Konwencja La Soledad jest wstępne porozumienie zawarte pomiędzy rządem prawnej Meksyku oraz przedstawiciele sprzymierzonych mocarstw europejskich, przeznaczony do zakończenia meksykańskiej wyprawy i szukać porozumienia na spłatę długów Meksyku.
Konwencja Londyn (1861) z31 października 1861 między rządami Anglii, Hiszpanii i Francji stanowi ramy prawne wyprawy, której celem jest ochrona obywateli europejskich przed anarchią polityczną panującą w Meksyku, a zwłaszcza uzyskanie wykonania wcześniej zaciągniętych zobowiązań finansowych.
Od stycznia 1862 r. W Vera-Cruz wylądowały oddziały z trzech krajów . Generał Prim , reprezentujący trzy mocarstwa sprzymierzone, spotyka się z19 lutego 1862Generał Manuel Doblado (es) , wysłannik rządu meksykańskiego. Porozumienie potwierdza obecność aliantów i kieruje drażliwą sprawę długów na zaplanowane spotkanie15 kwietniaw Orizaba .
Umowę podpisują:
Znany w Paryżu w połowie marca rząd Napoleona III nie zgadza się z konwencją. Anglicy i Hiszpanie, mniej zaangażowani w dyskusje z arcyksięciem Maksymilianem, wykorzystali spory między sojusznikami, aby wycofać swoje wojska z24 kwietnia 1862 pozostawiając Francuzów, aby samotnie kontynuowali wyprawę.