W optyce kwantowej , A spontaniczne dół parametryczne konwersji ( spontaniczna parametryczne spadek konwersji po angielsku), jest sposobem optycznych nieliniowych dla uzyskania dwóch skorelowanych fotonów z pojedynczego fotonu „pompa”. Proces ten jest jednym z najważniejszych dla generowania nieklasycznych stanów światła, szeroko stosowanym w optyce kwantowej do generowania stanów Focka, par splątanych fotonów i jest wykorzystywany w wielu eksperymentach do weryfikacji przewidywań mechaniki kwantowej. Jako doświadczenie gumki kwantowej , gumka kwantowa z opóźnionym wyborem itp. Proces ten można również wykorzystać w kryptografii kwantowej lub teleportacji kwantowej w kontekście obliczeń kwantowych .
Stan kwantowy dwóch wytworzonych fotonów (zwanych „sygnałem” i „pasywnością”) jest całkowicie splątany i skorelowany, czy to pod względem ich położenia, pędu, częstotliwości, polaryzacji czy innych cech fizycznych. Z punktu widzenia mechaniki kwantowej dwa fotony tworzą jedną nierozerwalną całość, a każde działanie na jednym ma natychmiastowe konsekwencje dla stanu drugiego.
Mechanizm generujący fotony „sygnałowe” i „pasywne” obejmuje kryształ nieliniowy, taki jak beta-boran baru , którego podatność elektryczna wzrasta wraz z natężeniem pola elektrycznego generowanego przez foton pompy. Ta polaryzacja sprzyja absorpcji fotonu pompy i emisji dwóch skorelowanych fotonów przez spontaniczną emisję spowodowaną kwantowymi fluktuacjami próżni . Zjawisko to jest zatem przypadkowe i dość rzadkie i wymaga dużych ilości fotonów pompy, aby uzyskać znaczny strumień wyjściowy.