Konwencja Klosterzeven lub Konwencja Kloster Zeven , to traktat pokojowy zawarty we wrześniu 1757 między Francją i kilku małych państw niemieckich na początku siedmioletniej wojny . Nie podjęto dalszych działań, ponieważ Anglia odmówiła ratyfikacji.
Książę Wilhelm z Cumberland , dowódca sprzymierzonych sił elektoratu Brunszwik-Lüneburg , Landgraviat z Hesji-Cassel i Księstwa Brunszwik-Wolfenbüttel został pokonany w bitwie pod Hastenbeck przez armie marszałka d'Estrées . Jego następca, marszałek Richelieu , narzucił wrogowi tzw . Kapitulację Klostera Zevena .
Podpisany 9 września 1757 r. Zawierał:
Te tak łagodne ustalenia wywołały oburzenie Wersalu, który spodziewał się, że przeciwnik zostanie całkowicie i po prostu rozbrojony.
Wykorzystując grabież żołnierzy Richelieu w Hanowerze jako wymówkę, sąd londyński odmówił jej ratyfikacji. Ośmielona zwycięstwem Prus pod Rossbach 5 listopada, powierzyła Ferdynandowi z Brunszwiku-Lüneburga dowodzenie nowymi wojskami koalicyjnymi i wznowienie walk.