Ciąg jest częścią rakiety tenisowej, która styka się z piłką. Składa się ze strun ułożonych pionowo (zwane „słupkami”) i poziomo („krzyżyki”) wewnątrz okręgu rakiety. Decyduje wraz z ramą, jaka będzie kontrola, siła i wygoda, jaką przyniesie graczowi jego rakieta. Im mniej jest strun, tym łatwiej będzie nadać piłce rotację.
Zdarza się, że tenisistki dostosowują swój trening do posiadanych strun i odwrotnie. Na przykład naciąg zorientowany na siłę pozwoli Ci pracować nad amortyzacją. Jednak ten aspekt pozostaje wyjątkiem, a większość graczy wybiera struny na podstawie ich ogólnego odczucia.
Główne cechy liny to:
Lina może być pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Możliwe jest skomponowanie hybrydowej struny przy użyciu dwóch o różnych właściwościach (materiał, grubość ...) dla słupków i krzyżyków.
Naturalne jelita były pierwszym materiałem używanym jako struny tenisowe. To właśnie Pierre Babolat wdrożył taki proces w 1875 roku, kiedy sport był w powijakach.
Liny jelitowe powstają w wyniku suszenia włókien z części jelita wołowego zwanej surowiczą . Zawierają kolagen, który jest odporny na rozciąganie i skurcze jelit. Ta elastyczność sprawia, że włókna te idealnie nadają się do naciągania tenisowego. Chociaż jelita owcze były również używane w przeszłości do produkcji lin, stosowanie wnętrzności kotów pozostaje legendą.
Właściwości pod względem komfortu i wytrzymałości na rozciąganie lin jelitowych pozostają dziś niezrównane, dlatego są one najdroższe.
Obecnie większość amatorów używa syntetycznych strun. Chociaż jakościowo gorsze od naturalnego jelita, z roku na rok poprawiają się, a ich cena jest znacznie niższa niż w przypadku naturalnego jelita (od 4 do 8 razy), ale kiedy mamy syntetyczny sznurek, bardziej przewidywalne jest kontuzje (np. Łokieć tenisisty ).
StrukturaLiny syntetyczne są przeważnie zbudowane na dwa sposoby:
Podczas gdy struny tradycyjnie mają przekrój okrągły, niektóre mają przekrój wielokątny (głównie sześciokątny lub ośmiokątny), aby podkreślić rotację.
MateriałyMożna zastosować wiele materiałów:
Często ten sam sznurek jest dostępny w kilku rozmiarach. W Europie jest wyrażany w milimetrach. Najbardziej standardowe mierniki mają zakres od 1,15 do 1,40 milimetra. Grubszy wskaźnik zwiększy wytrzymałość i kontrolę, ale spowoduje niższą prędkość piłki.
Im mniejsza średnica struny, tym łatwiej będzie nadać piłce prędkość i rotację.
Podczas układania liny można przyłożyć do niej napięcie (wyrażone w kilogramach lub funtach w zależności od kraju) mniej lub bardziej silne. Wbrew powszechnemu przekonaniu, im wyższe napięcie struny, tym większą mamy kontrolę i mniejszą moc. Wybór naciągu struny będzie zależał od oczekiwanego przez gracza efektu (sterowanie lub moc), ale także od charakteru struny, wielkości i gęstości sita . Duże sita będą miały przy jednakowym naprężeniu większą moc i mniejszą kontrolę niż małe sito. Średnie naprężenie dla multifilamentów wynosi 25 kg dla średniej rakiety sitowej (100 cali / 645 cm2), 27-29 kg dla dużego sita i 23-24 kg dla małego sita.
Układanie liny odbywa się za pomocą maszyny do naciągania. Jest to urządzenie przeznaczone do umożliwienia naprężenia każdego ze sznurków liny, gdy są one splecione razem w celu utworzenia ekranu. Obecny rynek prezentuje kilka modeli różniących się złożonością, precyzją i łatwością obsługi.
Technika układania liny rozpoczyna się od środkowej części słupków, rozciągniętej naprzemiennymi stronami, tak aby nacisk był jak najbardziej symetryczny i nie łamał ramy. Następnie krzyżuje się krzyże.
