Cesarska korona ceremonialna

Przestarzały	1837 lub 1937
Techniczny	Złotnik
Właściciel	Monarch of the United Kingdom ( w )
Lokalizacja	Tower of London , Londyn ( Wielka Brytania )

Korona cesarska widowiskowość lub stan (w języku angielskim : Imperial State Korona ) jest jednym z klejnotów Korony Brytyjskiej , utworzony w 1937 roku .

Jest to korona zwykle noszona przez brytyjskich władców podczas ceremonii lub nadzwyczajnych wydarzeń. Chociaż widnieje na głowie nowego władcy, gdy opuszcza on Opactwo Westminsterskie po koronacji , zwykle nie jest to ten, który kładzie się na jego głowie w czasie koronacji, zgodnie z tradycją, że monarcha otrzymuje koronę św.Edwarda. . Jednak królowa Wiktoria i król Edward VII nie nosili go, narzekając, że jest zbyt ciężki. Królowa Elżbieta II nosi go co najmniej raz w roku z okazji uroczystego otwarcia sesji parlamentu.

Historia

Obecny korona została wykonana na koronacji Jerzego VI w 1937 roku przez jubilera Korony Garrard & Co . Jest to dokładna replika Korony Cesarskiej stworzona dla królowej Wiktorii w 1838 roku , ale z lżejszą i wygodniejszą oprawą. Ledwie był retuszowany na koronację Elżbiety II , całkowita wysokość została zmniejszona o 2,5 cm . Ze względu na jego masę (910 g ) monarchowie często wybierają noszenie go w swoich prywatnych mieszkaniach na kilka godzin przed otwarciem nowej sesji parlamentarnej , aby przyzwyczaić się do jego wagi i poczuć. Pewna dama dworu podobno donosiła, że pewnego ranka przed otwarciem nowej sesji parlamentu widziała królową Elżbietę w koronie podczas śniadania i czytania gazety.

Pod starym korony cesarskie ceremonialnych kilku władców, których królowie George I st , George IV i Victoria są przechowywane w Tower of London . Będąc najczęściej noszoną koroną królewską, cesarska korona ceremonialna musiała być nieustannie wymieniana ze względu na swój wiek, wagę, osobiste upodobania władców czy nieuniknione szkody, jakie występują podczas jej użytkowania. Ze względu na ciągłe użytkowanie to również korona wymaga najbardziej zewnętrznych napraw i remontów.

Projekt

Ma wzór podobny do korony świętego Edwarda : na podstawie spoczywają cztery krzyżowe patty na przemian z czterema fleur-de-lis , a powyżej cztery pół-łuki zwieńczone krzyżowym patte.

Wnętrze wyłożone jest fioletowym aksamitnym kapeluszem obszytym paskiem z gronostaja . Koronę zdobią liczne kamienie szlachetne: 2868 diamentów, 273 perły, 17 szafirów, 11 szmaragdów i 5 rubinów.

Wiele z tych kamieni ma długą historię. Krzyż nad koroną jest ozdobiony kamieniem zwanym szafirem św. Edwarda , szafirem, który prawdopodobnie pochodzi z pierścienia królewskiego. The Ruby Czarnego Księcia (który w rzeczywistości jest spinel ) znajduje się na przedniej powierzchni korony, w przekroju Pattée. Jest też wspaniały Cullinan II , czyli Druga Gwiazda Afryki (317,40 karatów), który jest osadzony na przedniej powierzchni korony. Jeśli chodzi o tylną stronę, widzimy szafir Stuarta (104 karaty), zamocowany w podstawie.

Dzisiaj

Cesarska Korona Cesarska jest przechowywana wraz z innymi Klejnotami Koronnymi w Jewel House w Tower of London .