| Narodziny |
22 września 1806 Lozanna |
|---|---|
| Śmierć | 30 maja 1876 (w wieku 69 lat) |
| Narodowość | szwajcarski |
| Zajęcia | Fotograf , oficer |
| Pokrewieństwo |
David-Louis Constant de Rebecque ( en ) (dziadek) Benjamin Constant |
| Właściciel | Kampania Elysee |
|---|---|
| Członkiem |
Wielka Rada Francuskiego Towarzystwa Fotograficznego w kantonie Vaud |
Adrien Constant de Rebecque dit Constant-Delessert , urodził się w Lozannie dnia22 września 1806 i zmarł w tym samym mieście dnia 30 maja 1876, jest fotografem z Vaud .
Pochodzący z Hermenches and Villars-Mendraz , syna Augusta (kuzyn Benjamina Constanta ) i Louise-Angélique Polier, wnuka Davida-Louisa Constant de Rebecque (w) , Adrien Constant de Rebecque poślubił Julie w 1833 roku Delessert, córkę Baptiste, z rodziny bankierów i przemysłowców . Oficer w służbie Francji w Gwardii Szwajcarskiej (1825-1830). Sędzia pokoju, członek Wielkiej Rady Vaudois i członek gminy Lausanne (1838-1845).
Już w 1846 Constant de Rebecque zainteresował się fotografią, gdzie w szczególności eksperymentował z procesami kolodionu , albuminianu i suchej kawy . Uczeń L. Fr. Compara, Constant Delessert był nauczycielem Auguste Bauernheinza , Paula Vionneta (1845) i Jeana Walthera (1845). Założyciel Société anonyme de Atelier Photographyique du Grand-Pont, członek Société française de Photographerie od 1861 (podobnie jak kuzyni swojej żony), po raz pierwszy wystawił w Paryżu w 1859 roku i wybrał imię Constant Delessert, pod którym zdobył międzynarodową renomę. Publikuje liczne artykuły w Szwajcarii , Francji i Wielkiej Brytanii .
Jest opatem-prezydentem Abbaye de l'Arc w Lozannie i właścicielem kilku dużych rezydencji w regionie Lozanny, w tym Château de Jouxtens-Mézery i Maison de l'Elysée . W 2011 roku w Paryżu do sprzedaży trafiło jedenaście albumów ze zdjęciami wykonanymi w latach 1857-1876 . Dziesięć albumów zostało pozyskanych dzięki wspólnym wysiłkom głównych zainteresowanych szwajcarskich instytucji, a mianowicie Musée de l'Elysée , Musée historique de Lausanne , Fotostiftung Schweiz w Winterthur oraz Szwajcarskiego Muzeum Narodowego , które rozpowszechniało tę cenną dokumentację.