Aby uzyskać dobrą strunę, naprężenie każdej struny musi być utrzymywane przez minimum 20 sekund w celu jej ustabilizowania.
Naciągnięcie rakiety na naciągnięcie rakiety może zająć ponad godzinę osobie początkującej korzystającej z maszyny ręcznej, podczas gdy doświadczony policjant może wykonać pozę w około dwadzieścia minut za pomocą maszyny elektronicznej. Jednak usługi instalacyjne oferowane przez turnieje torów profesjonalnych narzucają często bardzo krótki czas realizacji rzędu 10 do 12 minut.
W przypadku rakiety tenisowej instalacja przebiega na ogół wolniej niż w przypadku badmintona, ponieważ naprężenia są większe, a skrzyżowanie strun powyżej i poniżej jest trudniejsze.
Większość graczy korzysta z usług sklepu lub klubu sportowego. Jednak niektórzy ludzie, zwłaszcza ci, którzy bardzo regularnie zrywają liny, wolą mieć własną maszynę, co może stanowić ciekawszą inwestycję w dłuższej perspektywie.
Ogółem i profesjonalistom oferowane są dwa główne typy maszyn naciągowych: maszyny ręczne, niedrogie i proste w konstrukcji, oparte są na mechanicznym systemie naciągania; maszyny elektroniczne wykorzystują do tego celu silnik elektryczny, który ponadto umożliwia bardziej zaawansowaną obsługę.
W zależności od stopnia zaawansowania cena maszyny naciągającej może być bardzo zmienna i waha się od 110 euro za prosty model ręczny do ponad 10 000 euro za model elektryczny z bardziej złożonymi specyfikacjami technicznymi, np. funkcja pre-stretch poprawiająca jakość i szybkość montażu.
Niezależnie od jakości maszyny, umiejętności podłużnicy pozostają niezbędne do uzyskania dobrej pozycji (zmiana oczek, sprawdzenie przejść linowych, napinanie każdej liny osobno itp.).
Ręczne maszyny z przeciwwagąProste w konstrukcji, a przez to niedrogie, te ręczne maszyny wykorzystują mechaniczną przeciwwagę do przyłożenia żądanego naciągu. Dzięki temu prezentują dobrą jakość montażu, ponieważ naprężenie jest ciągłe i nie wykracza poza żądaną wartość. Ten proces szanuje i utrzymuje elastyczność liny.
Jednak czas naświetlania jest znaczny, co czyni je nieodpowiednimi dla profesjonalnych policzków, którzy muszą naciągać często i szybko.
Maszyny ręczne z korbą (zaworem)Ten typ ręcznej maszyny wykorzystuje korbę, którą aktywuje podłużnica, aby uzyskać pożądane napięcie, a następnie blokuje się, aby je utrzymać. Maszyny te pozwalają na szybszą pracę, ale lina łatwiej straci napięcie niż w przypadku przeciwwagi lub maszyny elektronicznej.
Maszyny elektroniczneMaszyny te kontrolują napięcie podczas układania dzięki silnikowi elektrycznemu napędzanemu przez układ elektroniczny. Pozwalają na szybką i wydajną pracę.
Ten typ maszyny jest najczęściej używany przez specjalistów i profesjonalistów, którzy muszą wykonywać kilka póz tygodniowo. Jednak pomimo tego, że oferują znaczną prędkość i wygodę, a zwłaszcza nawet jeśli są bardziej precyzyjne, maszyny elektroniczne mogą mieć niższą jakość instalacji niż maszyny ręczne z przeciwwagą: modele z podstawowym systemem obrotowym mogą powodować silne przeciążenie przed powrót do wartości żądanej przez stringer. W ten sposób lina nie wytrzymuje tak dużych naprężeń, a ponieważ ma punkt, z którego nie ma powrotu, traci wszystkie swoje właściwości i elastyczność.
Modele liniowego napięcia próbują zapewnić korzyści dla wszystkich, łącząc szacunek liny oferowany przez system przeciwwagi i prędkość właściwą silnikom elektrycznym.