Początkowy cel podróży | Klasztor zakonny |
---|---|
Aktualny cel podróży | Własność prywatna |
Materiał | Granulit, gruz |
Budowa | XVII th do XIX -tego stulecia |
Sponsor | Vincent du Menez (1657) |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Bretania |
Departament | Finistere |
Gmina | Odbiorcy |
Adres | Ulica Opactwa |
Informacje kontaktowe | 48 ° 01 11 ″ N, 4° 32 ′ 13 ″ W |
---|
Klasztor kapucynów Saint-Nicolas to dawny klasztor z Braci Mniejszych Kapucynów w mieście Audierne w Finistère . Założony w 1657 r. przez Vincenta du Méneza , klasztor ten przez sto lat był także szkołą hydrograficzną dla kapistów, następnie stał się więzieniem, koszarami, magazynem. Niegdyś miejsce, w którym narodziło się miasto Audierne, jego ogrodzenie jest obecnie miejscem chronionym i oazą spokoju.
Naprzeciw wejścia do portu Audierne i jego kanału dostępu, Zagroda Kapucynów została zbudowana na naturalnym belwederze, gdzie podobno Audiernais lubili się tam gromadzić. Nadal wznosi wysokie mury z widokiem na stare molo i kładkę kapucynów . Tak ustawiony jest tutaj płaskowyż o powierzchni około czterech hektarów, wyłożony aleją, lasem, ogrodami, długim tarasem z widokiem na morze i pozostałościami klasztoru. Zostały one zbudowane na wzór klasztorów kapucynów z krużgankiem otoczonym kwadratową zabudową i kaplicą z jednej strony. Pośrodku centralnego dziedzińca znajduje się duża, kwadratowa studnia służąca do zaspokojenia potrzeb ludzi i zwierząt oraz do nawadniania ogrodów, w szczególności poprzez spadek dzięki systemowi kanałów.
Według Jacques'a Cambry'ego „pięćset tysięcy tomów biblioteki kapucynów z Audierne jest jedynym sposobem nauczania dystryktu ”. Od11 sierpnia 1791klasztor kapucynów służył jako więzienie „dla starszych i niedołężnych księży, którzy nie mogli być deportowani z zamku w Brześciu w Hiszpanii”; był następnie wykorzystywany jako koszary dla żołnierzy dystryktu Pont-Croix.
François-Marie Delécluse (1748-1810), członek zarządu dystryktu Pont-Croix , kupił klasztor kapucynów w Audierne, następnie sprzedany jako własność narodowa , w 1795 roku.