Wieniec pogrzebowy

Żałobny wieniec lub pogrzebowy wieniec, jest wieniec z kwiatów lub liści (drzewo oliwne, cyprys, Cierń, liść laurowy), który jest umieszczony na człowieka pogrzebie , a potem na jego pogrzebie , aby wyrazić swoją żałobę , jego cześć i jego żalu i przypomnieć triumfalną koronę, którą zmarły otrzymuje w wieczności.

Historia

Symbolika korony była używana do pogrzebów w cywilizacji europejskiej przynajmniej od czasów starożytnych . Oznacza krąg życia wiecznego. Wianki pogrzebowe z wiecznie zielonych liści umieszczano na pochówkach męczenników dziewic w czasach wczesnego Kościoła , aby symbolizować zwycięstwo życia wiecznego nad śmiercią, jak stwierdzono w Nowym Testamencie .

W dzisiejszych czasach w niektórych krajach europejskich, a zwłaszcza w Anglii , było zwyczajem, że na pogrzebie młodej dziewicy młoda dziewczyna w jej wieku przewodziła procesji pogrzebowej w wieńcu pogrzebowym z białych kwiatów, aby symbolizować czystość zmarłej jako „korona wiecznej chwały zarezerwowana dla niej w niebie. ” .

W XIX wieku i do połowy XX wieku bardzo ważna była symbolika kwiatów, nie mniej ważna była też symbolika wieńca pogrzebowego. Kwiaty symbolizowały życie i zmartwychwstanie, a każdy z nich mógł wywoływać szczególne uczucie ( róża  : wieczna miłość, lilia  : czystość duszy, chryzantema  : wieczny odpoczynek, gerbera  : głęboka miłość, bluszcz: miłość małżeńska itd. ). Do mocowania kwiatów używano gałęzi cyprysu lub wierzby (które symbolizują żałobę). Obecnie nadal używa się gałęzi drzew; ale bardziej praktyczne są druty metalowe. W epoce wiktoriańskiej zaczęto dodawać sztuczne perły, tafty lub satynę oraz papierowe kwiaty. Ta moda osłabła w połowie XX wieku.

Wieńce pogrzebowe, a także poduszki kwiatowe, są zwykle składane przez władze na grobach żołnierzy lub przed pomnikami wojennymi dla upamiętnienia zawieszenia broni z wojny 1914-1918 lub wojny 1939-1945 , a także aby zaznaczyć jakiekolwiek inne upamiętnienie wojskowe. Na zakończenie ceremonii wieńce z kwiatów wrzucane są do morza dla osoby zaginionej na morzu.

Uwagi i odniesienia

  1. (z) Marion Widmann, op. cit .
  2. (en) Geoffrey Batchen, Forget Me Not: Photography and Remembrance , Princeton Architectural Press,2006, 128  str. ( ISBN  978-1-56898-619-7 , czytaj online ) , str. 92.
  3. Frederick Edward Hulme , Bardowie i kwiaty; lub, Poezja, historia i związki kwiatów , Oxford University, Marcus Ward & Co,1877, 50–1  pkt.
  4. (de) Christa Peske, Das ABC des Luxuspapiers. Verarbeitung und Gebrauch 1860 bis 1930 , Ausstellungskatalog Museum für Deutsche Volkskunde Berlin, Berlin, 1983, s. 218

Bibliografia

Zobacz też