Klasztor ptaków | ||
Lokalizacja | ||
---|---|---|
Kraj | Francja | |
Region | Ile-de-France | |
Miasto | Paryż | |
Informacje kontaktowe | 48 ° 50 ′ 49 ″ na północ, 2 ° 19 ′ 01 ″ na wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Paryż
| ||
Budynków | ||
Rodzaj | Areszt, a następnie internat dla młodych dziewcząt | |
Oiseaux klasztor , położony 84 rue de Sèvres w Paryżu, był rezydencji wykorzystane jako więzienia podczas Terror podczas rewolucji francuskiej , a następnie jako szkoła z internatem dla dziewcząt od 1818 do 1904 roku.
Pierwotnie budynek był rezydencją z 1775 roku.
To był raj niewoli. Nie brakowało niczego poza prawem, by to zostawić. Był to Ptaszarnia - właściciel założył w ogrodzie ogromne woliery z egzotycznymi ptakami. Położenie na rogu Bulwaru Inwalidów , ogrodu głębokiego i spokojnego jak park, dawało przebywającemu tam społeczeństwu pozór wolności.
W czasie terroru to więzienie, zwane powszechnie Les Oiseaux, było prawie całkowicie spokojne, do tego stopnia, że Jules Michelet napisał, że było to „jedno z przyjemnych więzień w Paryżu, którego pobyt był zabezpieczeniem przed gilotyną ”. Przez ponad sześć miesięcy na 160 osób, które tam zamknięto, stracono tylko dwie osoby. To więzienie było bardzo poszukiwane i pełne bogatych podejrzanych; byli tam uwięzieni z łaski i za opłatą; ceny też były wygórowane. Sekcja dobrze na tym zarabiała. Komitet rozpieszczał, pilnował swojej małej trzódki, milczał wokół więźniów i ukrywał ich imiona przed wścibskimi uszami.
Przez długi czas publiczny oskarżyciel Fouquier-Tinville szukał księżniczki Chimay We wszystkich więzieniach. Pewnego pięknego dnia, nieumyślnie, urzędnik Ducret, mówiąc o pięknej posiadłości księżniczki w Issy (obecnie Issy-les-Moulineaux ), wyślizgnął się, że właściciel siedzi w Birds. - Aux Oiseaux - zawołał Fouquier, siedząc w kącie - i mówiąc, że szukam jej od trzech miesięcy! "
Marie-Thérèse-Félicité Binart, w religii „matka Marie-Euphrasie” kanonika kongregacji Notre-Dame , założyła w Paryżu w 1807 roku szkołę z internatem w faubourg Saint-Jacques . W 1812 r. Przeniósł się na rue des Bernardins , a następnie w 1818 matka Marie-Euphrasie wynajmuje „Hôtel des Oiseaux” przy rue de Sèvres. Z tej okazji Matka Marie-Euphrasie wznowiła pracę, dostosowując je do przepisów Sióstr Najświętszego Serca, stosowanych w ich internacie w Amiens .
Sprzedany przez biuro Domaine national de Paris, majątek został nabyty przez Congrégation de Notre-Dame le14 kwietnia 1824.
Architekt Jean-Baptiste-Antoine Lassus stworzył przedsionek wejściowy w postaci neogotyckiej krużganków .
W przededniu rewolucji 1848 r. Placówka liczyła 240 internatów, nadzorowanych przez 118 zakonnic i 16 nauczycieli zagranicznych. Koszt wyżywienia wynosi wówczas 1800 franków rocznie, ale siostry zapewniają również bezpłatną edukację biednym dzieciom w oddzielnym budynku. Mieszkańcy mają do dyspozycji sto fortepianów .
W 1854 r., Aby poradzić sobie ze wzrostem liczby uczniów, dwie klasy składające się z najmłodszych dzieci zostały przeniesione do Issy , do placówki nazywanej wówczas „Les Oiseaux d'Issy”.
W operetce Mam'zelle Nitouche , utworzonej w 1883 roku, znajduje się klasztor Jaskółek inspirowany klasztorem ptaków.
Szkoła z internatem przy rue de Sèvres została zamknięta zgodnie z ustawą z 7 lipca 1904 r. O zniesieniu szkolnictwa kongregacyjnego . Ostatnia przełożona, Matka Cœur-de-Jésus (Henriette Bourbon), wyjechała na wygnanie do Anglii w hrabstwie Kent . Ostatecznie zgodziła się na sekularyzację i kontynuowała swoją działalność jako pedagog w Orbec (Calvados). Umrze tam wLuty 1917.
W latach 1908 i 1909 Henri Matisse kierował tam szkołą artystyczną, w której było wiele młodych kobiet, zwaną wkrótce „Académie Matisse”. Została założona przy pomocy Michaela i Sarah Stein oraz dzięki staraniom Hansa Purrmanna , który stał się jej pierwszym odpowiedzialnym. Akademia musiała następnie przenieść się do Hôtel de Biron (gdzie Rodin prowadził warsztaty prezentacyjne), aby zakończyć w Issy-les-Moulineaux : zamknęła swoje podwoje w 1911 roku.
Budynki przy rue de Sèvres zostały zrównane z ziemią pod koniec 1909 roku i zastąpione przez osiedle mieszkaniowe w stylu Haussmanna (rue de Sèvres, boulevard des Invalides, aleje Daniel-Lesueur i Constant Coquelin ).
Szkoła średnia dzienna zostaje otwarta później ulicy Ponthieu z „Klasztorem Ptaków”. Françoise Sagan prowadziła tam część swojej edukacji, Marie-Madeleine Fourcade także. Zakład przeniósł się do rue Michel-Ange w 1960 roku, gdzie do dziś jest znany pod nazwą „prywatna uczelnia Notre-Dame-des-Oiseaux”.
Kolejna szkoła z internatem została otwarta w 1929 roku na posesji w Verneuil-sur-Seine . Znany jest dziś pod nazwą Ensemble scolaire Notre-Dame „Les Oiseaux” .