat po nominacji ICC krykieta jako sport uznany przez MKOl. Jednak nie oznacza to automatycznie, że krykiet powróci do bycia sportem olimpijskim. Powrót krykieta na etap olimpijski w postaci Twenty20 jest celem MTK, ale nie jest możliwy do 2020 roku . Federacja Anglo-Walijska, England and Wales Cricket Board lobbowała już w 2004 r., Mając nadzieję na włączenie krykieta do programu przyszłych igrzysk.

Zemsta 2012?

Ogłoszenie France Cricket wkwiecień 2009zamiar gry we Francji w Paryżu lub Lille w 2012 roku , przed igrzyskami olimpijskimi w Londynie w 2012 roku , zemsta igrzysk olimpijskich w Paryżu w 1900 roku przeciwko Anglii w celu (ponownego) uruchomienia krykieta we Francji i wsparcia powrotu krykieta na igrzyskach olimpijskich. „To coś więcej niż zemsta, to przede wszystkim kwestia zorganizowania flagowego wydarzenia mającego na celu przekazanie wizerunku krykieta we Francji” - wyjaśnił Tony Banton, prezes France Cricket i Lille Cricket Club.

Nagrody

Rok Miasto Médaille d'or, Jeux olympiques Złoty medal Médaille d'argent, Jeux olympiques Srebrny medal Médaille de bronze, Jeux olympiques Brązowy medal
1900 Paryż UK Francja -

Uwagi i odniesienia

  1. (fr) [PDF] Program Igrzysk Olimpijskich w 1896 roku .
  2. (en) Martin Williamson, The ignorant Olympians , Cricinfo.com.
  3. Raport z międzynarodowych ćwiczeń i zawodów sportowych, s.14.
  4. Raport z międzynarodowych ćwiczeń i zawodów sportowych, s. 21.
  5. Raport międzynarodowych ćwiczeń i zawodów sportowych, str.69.
  6. (w) Peter Griffiths, Cricket in the 1900 Olympic Games Review , Cricketarchive.com.
  7. (w) Francja przeciwko Wielkiej Brytanii , Cricinfo.com.
  8. (w) Francja przeciwko Wielkiej Brytanii , Cricketarchive.com.
  9. Zwycięzcy Igrzysk Olimpijskich , witryna MKOl.
  10. (en) [PDF] Program Igrzysk 1904 .
  11. (en) Philip Barker, Idąc na złoto , Cricinfo.com 2005.
  12. (w) Londyn 1908 - Czy wiedziałeś? , CIO.
  13. (w) [PDF] Bill Mallon , Igrzyska Olimpijskie 1908 , str.7.
  14. (en) MCG , Austadiums.com.
  15. (en) Gabba , Austadiums.com.
  16. (w) Olimpiada zbliża się do Lord's , Cricinfo.com.
  17. (w) David Foot, Johnny Douglas , Cricinfo.com.
  18. (w) Krykiet spadł z Igrzysk Azjatyckich , BBC.
  19. (in) Krykiet wciąż ma szansę na przyszłe gry , Cricinfo.com.
  20. (w) Krykiet na Igrzyskach Azjatyckich w 2010 roku , Rada ds.
  21. (en) Martin Williamson, odległy olimpijski sen Cricketa , Cricinfo.com.
  22. (pl) ICC chwali olimpijskie uznanie krykieta , Sydney Morning Herald.
  23. (w) Cricket Olympics szuka włączenia , BBC.
  24. (w) Krykiet podał Olympic Lifeline , BBC.
  25. (w) Krykiet wygrywa przetarg na olimpiadę , BBC.
  26. http://www.sport.fr/autres/cri/La-France-pense-une-revanche-153542.shtm AFP - 16 kwietnia 2009.
  27. (w) The Independent - 15 kwietnia 2009 .

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne